uber – Pagina 2 – Martijn Arets

Uber is losing $2 billion a year, new report says, with passengers paying for only 41% of each ride – San Francisco Business Times

“Uber’s passenger-based model, which is theoretically built to avoid overhead and reward drivers directly, actually pays for very little of the cost of each ride.”

De belofte van platformen is dat dankzij technologie de transactiekosten drastisch kunnen worden verlaagd, waardoor het model enorm schaalbaar en winstgevend kan zijn. In de praktijk zie ik op steeds meer plekken dat dit voordeel er nog wel steeds is, maar dat het een stuk minder groot is dan menigeen denkt. In veel publicaties kom ik verhalen tegen dat een platform een enorm lucratief model is: je bouwt software en vervolgens stroomt het geld binnen. Niets is minder waar.

De overhead van platformen is nog steeds enorm: marketing, sales, legal, development, etc. etc. etc. Ik ben benieuwd of dit ook goed is meegenomen in de enorme waarderingen die telkens voorbij komen. Ja; het potentieel is enorm, maar het is niet zo dat bij het opschalen van de business ook de kosten niet hard meeschalen….

uber

Ubers zelfrijdende taxi: geen licentie én door rood – de Volkskrant – Blendle

Nieuw zijn testen met zelfrijdende auto’s niet. Zeker niet in Amerika. Wel nieuw is dat een bedrijf denkt dat de regels niet voor hun situatie geldt en besluit om in tegenstelling tot wat de rest doet maar geen vergunning aan te vragen voor pilots met zelfrijdende auto’s. Dat kan natuurlijk maar één bedrijf zijn: Uber. Pijnlijk is dan wel dat de eerste dag van het experiment 2 zelfrijdende Uber’s door rood rijden, waarvan 1 gefilmd door ene dashcam van een taxi waar toevallig een journalist in zat. Ai.

Waarom dit doen? Ik denk enerzijds om te kijken hoe ver je kunt gaan wanneer je je in jouw beleving strikt aan de regelgeving houdt (er zit nog steeds een persoon die in kan grijpen), maar de officials hier anders over denken. Anderzijds ook omdat door te rijden met een vergunning je aan meer regels zit verbonden, zoals het melden van incidenten.

De zelfrijdende taxi’s van Uber in Californie rijden intussen gewoon door, wat duidelijk maakt dat Uber de discussie in de rechtzaal wil uitvechten. Hebben ze gelijk? Misschien wel. Is het slim? Mwha. Daar heb ik mijn twijfels over. Want wat wanneer er nu écht iets gebeurt, dan heb je het sentiment tegen je.

uber

Uber said it protects you from spying. Security sources say otherwise | Reveal

Twee jaar geleden kwam naar buiten dat medewerkers (nee, niet de chauffeurs) van Uber beschikten over de app ‘God View’. Een app waarmee realtime alle ritjes ter wereld konden worden bespied. Dit leek te zijn opgelost, totdat deze week oud security medewerker Ward Spangenberg uit de school klapte:

“Uber’s lack of security regarding its customer data was resulting in Uber employees being able to track high profile politicians, celebrities, and even personal acquaintances of Uber employees, including ex-boyfriends/girlfriends, and ex-spouses,”

De beveiliging van data voor interne medewerkers blijkt nog steeds dramatisch te zijn bij dit bedrijf met een waardering van 69 miljoen dollar. De ‘God View’ app is overigens intussen gerebranded naar ‘Heaven View’.

De uitdaging voor dit soort bedrijven is dat je met de berg data die je kunt verzamelen enerzijds enorm veel gemak kunt creëren voor de gebruiker (zie ook dit stuk over de nieuwe versie van de Uber app die o.a. een link maakt met jouw agenda), maar anderszijds ook de verleiding erg groot is om hier dingen mee te doen die niet in het voordeel zijn van de gebruikers van de app. Enerzijds dingen als bespioneren en nieuwsgierig meekijken en anderzijds ook echt de data gebruiken voor andere doeleinden. Zie ook deze tweet:

uber verantwoordelijkheden

Why riders can lose access to Uber | Techcrunch

Uber heeft een tijd zich matig bekommerd om haar chauffeurs. Klanten waren tevreden, maar de chauffeurs veelal niet. Van de chauffeurs werd veel gevraagd en het leek wanneer ik de Uber en Lyft drivers forums volgde, dat de klant een steeds grotere klootzak aan het worden was. Om nu ook de klant op te voeden besteed Uber nu ook aandacht voor het opvoeden van de klant. Oftewel: hoe dien je je te gedragen als goede klant. Weet dat je als klant van Uber ook gewoon een cijfer van de chauffeur krijgt en ik al veel discussies voorbij heb zien komen of je klanten met een gemiddelde van onder de 4,2 sterren (van 5) uberhaupt nog wel mee moet nemen.

Deze zet ligt in lijn met wat mij de laatste tijd opvalt: Uber die steeds meer aandacht lijkt te geven aan de chauffeurs. Ik vermoed dat hier het volgende achter zit: de ultieme natte droom van Uber is de zelfrijdende auto, chauffeurs zijn slechts een tijdelijk en noodzakelijk kwaad. Even kort door de bocht dan. Nu gaat die zelfrijdende auto er komen, alleen is de belangrijkste vraag: wanneer. Als je deze vraag aan een ondernemer stelt dat hoor je ‘5 jaar’, als je de vraag aan een wetenschapper stelt, dan hoor je ’30 jaar’. Ik vermoed dat bedrijven als Uber iets te enthousiast waren toen zij hun planningen maakten voor de toekomst wbt zelfrijdende auto’s. Daarnaast zijn ‘ride hailing services’ als Uber voornamelijk actief in grote steden: de plek waar de volledig zelfrijdende auto als allerlaatste zal komen. Te veel variabelen om op korte termijn mee om te kunnen gaan. Genoeg redenen om de chauffeurs nog even een jaar of 10 te vriend te houden…

uber

Uber is deactivating New York drivers for ‘advertising’ for rival Juno – Recode

Naast de discussie over de classificatie van Uber als techbedrijf of transportbedrijf is het vraagstuk of een gig economy platform als Uber wel of geen werkgever het grootste hoofdpijndossier van dit soort ondernemingen. Waarom? Omdat wanneer zij als werkgever worden gezien het hele exponentiële groeimodel om zeep wordt geholpen.

Deze week kwam naar buiten dat Uber chauffeurs die in hun auto reclame maken voor de ‘Uber concurrent in oprichting’ Juno, het risico lopen om uit de app te worden gezet. Bijzonder dat een bedrijf dat pretendeert puur een marktplaats te zijn en verder geen invloed uit te oefenen iets als dit verwacht van mensen die van het platform gebruik maken. Het is algemeen bekend dat chauffeurs doorgaans voor meerdere platformen rijden en soms 3 smartphones in hun auto aan hebben: de app die als eerst met een rit komt, daar wordt op dat moment voor gereden. Dat Uber verbiedt om te adverteren voor Juno is hierdoor extra vreemd: wanneer een chauffeur meerdere telefoons met apps open heeft staan dan zijn er sowieso meerdere namen van concurrenten zichtbaar tijdens de rit.

Ik merk in de reacties op berichten in de Uber en Lyft drivers groepen op Facebook dat Uber en Lyft de druk op chauffeurs aan het opvoeren zijn om zoveel mogelijk online te zijn, zo snel als mogelijk te reageren en een zo groot als mogelijk aantal aanvragen te accepteren. Zie ook de printscreen hier onder. Wederom een punt in de discussie rondom wel of geen werkgever….

uber

Uber, Seeking to Expand, Defends Itself at Europe’s Highest Court | New York Times

Afgelopen week stond in het teken rechtzaak van Uber in het ‘European Court of Justice’ over de vraag of Uber een transportbedrijf of een technologiebedrijf is. Op zijn vroegst horen we in april de uitspraak, maar ik zou erg venbaasd zijn wanneer een transportbedrijf die gebruik maakt van technologie zich niet zou moeten conformeren aan de (mogelijk verouderde) regelgeving in de branche.

Het argument van ‘wij zijn een marktplaats waar vraag en aanbod zich kan vinden’ blijft niet staan: de manier waarop het bedrijf een rol speelt in de matchmaking en de manier waarop het chauffeurs en klanten stuurt naar gewenst gedrag is verre van onafhankelijk te noemen. Knap staaltje werk, maar wel een duidelijke invloed.

Opmerkelijk is onderstaand fragment uit de algemene voorwaarde van Uber die ik doorgestuurd kreeg door René Lucassen. De chauffeur heeft in de algemene voorwaarden moeten toegeven dat Uber geen vervoersdiensten levert. Diezelfde chauffeur heeft in de nieuwe algemene voorwaarden overigens ook moeten beloven Uber nooit aan te klagen.

uber

Uber wil stempel ’transportbedrijf’ omzetten in ‘digitale dienst’ om regels | NU.nl

Naast de discussie of ‘gig economy’ platformen als Uber wel of geen werkgever zijn, wordt er ook veel gesproken over de classificatie van platformen. Is een platform een ’tech bedrijf’ die puur vraag en aanbod met elkaar in contact brengt, of is er meer? In dit stuk: “Taxidienst Uber hoopt in de Europese Unie de classificatie van ‘digitale dienst’ te krijgen. Daarmee zou de onderneming strenge regelgeving voor reguliere transportbedrijven kunnen omzeilen.”

In mijn ogen is de uitkomst helder: hoewel een bedrijf als Uber zonder technologie niets voorstelt, kun je niet spreken van een open platform die vraag en aanbod van ritjes bij elkaar brengt. Een paar punten:

Uber werft actief chauffeurs en klanten voor hun dienst, dit is geen organisch proces;
Uber bouwt aan een sterk merk waar mensen in vertrouwen. Mensen kiezen voor Uber vanwege Uber, niet vanwege de individuele chauffeurs;
Er is geen transparantie in de vraag en het aanbod: het algoritme maakt de match en je hebt geen mogelijkheid om hier vanaf te wijken, je kunt geen voorkeuren aangeven en als chauffeur bouw je ook geen klantenkring op;

Koen Frenken reageerde op dit stuk: “In december 2014 bepaalde de Nederlandse rechter overigens dat het een transportbedrijf is, omdat Uber per uitgevoerde rit zijn geld verdient” en verwees naar het stuk ‘Uber in landmark court battle on Tuesday to escape strict rules‘ van Reuters. Ik vermoed dat het vraagstuk wel of geen werkgever en wel of geen taxibedrijf de komende jaren nog vele malen ter discussie zal worden gesteld. Vanuit de business gezien logisch: aangezien beide vraagstukken het exponentiële groeimodel van platformen in gevaar brengt. Met een reden.

uber verantwoordelijkheden

This Small Startup Wants To Kill Uber, And This Is Their Plan | TruthVoice

Met een miljardenmarkt rondom taxi ritjes én veel ontevredenheid vanuit de taxi chauffeurs zijn er veel nieuwe spelers op de taxi app markt die allemaal een stukje van de taart willen pikken. Een aantal hiervan zijn decentraal georganiseerde (en soms ook decentraal eigenaarschap) platformen. In dit artikel wordt Cel411 beschreven: een decentrale ride sharing app waarbij de chauffeur meer controle heeft over de prijs (via een bieding systeem, wat overigens ook een race to the bottom kan opleveren), de drempel om te gaan rijden voor Cel411 is laag vanwege het ontbreken van achtergrond checks en er is geen centrale organisatie (dus ook niemand die je een vraag kan stellen, dit zal wel via een Q&A platform gaan, maar wie pakt verantwoordelijkheid?)

Hoewel ik fan ben van decentrale modellen, zie ik toch een aantal haken en ogen aan dit model. Het model is erg gericht op de chauffeur, maar de klant kant wil gewoon gemak en veiligheid. Het ontbreken van een background check, het bied systeem dat vast langzamer gaat dan een algoritme en het ontbreken van een uniform merk zal klanten afschrikken. Mooi dat je met bitcoin kunt betalen, maar dat is nu nog voor een enkeling een pré.

Voor alle inspectie en controle diensten is deze case wel een hele interessante oefening: hoe ga je om met regulering, handhaving, belasting, etc., etc., etc. wanneer je geen bedrijf hebt om mee te praten? Dit zal in de toekomst vaker voor gaan komen, dus het zou verstandig zijn om hier alvast iets van te gaan vinden.

decentraliseren uber

Als je baas een app is – NRC

In de platformeconomie is na deeleconomie de ‘gig economie’ de grote ‘next big thing’. Met de potentie van de gig economie verbaast het mij overigens enorm dat hier vanuit overheid en wetenschap nog zo weinig aandacht aan wordt geschonken.

Dit stuk pakt de Tegenlicht strategie: je bespreekt grote vraagstukken (werkgeluk, inwisselbaarheid, etc.) en pakt een concreet voorbeeld om het onderwerp een gezicht geven. Een begrijpelijke keuze, maar ook eentje met beperkingen. Het verhaal van hoofdpersoon Jan (hij wil niet met zijn achternaam in de krant, maar geeft wel zijn beroep naast Uber X en leeftijd prijs, waardoor Uber zo kan achterhalen wie Jan is) is vrij positief, maar hij heeft dan ook nog een andere baan, waardoor de effecten van het werken voor een app worden afgevlakt. Het enige negatieve punt wat hij kan bedenken is dat hij nooit contact heeft met zijn mede chauffeurs. Interessant is in het bijgevoegde YouTube filmpje van Uber de hoofdpersoon zegt dat ‘zijn mede chauffeurs meer dan vrienden zijn geworden en altijd voor hem klaar staan’.

Aangestuurd door een app
“Volgens onderzoek van de Amerikaanse universiteit Carnegie Mellon naar chauffeurs van Uber en van concurrent Lyft, zijn chauffeurs grotendeels tevreden over dit soort ‘algoritmisch management’ omdat het wordt ervaren als objectief en eerlijk. „Maar er ontstaan problemen als het algoritme iets opdraagt dat onredelijk is, bijvoorbeeld een heel kort ritje, of het oppikken van een passagier heel ver weg”, schrijft onderzoeker Min Kyung Lee” Wat ik zelf in de gebruikersgroepen veel terug zie komen is dat het misschien wel fijn is om een algoritme als baas te hebben (zie ook het stuk ‘MIT scientists say people would rather take orders from a robot than their boss’), maar dat wanneer je puur door een algoritme wordt aangestuurd én beoordeeld er geen ruimte meer is voor nuance, flexibiliteit én dat fouten bijna altijd bij de worker worden neergelegd. In een lopende band omgeving zal het naar mijn mening dus vaker goed werken om een algoritme als baas te hebben: het gaat immers om een gecontroleerde omgeving en in veel gevallen een individu versus een machine die een repeterende handeling doet. Maar wanneer het van bijvoorbeeld individuele klant versus schoonmaker gaat, dan komen er veel en veel meer variabelen bij kijken. De klant is geen ervaren facility manager en heeft geen goed inzicht in wat goed, redelijk en kwaliteit is. Waardoor er altijd ruimte moet zijn voor nuance: als worker heb je geen niet alle factoren onder controle. Verre van.

Werkrelatie?
In het stuk wordt ingegaan op de vraag of platformen werkgever zijn of niet. Koen Frenken zet terecht vraagtekens hierbij en in het stuk ‘British Uber drivers are employees entitled to minimum wage and holiday pay, tribunal rules‘ zie je dat ook de Britse rechter hier zo over denkt. De discussie werkrelatie wordt ook in het stuk ‘Zullen digitale jobs voldoende betalen?‘ aangehaald.

Conclusie
Hoe groter en dominanter een platform wordt, hoe groter bepaalde problemen, zoals inwisselbaarheid, ook worden. Belangrijke noot bij dit stuk is wel dat je je moet beseffen dat het soort platformen (Uber, Helpling, Deliveroo) waar we nu over praten makkelijk inwisselbare arbeid faciliteren. Ik heb een tijd geleden een onderzoekje gedaan naar dit soort platformen en hierbij ontdekte ik dat je arbeid platformen kunt opsplitsen in 2 soorten platformen:

Platformen die makkelijk aan te leren en door nagenoeg iedereen uit te voeren arbeid faciliteren (schoonmaak, chauffeur, bezorger). Deze platformen richten zich voornamelijk op de klant kant en houden de worker kant flink onder controle: weinig data vrijgeven, strak aansturen, snel en eenvoudig afstraffen, etc. Dit zorgt er voor dat zij het platform nodig blijven hebben om überhaupt werk te hebben: de workers bouwen zelf geen eigen reputatie en klantenbestand op en blijven afhanjelijk;
Platformen die skilled professionals faciliteren. Oftewel: professionals die een specifieke skill hebben, hier veelal ook al klanten voor hebben en het platform puur gebruiken als middel om extra werk (vaak de verloren uurtjes) te krijgen. Hier zie je dat de platformen de workers faciliteren om een betere professional te zijn: een eigen profielpagina met referenties.

Grofweg zie je hier ook in het verdienmodel van het platform een verschil: marge op transactie versus abonnement of advertentie modellen. Enerzijds omdat de platformen weten dat ze groep 2 nooit alles via het platform kunnen laten doen, maar ook omdat het type werkzaamheden zo divers en per casus verschillend te zijn, dat ze niet makkelijk zijn te standaardiseren. Waar een rit van A naar B de variabelen tijd en afstand genoeg zijn om automatisch tot een prijs te komen heb je voor een verbouwing een intensief traject voordat je tot een prijs komt.

gig economy uber

British Uber drivers entitled to minimum wage, holiday pay, tribunal rules – Business Insider

In de UK heeft de rechter bepaald dat Uber chauffeurs gewoon werknemers zijn, met de nodige gevolgen vandien. Uiteraard is hier het laatste woord nog niet over gezegd, maar het is interessant dat ook nu in Europa dit soort uitspraken door rechters worden gedaan. Besef je wel dat dit geen puur platform gerelateerde discussie is: dit is een discussie over de steeds flexibeler wordende arbeidsmarkt en het feit dat de huidige wetgeving hier niet op is ingesteld.

uber verantwoordelijkheden