Goedemorgen! Afgelopen week flink in de weer geweest met onderzoek en het vormgeven van de minor Platformeconomie die in November bij de Haagse Hogeschool van start zal gaan. Daarnaast ook veel aanvragen voor presentaties voor het eind van het jaar ontvangen: het gaan nog drukke (maar ook leuke) maanden worden. Deze week start ik een online cursus: ‘Cooperate to Own the Future‘. Over coöperaties en Web3. In November zal ik een congres in Rio de Janeiro over dit onderwerp bijwonen, omdat ik denk dat de combi van coöperaties en Web3 ontzettend interessant is.

Intussen ook aan het nadenken over de toekomst van deze nieuwsbrief. Mogelijk op termijn naar 1x in de 2 weken en ook meer eigen content als een podcast. Genoeg ideeën. Heb je tips of wensen: deel deze dan als reply op deze mail.

Veel leesplezier en fijne week!

Alibaba, ByteDance Share Details of Algorithms With Beijing for First Time – Bloomberg

Algoritmes staan bekend als een ‘black box’: de gebruikers, maar ook beleidsmakers, hebben doorgaans geen idee wat er zich onder de motorkap van een platform afspeelt. Die onduidelijkheid is om meerdere redenen niet wenselijk. Zo kan het platform keuzes maken die niet in het belang zijn van de gebruiker (vraag en aanbod) en kan de onduidelijkheid ook voor gebruikers die afhankelijk zijn van een platform voor stress zorgen. Er wordt al flink wat jaren gesproken over hoe dit op te lossen. Zo organiseerde ik in 2019 een workshop over de ‘algoritme accountant’ en ontwikkelde de Utrecht Data School de ‘Impact Assessment Mensenrechten en Algoritmes‘. Transparantie en impact van algoritmes is ook o.a. onderdeel van de Platform to Business verordening, de Digital Markets Act (DMA), de Digital Services Act (DSA) en de aankomende Artificial Intelligence Act. Zo zie je maar weer: er zijn verschillende wegen. Waarvan ik verwacht dat er niet één perfecte zal zijn, maar dat juist de combinatie gaat werken.

In China hebben ze een grote stap gemaakt in het transparant(er) maken van deze automatische besluitvormingsprocessen:

“China’s internet giants from Tencent Holdings Ltd. to ByteDance Ltd. have shared details of their prized algorithms with Beijing for the first time, an unprecedented move aimed at curbing data abuse that may end up compromising closely guarded corporate secrets.

The internet watchdog on Friday published a list describing 30 algorithms that firms including Alibaba Group Holding Ltd. and Meituan employ to gather data on users, tailor personal recommendations and serve up content.”

Is deze aanpak perfect? Vast niet. Zo veranderen algoritmes van platformen dagelijks en ben ik heel benieuwd hoe toezicht en handhaving kan worden ingericht. Wat denk ik het belangrijkste effect is, is dat (net als bij de invoering van de AVG) mensen bewust worden van de impact, vragen gaan stellen en platformen ter verantwoording roepen om transparant(er) te zijn.

Ik denk dat het uiteindelijk voor de hele sector ook goed is om hier (pro)actief aan mee te werken. De reputatie van het algoritme als ‘black box’ die vooral de belangen van het platform voorop heeft staan draagt niet bij aan het vertrouwen. Daarnaast is mijn ervaring dat er ook heel veel platformen zijn die geen tot nauwelijks algoritmes gebruiken en juist door deze openheid vertrouwen winnen en vooroordelen wegnemen. Dus op naar meer bewustwording en openheid zou ik zeggen.

Overname Nederlandse crowdfunder lijkt opmaat voor consolidatie | FD

Zoals je mogelijk weet is mijn interesse in platformen begonnen bij crowdfunding. Ik was de eerste ter wereld die via aandelen een crowdfundingcampagne (via het Symbid platform) voltooide en verloor hierdoor uiteindelijk bijna een ton. Deze inzichten hebben destijds mijn interesse in platformen opgewekt. Ook schreef ik nog twee boeken over crowdfunding: ‘Crowdfunding de Hype Voorbij‘ en ‘Crowdfunding voor Dummies‘. Mijn lessen over de hierboven genoemde campagne deelde ik in dit artikel op MTSprout.

Al een jaar of tien geleden werd bijna aan het begin van ieder nieuw jaar ‘de consolidatiegolf in crowdfundingland’ aangekondigd. Het werd een beetje een traditie zal ik maar zeggen. Het ziet er naar uit dat deze golf nu, bijna tien jaar later, er toch van gaat komen.

Lex an Teeffelen, lector Financieel Economische Innovatie aan de Hogeschool Utrecht, schreef hier het volgende over op Linkedin: “Waar zich tot 2022 vooral buitenlandse partijen vestigden in Nederland, zal de komende 12 maanden een consolidatieslag volgen. Dat heeft alles te maken met de Europese vergunning die nodig is vanaf november 2023. Dat brengt hogere standaarden en kosten voor compliance en toezicht met zich mee. En vrije vestiging – na vergunningverlening – in de gehele EU.”

In een radio interview op BNR Nieuwsradio meldt hijdat deze nieuwe vergunning een platform al snel een ton per jaar zal kosten. En het hierdoor voor kleine spelers economisch niet haalbaar is om solo te blijven opereren.

Gezien het risico bij crowdfunding en de cowboys die regelmatig deze markt hebben betreden is het denk ik goed dat de regels helder en Europees zijn. Al vraag ik mij wel altijd af hoe eerlijk het is dat de huidige winnaars in een regel arme periode hebben kunnen groeien en zij nu dankzij de nieuwe regels nog wat steviger in hun pluche zitten. Ik kan mij voorstellen dat dit bij crowdfunding onvermijdelijk was, maar het is wel iets dat ik altijd adviseer om over na te denken bij het instellen van nieuwe regelgeving. In veel gevallen wordt er ook model geïntroduceerd waarbij kleine platformen minder verantwoordelijkheden hebben dan grotere, om zo de balans er een beetje in te houden. Maar het blijft een aandachtspunt.

p.s. het is trouwens erg interessant om Lex via Linkedin te volgen. Hij heeft altijd heldere en scherpe analyses en voorspellingen. Een andere interessante bron is de nieuwsbrief van Ronald Kleverlaan.

Now DoorDash could start delivering your Facebook Marketplace purchases, too – The Verge

“You may soon have the option to have your Facebook Marketplace purchases picked up and delivered by DoorDash. According to a report from The Wall Street Journal, Facebook’s parent company, Meta, is partnering with DoorDash to deliver Marketplace items located up to 15 miles away.”

Het is interessant om te zien hoe logistieke platformen voor bezorgen van maaltijden en boodschappen zich steeds meer en meer gaan verbreden en hun diensten aanbieden aan bestaande organisaties. Zie Thuisbezorgd die in meerdere landen boodschappen bezorgt en deze week aankondigde in Nederland ook spullen van Blokker via de app van Thuisbezorgd te gaan bezorgen.

Waar ik zelf het eerst naar kijk bij dit soort berichten is wie het klantcontact claimt. In het geval van Thuisbezorg en Blokker is het Thuisbezorgd die met het klantcontact heeft. In andere gevallen is het bezorg platform meer een onzichtbare leverancier. Voor beide partijen wordt sowieso waardevolle data verzameld, maar ik zou altijd kiezen voor het klantcontact.

De b2b-deeleconomie van Floow2 komt (eindelijk) op gang: in de zorg

Het was alweer even geleden dat ik iets van Floow2 hoorde. In de tijd van de hype van de deeleconomie platformen was Floow2, samen met platformen als Peerby, Snappcar en Thuisafgehaald, veel vertegenwoordigd bij bijeenkomsten over dit onderwerp. Toen al faciliteerde het bedrijf een SaaS (software as a service) oplossing voor bedrijven, maar ook bedrijfsterreinen, voor business-to-business platformen. Het was destijds niet duidelijk wat er nu aan transacties omging op het platform.

Daarom vond ik het leuk om via dit artikel weer iets van het platform te horen en te horen dat het nog bestaat. Belangrijkste les uit dit artikel voor b2b marketplaces: het kost tijd, energie en geduld. Want hoewel de techniek vast zijn werk zal doen, zijn het de mensen die het verschil maken.

Toekomst uitzendbranche onder druk – ING – Kennis over de economie

ING kwam onlangs met dit bericht naar buiten dat de toekomst van de uitzendbranche onder druk staat. Naast de krappe arbeidsmarkt en ‘flexwerk wordt duurder en minder flexibel’ worden ook digitale transformatie en concurrentie van online platformen als uitdagingen voor de flexbranche opgeschreven. Om vervolgens over te gaan op een aantal tips.

Iets is een uitdaging wanneer je niet met de markt meegaat. Iets is een kans wanneer je de uitdagingen omarmt en kijkt hoe je hier beter van kan worden. Ik ben toch echt voorstander voor het tweede scenario. Want juist door het omarmen van de digitale transformatie en optimaal gebruik maken van tools als online platformen kun je als uitzender de klant alleen maar beter bedienen. En ook breder, waardoor de taart alleen maar groter zal worden. Het is maar net hoe je hier tegenaan kijkt en welke rol je pakt: slachtoffer vs ondernemer. Dus wie schrikt van het ING stuk weet wat er te doen staat: actie!

Contact

Inspiratie opgedaan en advies of onderzoek nodig bij vraagstukken rondom de platformeconomie? Of op zoek naar een spreker over de platformeconomie voor een online of offline event?

Neem gerust contact op via een reply op deze nieuwsbrief, via mail ([email protected]) of telefoon (06-50244596).

Bezoek ook mijn YouTube kanaal met ruim 300 interviews over de platformeconomie en mijn persoonlijke website waar ik regelmatig blogs deel over de platformeconomie. En lees mijn boek ‘Platformrevolutie – Van Amazon tot Zalando, de impact van platformen op hoe wij werken en leven’. Interesse in mijn foto’s? Check dan mijn foto pagina.

Goedemorgen! Afgelopen week ben ik weer rustig opgestart na de vakantie en deze week zal alles weer op het ‘normale’ tempo doorgaan. Dat de kinderen vandaag weer naar school gaan zal daar ook bij helpen 😉

Afgelopen week publiceerde ABN AMRO een stuk met de pakkende titel ‘vertrek Deliveroo markeert grens platformeconomie’. Het was mijn intentie om dit stuk samen met 4 andere artikelen in deze editie te duiden, alleen is de analyse op het ABN AMRO stuk een beetje uit de hand gelopen, waardoor dit het ‘enige’ stuk is in de editie van deze week. Vanaf volgende week weer wat kortere analyses van 5 stukken.

Veel leesplezier en fijne week!

Vertrek Deliveroo markeert grens platformeconomie – ABN AMRO

De toekomst van de arbeidsrelatie in de platformeconomie. Een veelbesproken onderwerp, ook in deze nieuwsbrief. Afgelopen week kwam ABN AMRO met een toekomstvoorspelling voor de platformeconomie, waarin het bericht dat gezien het vertrek van Deliveroo, de rechtszaken tegen Deliveroo, Uber, Helpling en Temper en wat ontwikkelingen in Den Haag de opkomst van de platformeconomie zal worden afgeremd. En platformen de werkenden in dienst zullen nemen of deze via een uitzendcontract aan hen verbinden. Volgens de analyse van ABN AMRO zal dit impact hebben op 60.000 freelance platformwerkers.

Om te beginnen moet ik zeggen dat het een goed gewogen stuk is dat zowel de voor- als nadelen van de ontwikkelingen naar voren brengt. Dat mag ook eens gezegd worden in een debat waar een dergelijke berichtgeving zeldzaam is. Al heeft de bank natuurlijk ook verder geen duidelijk belang in het debat, dat helpt ook om objectief te blijven.

In dit stuk zal ik ingaan op een aantal punten van het ABN AMRO artikel om nog wat dieper op het onderwerp in te gaan.

Hoeveel platformwerkers zijn er?

ABN AMRO meldt in het stuk dat er 60.000 freelance platformwerkers in Nederland actief zijn. Op Twitter licht onderzoeker Mario Bersem toe dat dit aantal is ontstaan doordat in KvK data staat dat er 1,1 miljoen zelfstandigen zijn in Nederland x de 5,5% platformwerkers uit de CBS/TNO ZEA (Zelfstandigen Enquete Arbeid). Hoewel ik later in dit stuk zal benadrukken dat het onmogelijk is een absoluut aantal platformwerkers te noemen, zijn de onderzoekers hier wel iets te kort door de bocht gegaan. Er zijn interdaad (ruim) 1,1 miljoen ZZP’ers in Nederland, maar uit een artikel op ZiPconomy op basis van diezelfde ZEA enquete valt op te maken dat het interessant (en noodzakelijk) is om wat dieper in deze groep werkenden te duiken. Dan zie je dat ‘slechts’ 76% van deze 1,1 miljoen eigen arbeid aanbiedt (905.000), 48% (573.000) biedt eigen arbeid aan voor organisaties (platformwerkers die diensten aanbieden aan consumenten doen dit doorgaans niet als ZZP’er) en slechts 28% (332.000) biedt eigen arbeid aan voor meer dan 3 opdrachtgevers per jaar. De grote vraag is dan ook: van welke groep pak je die 5,5%? In ieder geval niet van de hele groep zou ik zeggen.

ABN AMRO is niet de enige die moeite heeft het aantal platformwerkers te duiden. In het uiterst lezenswaardig SER rapport over de platformeconomie is te lezen dat de schattingen uiteenlopen van 0,4 tot 12 procent van de beroepsbevolking. Een behoorlijke bandbreedte, welke voornamelijk wordt beïnvloed in wat je wel en niet meeneemt in de definitie. Gaat het alleen over freelancers? Of ook uitzend endienstverlening aan huis: die ‘rest’ categorie waarbij de particuliere opdrachtgever wordt ontheven van verantwoordelijkheden als werkgever waar iedereen van weet dat hier niets van klopt. Want wees eens eerlijk: betaal jij de schoonmaakster of oppas 8% vakantiegeld en betaal je door bij vakantie en ziekte? Ook: gaat het om korte klussen van maximaal een dag? Of ook om langere opdrachten via platformen als Jellow, Freelancer.nl en Upwork? Er zijn ook wetenschappers die pleitten dat jouw tijd dat je besteedt op Facebook ook als platformwerk te definiëren. Hoe breed of smal wil je gaan?

Het SEO komt in 2020 uit op 84.000 platformwerkers (0,9%), gebaseerd op een steekproef van ruim 5.440 personen. Deze beperkte steekproef is gehouden onder een Nederlandstalige populatie, waardoor je daar makkelijk nog enkele tientallen procenten bij op kunt tellen. Ook komen regelmatig cijfers vanuit de platformen in de media voorbij. Deliveroo berichtte onlangs dat er 4.500 koeriers in Nederland via het platform actief zijn. Een aantal waarvan ik, gezien de context van de berichtgeving, vermoed dat het klopt. In een Volkskrant artikel waar flink wat discussie over is losgebarsten over onjuistheden, meldt Temper dat ‘het aantal accounts op Temper groeide sinds begin dit jaar van 250 duizend naar 400 duizend.’. Wanneer je de jubel verhalen van platformen zelf over aantallen 1-op-1 zou overnemen (niet doen dus), dan zou nagenoeg iedere werkende intussen platformwerker zijn.

Nu is het misschien wat overdreven om op een zondag avond 493 woorden te gebruiken om te omschrijven dat het ‘complicated’ is om het aantal platformwerkers in Nederland te kunnen duiden, maar het leek mij goed om wel de bandbreedte van de discussie te duiden.

Daarnaast is het dan ook de vraag: heeft het nut om het aantal platformwerkers te weten? Enerzijds: ja. Werkplatformen hebben een bepaalde dynamiek en het is belangrijk om te weten wat de impact en groei is. Deze input helpt bij het prioriteren voor (beleids)keuzes. Aan de andere kant geeft het ook een heel vertekend beeld van een discussie, wat ik ook wel eens als ‘selectieve verontwaardiging’ omschrijf. Dit omdat, zeker in de consumenten dienstverlening platformen vaak een mini deel van de onzichtbare, doorgaans informele, markt bedienen. Of zoals bij Thuisbezorgd: ja ze nemen hun bezorgers via uitzendbureaus in dienst, maar als je je alleen daar op focust dan vergeet je dat het merendeel van de bezorgingen wordt uitgevoerd door bezorgers die door de restaurants zelf worden geregeld. Oftewel: cijfers zijn goed, maar alleen waardevol met de juiste context. En dat laatste wil nog wel eens ontbreken. Dus: minder cijfers en meer context graag.

Wordt de platformisering afgeremd?

ABN AMRO meldt dat de uitspraak van de Hoge Raad in de zaak Deliveroo uiteindelijk gevolgen zal hebben voor 60.000 freelance platformwerkers en de platformeconomie zal afremmen. Om te beginnen: de Deliveroo casus is een heel specifieke casus waarbij, vanwege het on demand karakter, de impact van algoritme en beperkte invloed en ‘ondernemingsruimte’ van de werkende. Deze specifieke uitspraak zal dus vooral invloed hebben op de 4.500 Deliveroo bezorgers en ook, als het precedent er ligt, ook op termijn voor de vele duizenden UberEats bezorgers.

Wat wel zo is, is dat de genoemde rechtszaken wel een flink deel van de platform markt dekken: bezorging, taxi, to-business dienstverlening en dienstverlening aan huis. Alleen crowdwork (online niet locatiegebonden werk) wordt nog niet in de rechtszaal besproken. De rechtszaken zouden dus op termijn de groei van freelance en dienstverlening aan huis platformen kunnen afremmen, maar het is niet onwaarschijnlijk dat deze verder zullen gaan als uitzender. Even los van de vraag of dit een gewenst scenario is en wie je hier mee helpt.

Nu werkenden hebben geproefd aan deze manier van werken denk ik dan ook dat platformisering van de organisatie van werk (dus ook binnen organisaties) niet te stoppen is. Het zal misschien achter de schermen wat lastiger te organiseren zijn en de prijs en verdiensten zullen anders worden, maar het principe van de werkende centraal (zeker in een schaarse arbeidsmarkt) is iets dat ik niet snel weg zal zien gaan.

Platformwerk = uitzendwerk?

ABN AMRO voorspelt dat “wanneer bedrijven toch van flexibele arbeid gebruik willen blijven maken, ze dat kunnen doen door werknemers via reguliere uitzenders in te huren.”. Het is de vraag of dit via reguliere uitzenders zal gaan, of zoals je nu ziet via nieuwe platform spelers als Maqqie, Level.works, YouBahn en NowJobs die het matching proces opnieuw inrichten vanuit een uitzendconstructie.

Dat de toekomst van platformwerk in de uitzendconstructie ligt is natuurlijk iets waar veel belanghebbenden de laatste jaren voor pleiten. FNV procedeert in principe voor het uitzendcontract. Dat ze dat soms ook zelf wat ongemakkelijk vinden werd mede duidelijk in een rapport van de ABU over platformwerk in 2020 waar Erik Pentenga, sectorbestuurder FNV Flex, zegt: “Dat is toch erg, nou moet ik als onderhandelaar van de vakbond de uitzendovereenkomst gaan lopen verdedigen.” Precies. En dan mag hij ook gelijk de proceskosten betalen ;-).

Gezien de huidige impasse in het arbeidsmarktdebat zou het mij niet verbazen als het voor platformen die opereren in markten waar voorheen uitzenders het voor het zeggen hadden het uiteindelijk die kant op zal gaan. Voor markten waar platformen concurreren met de zwarte markt is het natuurlijk bij voorbaat aardig kansloos om te denken dat je met uitzendtarieven kunt concurreren met het informele circuit. Net als platformen die concurreren met slecht functionerende markten als maaltijdbezorging.

ABN AMRO ziet overigens ook beperkingen in het afknijpen van freelance ten gunste van uitzend: “Het is onmiskenbaar dat sommige flexwerkers, die heel bewust en zonder enige dwang kiezen voor een vrije rol, de dupe zijn van deze juridische en politieke ontwikkelingen.” En hoewel platformwerk in veel gevallen ook goed te organiseren is binnen het uitzend dienstverband, is het wel de vraag of er de werkenden een te positief beeld wordt voorgeschoteld over de ‘zekerheden’ en rechten die bij een dergelijk construct horen. Wat ik nader heb toegelicht in dit stuk.

Tot slot

Het zou naar mijn mening ontzettend zonde zijn om de kans (en verantwoordelijkheid!!!) om nu eens echt een hervorming van de arbeidsmarkt waar de werkende centraal staat door te voeren links te laten liggen. Waarbij niet de werkende, maar institutionele luiheid overwint. Ik neem aan dat iedereen die pretendeert ambitie te hebben hier niet mee weg zal willen komen.

Ik blijf dus een klein beetje hoop houden dat alle partijen uiteindelijk toch hun verantwoordelijkheid zullen pakken. Noem het een klein beetje naïef, maar uit de 1-op-1 gesprekken die ik heb merk ik echt wel dat achter de institutionele conservatieve luiheid echt genoeg goede en slimme mensen zitten die wél bereid zijn die extra stap te zetten en voorbij het eigen institutionele belang kunnen denken. Zij zullen ook zien dat platformen en de organisatie van werk veel verder gaat dan de voorbeelden waar iedereen zich nu druk over maakt en een kans bieden om de werkende, met respect voor goede voorwaarden, centraal en in zijn of haar kracht te zetten. Verder kijken dan je neus lang is zal ik maar zeggen. Doen!

In de media

Deliveroo vertrekt uit Nederland: een analyse – ZiPconomy

Het stuk dat ik schreef voor mijn nieuwsbrief vorige week is ook als blog overgenomen op ZiPconomy.

Contact

Inspiratie opgedaan en advies of onderzoek nodig bij vraagstukken rondom de platformeconomie? Of op zoek naar een spreker over de platformeconomie voor een online of offline event?

Neem gerust contact op via een reply op deze nieuwsbrief, via mail ([email protected]) of telefoon (06-50244596).

Bezoek ook mijn YouTube kanaal met ruim 300 interviews over de platformeconomie en mijn persoonlijke website waar ik regelmatig blogs deel over de platformeconomie. En lees mijn boek ‘Platformrevolutie – Van Amazon tot Zalando, de impact van platformen op hoe wij werken en leven’. Interesse in mijn foto’s? Check dan mijn foto pagina.

Goedemorgen! Ik hoop dat je een goede vakantieperiode hebt en/of hebt gehad. Na een zomerstop van 5 weken, ik was zelf met mijn gezin op vakantie in Italië en een beetje Zwitserland en was nagenoeg offline, ontvang je de editie nummer 301 van mijn nieuwsbrief over de platformeconomie. Voor de nieuwe abonnees: welkom!

Gelukkig is er genoeg gebeurd in de platformeconomie, dus het was flink puzzelen om de juiste stukken uit te kiezen. En het ging al mis bij het eerste stuk dat ik als samenvatting wilde schrijven, maar uitmondde tot een reactie van 1.500 woorden. Ik vertrouw er op dat je mij dit zult vergeven. Veel leesplezier en een fijne week!

Deliveroo van plan uit Nederland te vertrekken | door Rens Lieman, schrijver en journalist

De gebeurtenis van de week die je niet hebt kunnen missen: Deliveroo heeft vorige week aangegeven dat het eind dit jaar uit Nederland wil vertrekken. De reden: de economische omstandigheden (lage rente en hiermee moeilijker toegang tot kapitaal en teruglopende bestellingen na covid) en het feit dat de investeringen om een significante marktpositie in Nederland te verkrijgen niet opwegen tegen de kosten. Op dit moment is Nederland verantwoordelijk voor slechts één procent van de wereldwijde omzet van het platform dat, inclusief Nederland, in 11 landen actief is.

Wat volgens de woordvoering van Deliveroo niet meespeelt is de onzekerheid voor het bedrijf rondom de status van de bezorger. Ik snap dat zij dit zo brengen, maar achter de schermen zal dit natuurlijk absoluut meespelen. Onzekerheid staat namelijk gelijk met risico. En dat risico is groot: eind dit jaar zal de Hoge Raad zich uitspreken over de vraag of Deliveroo koeriers nu wel of geen werknemer zijn. De voortekenen voor Deliveroo zijn hierin slecht: nog in juni schreef de advocaat-generaal in een advies aan de Hoge Raad dat de bezorgers werknemers zijn. Een uitspraak in het nadeel van Deliveroo zou betekenen dat zij de bezorgers in dienst moet nemen en het cao loon met terugwerkende kracht aan de bezorgers moet uitbetalen. Daarnaast zullen ook o.a. de belastingdienst en de pensioenfondsen voor de deur staan.

Geen verrassing, wel nieuws

Het vertrek van Deliveroo is nieuwswaardig, maar zeker geen verassing. In een markt als deze kunnen uiteindelijk 1 en maximaal 2 partijen overleven. Vanwege het lokale karakter van de markt (steden en postcodegebieden) is er theoretisch ruimte voor ‘local heroes’, maar gezien de grote investeringen en lage marges is er echt wel schaal nodig om een dergelijke business in stand te houden. In Nederland begonnen de nieuwkomers al met een achterstand met een nationaal dominant platform: Thuisbezorgd. Dit platform, alsmede UberEats, heeft nu een concurrent minder.

Overwinning! Maar voor wie?

FNV claimt, niet geheel verrassend en onverdiend, o.a. in het FD en in Trouw de overwinning en zegt verantwoordelijk te zijn voor het vertrek van Deliveroo. Al is de kous er voor de FNV nog niet af: zij wachten de uitspraak van de Hoge Raad af en zal, wanneer zij in het gelijk worden gesteld, het geld ‘zo nodig bij het moederbedrijf in Londen halen’. Grote woorden en het klinkt eenvoudig, maar het is wederom een lang en kostbaar traject en een feest voor de juristen: de verre van precaire beroepsgroep die floreert in deze impasse in de arbeidsmarkt.

Want de echte vraag is en blijft: voor wie is deze stap een overwinning? Dat dit voor de vakbond en haar visie op de arbeidsmarkt een overwinning is, dat is duidelijk. Daarnaast heeft Deliveroo duidelijk verloren, al is het vertrek zeker niet volledig toe te schrijven aan de rechtszaken met FNV. Ook zal het vertrek de 3.400 aangesloten restaurants raken, hoewel er genoeg alternatieven overblijven en de consument over het algemeen makkelijk over zal stappen naar een andere app. Misschien zal de consument iets minder keuze hebben, maar dat is dan weer een probleem in de categorie ‘eerste wereld zorgen’ ;-).

De belangrijke vraag is: is dit ook een overwinning voor de bezorgers? Even los van de vraag of deze na uitspraak van de Hoge Raad geld zouden kunnen opeisen bij Deliveroo (hierover later meer), is het een feit dat de 50 kantoormedewerkers van Deliveroo in Nederland en de 4.500 koeriers die via het platform geld verdienen op zoek zullen moeten naar een andere inkomstenbron. In de berichtgeving in de media geeft FNV aan mee te leven met de werkenden, maar vertrouwt het er op dat deze mensen in de huidige arbeidsmarkt snel weer aan de slag komen. Voor een organisatie die staat voor de werkende is dit wat, op zijn zachts gezegd, kort door de bocht.

Want de belangrijke vraag, naar mijn mening, is dan ook: is dit ook echt zo? Voor de medewerkers op kantoor zal het inderdaad geen probleem zijn. Daarnaast kunnen zij terugvallen op de WW. Voor de bezorgers is het een heel ander verhaal: die hebben geen vangnet (wat ook de aanleiding was van de rechtszaken) en het is maar de vraag wat hun alternatief is. Voor wie het werk als bijbaantje gebruikte zal de impact niet zo groot zijn, maar voor hen die wel afhankelijk zijn van het werk als maaltijdbezorger is het een ander verhaal. Onderzoeker Niels van Doorn deelde op Twitter hier over zijn gedachte: “They will have to find another low-wage job in the service sector – of which there are many at the moment. Work availability is not the issue, worker protection and a living wage is, as always. These are harder to come by.” Hierbij doelt hij op het gegeven dat de gedachte dat het alternatief voor deze werkenden niet een goed betaalde baan met zekerheden is, maar een andere slecht betaalde baan met minimale zekerheden.

Op Twitter zijn arbeidsmarktdeskundigen overtuigd: in deze schaarse arbeidsmarkt kan iedereen die wil werken werk vinden. Er is dus geen probleem. Niels van Doorn bracht wederom enige nuance: “Ik denk dat soon-to-be-ex-Deliveroo riders vooral over zullen stappen naar Uber Eats & Thuisbezorgd. Verder zullen er vast riders overstappen naar flitsbezorgers en de horeca. Een switch zal vooral lastig zijn voor laaggeschoolde migranten met gebrekkig Engelse taalvaardigheden. En ik heb mijn twijfels over die betere voorwaarden. Daarnaast is het de vraag welke “voorwaarden” van materieel belang zijn in het dagelijks leven en mbt de plannen van arbeidsmigranten en internationale studenten (die het gros van het bezorgwerk doen).”

Wie neemt de verantwoordelijkheid?

Al met al is het duidelijk dat deze stap dus (wederom) niet persé een overwinning is voor de (huidige) werkende(n), maar een overwinning voor ‘het grotere goed en de visie van FNV op de arbeidsmarkt’ zal ik maar zeggen. Hoewel velen hier een mening over zullen hebben en ik de argumenten van de verschillende kanten begrijp, is het belangrijk dat de betrokken partijen nu hun verantwoordelijkheid pakken voor hen die in deze ‘strijd’ over hun hoofden hun inkomsten verliezen.

Hoe zou dit ‘verantwoordelijkheid nemen’ er dan uit kunnen zien? Ten eerste zou Deliveroo de gederfde inkomsten voor de bezorgers kunnen compenseren. Zij zijn ‘slachtoffer’ van een strijd op een niveau dat hen overstijgt en het zou netjes zijn als zij worden gecompenseerd en een programma, desnoods samen met het UWV, wordt opzet om ervoor te zorgen dat deze 4.500 werkenden weer op hun pootjes terecht komen. Hier ligt ook een rol voor FNV weggelegd om te laten zien dat ze écht om de werkenden geven en laten zien dat ze een meta/principe strijd voeren voor het grote plaatje, maar dit niet over de rug en op koste van de werkenden doen. Hier zit FNV overigens in een juridische spagaat: er loopt een rechtszaak en tegelijkertijd ligt er een rol in de onderhandeling voor een sociaal plan.

Het is trouwens niet de eerste keer dat Deliveroo uit en land vertrekt. Zo vertrok het bedrijf in 2019 uit Duitsland en in 2021 uit Spanje. Toen het bedrijf uit Duitsland vertrok kregen koeriers die in de laatste 12 weken actief waren via het platform zogenaamde ‘goodwill payments‘: “A goodwill payment of 10 days’ pay, based on their average weekly earnings over the past 12 weeks, and another goodwill payment of 2 weeks’ pay, based on their average weekly earnings over the past 12 weeks”. Ook bij vertrek uit Spanje, wat overigens het gevolg was van een wetswijziging die platformen verplichtte om bezorgers in dienst te nemen, was er een compensatie voor koeriers. Al waren er ook berichten dat hier niet alles goed ging.

Als laatst zou het ontzettend interessant zijn om in een samenwerking tussen de betrokken partijen en onafhankelijke onderzoekers om de 4.500 bezorgers die via het platform rijden in kaart te brengen en hen te volgen over een langere periode na het vertrek van Deliveroo. Dit zal enorm waardevolle inzichten geven op de vraag wat het alternatief is van dit type platformwerkers? Gaan zij er op vooruit, achteruit, of blijft het hetzelfde? Het ‘ontslaan’ van 4.500 bezorgers (een ontzettend heterogene groep werkenden) is een unieke gebeurtenis en aanleiding om een dergelijk onderzoek te starten. Dit zal enorm waardevolle inzichten opleveren en bijdragen aan het debat om de arbeidsmarkt. Ik daag iedereen die hier iets mee kan, wil of moet zich hier voor in te zetten.

Wat we nu kunnen verwachten

Deliveroo is nu aan het uitzoeken hoe zij Nederland het beste kan verlaten. Hierover zal de komende maanden vast nog genoeg naar buiten komen. Veel zal afhangen van de uitspraak van de Hoge Raad later dit jaar. Wanneer deze beslist dat de bezorgers toch werknemers zijn, dan zal Deliveroo met terugwerkende kracht de bezorgers volgens het cao-loon moeten betalen. En een transitie vergoeding.

Dit klinkt eenvoudig, maar zal nog een hele klus worden. De grote discussie zal draaien om de vraag: wat is werktijd? Dat je aan het werk bent op het moment dat je aan het bezorgen bent dat is duidelijk, maar wat doe je met wachttijd tussen de klussen door? Bezorgers kunnen immers op ieder moment hun app aanzetten, waarna zij vervolgens ritjes krijgen aangeboden. Vervolgens is het aan de bezorger om een opdracht wel of niet te accepteren. Om het geheel nog complexer te maken: een bezorger kan meerdere apps tegelijkertijd aan hebben staan. Zo kan en bezorger tegelijkertijd voor Deliveroo als UberEats beschikbaar zijn. Ik voorzie een onmogelijke en vooral ook ellenlange discussie die alleen kan worden opgelost door een praktische deal: werktijd = daadwerkelijk gereden minuten (waarbij je snel fietsende koeriers benadeelt) + x-percentage gemiddelde wachttijd. Waarbij het zo maar zou kunnen dat er flink wat koeriers zullen zijn die niet te weinig, maar te veel hebben verdient. Wat doe je hier mee? Moeten zij geld inleveren?

Intussen zullen Thuisbezorgd en UberEats de strijd aangaan om de brokstukken (lees: koeriers en aangesloten restaurants) binnen te hengelen. Zij zullen blij zijn met een concurrent minder, al weet UberEats natuurlijk dondersgoed wie de volgende partij is die op de radar van FNV staat. Deliveroo heeft hen de afgelopen jaren prettig uit de wind gehouden, maar dat is nu dus ook verleden tijd.

Je lees het al: nog genoeg voer voor discussie. Maar laten we eerst die uitspraak en het voorstel van Deliveroo rondom compensatie voor de bezorgers maar eens afwachten. To be continued…

DAC7: What the new EU tax directive means for online marketplaces

“The EU’s newest tax directive, DAC7, extends EU tax transparency rules to online marketplaces and requires reporting seller data to tax authorities. In this article, we share more about what DAC7 is and how marketplace founders can prepare for it.”

Interessant leesvoer voor iedereen die meer over deze ‘nieuwe’ Europese directive wil weten. Sowieso is de website van Sharetribe een goudmijn voor hoge kwaliteit artikelen over marketplaces.

KVK Trendrapport juli: stoppers en faillissementen blijven laag; opmars platformbedrijven

Het aantal jongeren die als freelancer via platformen werken is dit jaar met ruim 30 procent gestegen, aldus de KvK. “Het zijn er – alleen al in deze categorie – ruim 2.100 meer dan vorig jaar (7492 vs. 9613). Het gaat om bijbaantjes: studenten, vakantiewerkers en jongeren die in hun in vrije uren werken. KVK ziet over de hele linie een enorme toename van deze platformconstructie.”

Dit is met de groei van de kluseconomie natuurlijk geen verrassing, al verwacht ik dat het werkelijk aantal freelancers die werk vinden via platformen vele malen hoger zal zijn. Dit omdat:

• De KvK geeft zelf aan dat er geen categorie ‘platformwerker’ is en baseert de cijfers op basis van de omschrijving van de ondernemer in de categorie ‘overige zakelij
  ke dienstverlening’. Het is hierbij 100% zeker dat een groot deel van freelancers die zich inschrijven niet op de radar van de KvK staan;
• Daarnaast doen veel freelancers platformwerk naast hun bestaande freelance werkzaamheden en zijn hiermee ook grotendeels onzichtbaar voor de KvK;
• Wat natuurlijk helemaal afhankelijk is van de definitie die je gebruikt: ook veel freelancers vinden langdurige klussen via platformen als Jellow.nl, maar vallen wel buiten de definitie van plaformwerk die in de academische literatuur wordt gebruik;
• Om maar niet te spreken van platformwerkers die werken via de regeling dienstverlening aan huis: zij hoeven zich niet bij de KvK in te schrijven. De Belastingdienst heeft hier ook geen goed zicht op, omdat het maar de vraag is hoeveel van dit type platformwerkers (voornamelijk thuisschoonmaak, oppassen en bijles) hun inkomsten ook daadwerkelijk opgeven.

Oftewel: mooie en leuke inzichten, maar niet om als ‘de waarheid’ mee te nemen in het schrijven van beleid.

p.s. in veel media werd gesproken over flits- en maaltijdbezorgers. Dat is natuurlijk onjuist en onvolledig: flitsbezorgers zijn geen platformen en daarmee zijn hun bezorgers ook geen platformwerkers. En het KvK rapport gaat over platformwerkers: waar ook een grote groei is te zien in het to-business domein en online klussen.

Flitsbezorger Getir opent supermarkt in voormalige darkstore in De Pijp | Topics.nl

In het flitsbezorg debat heb ik vaker geschreven dat het verbieden van flitsbezorging alleen niet gaan werken: er is een ontzettend groot grijs gebied en het is zeker geen geïsoleerd probleem. Wat nog eens werd benadrukt toen Getir aangaf een supermarkt (wat een innovatie!!!) te openen waar vanuit OOK bezorging zal worden gedaan.

Bol.com heeft nu 50.000 verkooppartners | Twinkle

“Mijlpaal voor bol.com: het platform heeft de 50.000e verkooppartner verwelkomd. Vooral de afgelopen jaren nam het aantal partners op het platform fors toe.”

Mooie stap voor Bol.com, hoewel het natuurlijk de vraag is of steeds meer verkopers goed nieuws is voor de consument. Uiteindelijk wil je kwaliteit en als platform wil je ook professionele verkopers die volgens de standaarden van Bol kunnen leveren. Dan heb je misschien meer aan 5.000 ontzettend goede aanbieders dan de 50.000 waar nu het piketpaaltje voor wordt geslagen.

ILO Working paper 70: A global analysis of worker protest in digital labour platforms

Voor wie echt de diepte in wil gaan een ontzettend mooi stuk leesvoer: “This paper presents findings from the Leeds Index of Platform Labour Protest, a database of platform worker protest events around the world in four platform sectors: ride-hailing, food delivery, courier services and grocery delivery for the period January 2017 to July 2020. The findings show that the single most important cause of platform worker protest is pay, followed by employment status, and health and safety.”

Event tip!

Een tip voor een interessant en relevant event: Reshaping Work 2022 in Amsterdam! Het enige multi disciplinaire event waar alle stakeholders bijeenkomen om te praten over de toekomst van werk. Op de eerste dag gaat het over platformwerk en dag twee is gereserveerd voor presentaties en discussies over de impact van AI op de toekomst van werk.

In de media

Van vrolijke wereldverbeteraars naar cowboykapitalisten: hoe moet het verder met de platformbedrijven?

De razendsnelle opmars van platformbedrijven zoals Airbnb en Deliveroo kwam er niet alleen door een vernuftig verdienmodel, maar ook door extreem l…

BNR fragment n.a.v. KvK rapport

BNR fragment n.a.v. KvK rapport

Bezorgdienst Deliveroo werkt aan een vertrek uit Nederland | Trouw

Maaltijdbezorger Deliveroo wil weg uit Nederland. Er zijn te veel investeringen nodig om marktleider of nummer twee te worden. Bovendien dreigt de …

De flitsbezorgers stuiten op tal van obstakels, maar: ‘Dit is een blijvend fenomeen’

De problemen stapelen zich op voor de flitsbezorgers die anderhalf jaar geleden de markt bestormden. Gemeenten verbieden vestigingen, investeerders…

Contact

Inspiratie opgedaan en advies of onderzoek nodig bij vraagstukken rondom de platformeconomie? Of op zoek naar een spreker over de platformeconomie voor een online of offline event?

Neem gerust contact op via een reply op deze nieuwsbrief, via mail ([email protected]) of telefoon (06-50244596).

Bezoek ook mijn YouTube kanaal met ruim 300 interviews over de platformeconomie en mijn persoonlijke website waar ik regelmatig blogs deel over de platformeconomie. En lees mijn boek ‘Platformrevolutie – Van Amazon tot Zalando, de impact van platformen op hoe wij werken en leven’. Interesse in mijn foto’s? Check dan mijn foto pagina.

Goedemorgen! Voor je ‘ligt’ de 300ste editie van deze nieuwsbrief! Dat zijn 300 (veelal) zondag avonden lezen, schrijven en nadenken (in willekeurige volgorde), ruim 1.500 besproken publicaties over de platformeconomie en zo’n 1.200uur werk. Ik had zelf nooit gedacht dat ik dit meer dan zes jaar vol zou houden, maar het lezen, de reacties, het leren, het moeten nadenken en opschrijven wat voor een brede groep interessant is en de impact van de nieuwsbrief zorgen ervoor dat ik door ben gegaan. En hier ook voorlopig mee door zal gaan. De nieuwsbrief heeft intussen ruim 1.000 abonnees en wordt gelezen door alle relevante beslissers en stakeholders in het debat.

Hoewel ik natuurlijk ook na deze 300ste editie doorga met deze nieuwsbrief, is deze editie wel de laatste voor mijn zomerstop. De komende weken ga ik met mijn gezin op reis naar Italië en maandag 15 augustus zal de eerstvolgende editie verschijnen. Mocht je in de tussentijd niet zonder platform inspiratie kunnen, dan kun je altijd nog altijd mijn boek ‘Platformrevolutie’ bestellen en in de zon lezen 😉

Fijne week en fijne zomer!

Digital Services: landmark rules adopted for a safer, open online environment | European Parliament

In eerdere edities van deze nieuwsbrief (zoals vooral deze en ook deze) deelde ik al de nodige inzichten over de wetsvoorstellen voor de DMA (Digital Services Act) en de DSA (Digital Services Act). Afgelopen week zijn beide wetten aangenomen. Een historische stap. En hoewel er nog veel valt op- en aan te merken op deze wetten en het altijd de vraag is hoe handhaving plaats zal vinden, is dit toch een ontzettend grote stap in de strijd in het borgen van publieke waarden in de digitale economie.

Lees het hele stuk om beter zicht te krijgen op beide wetten. Een korte samenvatting:

“The Digital Markets Act (DMA) sets obligations for large online platforms acting as gatekeepers (platforms whose dominant online position make them hard for consumers to avoid) on the digital market to ensure a fairer business environment and more services for consumers.”

“The Digital Services Act (DSA) sets clear obligations for digital service providers, such as social media or marketplaces, to tackle the spread of illegal content, online disinformation and other societal risks. These requirements are proportionate to the size and risks platforms pose to society.”

Hoewel het nog de vraag is hoe handhaving er precies uit gaat zien, zijn de straffen op overtredingen niet mals (= understatement): “If a gatekeeper does not comply with the rules, the Commission can impose fines of up to 10% of its total worldwide turnover in the preceding financial year, or up to 20% in case of repeated non-compliance.”

Een heel mooie stap dus.

The Uber files | The Guardian

Het is algemeen bekend dat de strategie en cultuur van Uber in de begindagen van het bedrijf niet al te positief waren. De interne cultuur, de agressieve lobby, de technologie gedreven oplossingen om de belangen van het bedrijf te verdedigen en de manier van het negeren van regels (en fatsoen) zijn in vele artikelen omschreven. En leidden uiteindelijk tot het vertrek van oprechter Travis Kalanick. Alles stond in het teken van het doordrukken van de eigen overtuiging (en het eigen belang) en het omzeilen van alles en iedereen die hier niet in mee ging. Deze manier van denken werd duidelijk toen toenmalig Uber COO Kees Koolen (de man die ook Booking groot heeft gemaakt) tijdens een interview op The Next Web in 2016 werd gevraagd hoe hij tegen regulering keek (video). Zijn antwoord (even samengevat): je doet iets nieuws, dus de regels die er zijn, die zijn niet gemaakt met jouw oplossing in gedachten. Het kán zijn dat er regels zijn waarmee je in conflict bent. Maar als je je daar druk over gaat maken, zul je nooit groot worden. En dat is ‘your loss’.

Een kleine anekdote: in de begintijd in Nederland toen UberPop (iedereen kon zonder vergunning taxi chauffeur spelen) hier nog actief was spiegelde Uber handhavers en kritische stemmen een schaduw app voor waar geen Uber Pop chauffeurs te bestellen waren, om zo het probleem voor deze doelgroep te downsizen. Ook ik werd door Uber ‘geblockt’ na een kritisch stuk en had de optie ‘Uber Pop’ opeens niet meer in mijn scherm. Mijn kantoorgenoten wel. We maakten een screenvideo van mijn telefoon en die van een kantoorgenoot, ik schreef een blog ‘werd ik geblokt door Uber?’ en een half uur later kon ik de app ‘opeens’ weer normaal gebruiken.

Genoeg herinneringen: we spoelen door naar het heden. Afgelopen weekend publiceerden o.a. The Guardian, Trouw, FD en Investico ’the Uber files’.

“The unprecedented leak to the Guardian of more than 124,000 documents – known as the Uber files – lays bare the ethically questionable practices that fuelled the company’s transformation into one of Silicon Valley’s most famous exports.

The leak spans a five-year period when Uber was run by its co-founder Travis Kalanick, who tried to force the cab-hailing service into cities around the world, even if that meant breaching laws and taxi regulations.

During the fierce global backlash, the data shows how Uber tried to shore up support by discreetly courting prime ministers, presidents, billionaires, oligarchs and media barons.”

Het is een interessante set artikelen om te lezen: ze geven een uniek kijkje in de onbeschaamde lobby wereld. Ik neem ze mee op vakantie 😉 Voor Nederland ging het nieuws vooral over Neelie Kroes: “Kroes lobbyde voor Uber, hoewel de Europese Commissie haar expliciet had verboden om een functie bij het techbedrijf aan te nemen. Het bedrijf wilde via de oud-Eurocommissaris invloed uitoefenen op de taxiwetgeving en op een strafrechtelijk onderzoek van het Openbaar Ministerie. Kroes zocht uit naam van Uber contact met verschillende bestuurders en topambtenaren en met premier Rutte.”

Vanuit Uber gezien zijn deze activiteiten in die periode niet heel verrassend. De manier van lobby, strategie en cultuur zijn al vaak beschreven. Wat in dit nieuws vooral schokkend is de betrokkenheid van vele prominenten zoals Neelie Kroes die in deze artikelen reeks op basis van de 124.000 (!!!) gelekte documenten worden omschreven.

De reactie van Uber op de aantijgingen naar Investico is kenmerkend: “‘Uber is vandaag een ander bedrijf,’ liet het bedrijf weten in reactie op vragen over de Uber Files. ‘We zullen geen excuses maken voor gedrag uit het verleden dat niet in overeenstemming is met onze huidige waarden.’” Ik ben benieuwd of deze onthulling nog een staartje zal krijgen, zeker voor de betrokken prominenten.

Gebruikers moeten Amazon Prime in twee klikken op kunnen zeggen | ACM.nl

“Gebruikers moeten Amazon Prime in twee klikken op kunnen zeggen. Dat hebben de Europese Commissie en de consumentenautoriteiten van de EU-lidstaten afgesproken met Amazon.”

Een klein maar mooi voorbeeld hoe overheden en andere instituties sturing kunnen geven en zaken kunnen afdwingen bij dit soort grote bedrijven.

Just Eat Takeaway sluit commercieel contract met Amazon | De Aandeelhouder

Just Eat Takeaway, het moederbedrijf van Thuisbezorgd, maakte afgelopen week zelf bekend dat het een deal heeft gesloten met Amazon. “Just Eat Takeaway.com heeft een commerciële overeenkomst gesloten met Amazon in de Verenigde Staten. Dit maakte de Amsterdamse maaltijdbezorger woensdagochtend bekend. Vanaf vandaag kunnen Amazon Prime-leden in de VS een jaar lang gratis lid worden van Gubhub+. Ook betalen zij geen bezorgkosten.”

Een slimme zet voor het kwakkelende Grubhub (onderdeel van Just Eat Takeaway). Grubhub en de aankoop hiervan word al een tijdje gezien als een grote miskoop. Dit goede nieuws komt dus op een goed moment. Via Amazon Prime krijgt Grubhub toegang tot miljoenen nieuwe klanten én profiteert het

Naast de samenwerking is er nog een interessant nieuwtje in de bekendmaking: “Ook krijgt een dochteronderneming van Amazon warrants goed voor 2 procent van Grubhub, en nog eens 13 procent als bepaalde prestaties worden gerealiseerd, vooral op het vlak van nieuwe klanten. De maaltijdbezorger bevestigde woensdag opnieuw dat het actief blijft kijken naar een gedeeltelijke of volledige verkoop van Grubhub.”

Het zou dus prima kunnen dat Amazon de samenwerking als test heeft opgezet, om op een later moment heel Grubhub, of mogelijk zelfs heel Just Eat TakeAway, te kopen. Ik denk dat dit overigens voor alle partijen die professioneel bij Just Eat TakeAway (JET) zijn betrokken zijn, het meest ideale ‘exit scenario’ is.

Het grappige aan deze ontwikkeling is dat de transformatie van een verkoop platform naar een logistiek platform, wat vooral onder druk van concurrenten als UberEats, Deliveroo en anderen is gegroeid, mogelijk op termijn juist de reden kan zijn dat JET interessant is voor Amazon. Immers: Amazon heeft (net als veel andere e-commerce spelers) een uitdaging wanneer het gaat om ‘last mile delivery’ en kan met de aankoop (Amazon heeft geld genoeg) heel eenvoudig een last mile delivery platform toevoegen aan de dienstverlening. Daarnaast past maaltijd bezorgen ook prima in het Amazon Prime ecosysteem en is weer een extra ‘lock in’ voor klanten.

Dat gezegd hebbende zou een overname van Grubhub en mogelijk heel JET voor zowel JET als Amazon een heel goede deal zijn. Of het voor de aanbieders en bezorgers goed nieuws is, dat is dan weer een ander verhaal…

BIYU haalt €1,9 miljoen op voor Circulair Product Toegang Platform – Duurzaam Financieel

Afgelopen week kwam een interessant platform voorbeeld voorbij: BIYU. “BIYU lanceerde haar product lidmaatschap platform in Amsterdam in 2021. BIYU biedt toegang tot hoogwaardige producten van toonaangevende merken tegen een vast maandelijks bedrag. Denk aan elektrisch gereedschap van Festool, dj-sets van Pioneer, tuingereedschap van STIHL en hogedrukreinigers van Kärcher. Het model heeft tot doel mee te bouwen aan een circulaire toekomst, waarbij steeds meer mensen toegang krijgen tot producten die ze af en toe nodig hebben, in plaats van die producten te kopen.”

Een soort van Peerby, maar dan niet meer peer2peer verhuur, maar een bedrijf dat zelf de spullen koopt en verhuurt via lokale hubs. Een slimme constructie, hoewel het de vraag is of een dergelijk model met relatief hoge kosten (aanschaf, onderhoud, afschrijving, reparatie en huur en bemensing van de hubs) op zichzelf zou kunnen bestaan. Ik ben daar kritisch over, maar ik wordt graag overtuigd van het tegendeel.

Veel mensen schuiven platformen als BIYU en ook Peerby onder ‘circulaire economie’. Ik denk dat het zeker een goede stap is: apparaten worden efficiënter gebruikt en er hoeven minder apparaten geproduceerd te worden. Maar ik denk dat de echte ‘shift’ pas gaat komen wanneer fabrikanten deelnemen en hun model van ‘inkomsten door vervangingsaankoop’ naar ‘inkomsten door betalen voor gebruik’ verschuift. Want ook bij gebruik via aanbieders als Peerby en BIYU heeft de fabrikant geen enkele incentive om een product te maken dat langer mee gaat en eenvoudiger is te repareren. Het echte wachten is dus op de producenten / fabrikanten. Maar in de tussentijd zijn dit soort oplossingen natuurlijk meer dan welkom.

Worker-Owned Apps Are Redefining the Sharing Economy | WIRED

Een mooi stuk over de opkomst van platform coöperaties: “Scholz estimates that there are around 550 projects in 43 countries, spanning industries like short-term rental, transportation, domestic work, care, and energy, but the real figure could be much higher. There’s cleaning business Up & Go in New York City, ethical home-sharing alternative Fairbnb, which operates in more than 20 European cities, and Cataki, a Tinder for informal waste collectors in Brazil—known as catadores—to connect with residents who want to recycle their trash.”

En hoewel de impact van de platform coöperaties op het geheel nog beperkt is, is het toch mooi om te zien hoe veel mensen bezig zijn om te experimenteren met meer duurzame modellen in de platformeconomie.

Zoals je mogelijk weet staat dit onderwerp ook al een aantal jaren op mijn agenda. Ik schreef hier twee academische papers over (lees hier en hier), verschillende blogs, stond aan ‘de wieg’ van een PhD positie over dit onderwerp en bezocht conferenties in New York (3x), Londen en Berlijn. Dit jaar zal ik mijn kennis over dit specifieke onderwerp, waarbij ik specifiek geïnteresseerd ben hoe je coöperatieve principes kunt toepassen binnen de platform economie en Decentrale Autonome Organisaties (nee, ik ben echt geen nerd ;-)), verder uitbreiden. Zo heb ik mij afgelopen week ingeschreven voor de online course “Cooperate to Own the Future: using cooperative principles to build a more democratic digital economy” en zal ik in November naar Rio de Janeiro gaan voor het congres ‘Owning the Future: Sustainably Scaling Platform Cooperatives With the Global South‘.

Een meer duurzame platform economie kun je overigens op meerdere manieren bereiken. Naast de meer coöperatieve constructies zijn er ook interessante eigenaarschap modellen zoals het Steward Ownership Model, zie ook deze blog.

Vannacht (van zondag op maandag) eindigde Booking ‘uitdager’ Moonback, welke gebruik maakt van het Steward Ownership Model, succesvol de tweede crowdfunding campagne en haalde ruim 2,3 miljoen op bij meer dan 2.000 investeerders. Een knappe prestatie, zeker gezien de grote onzekerheden van het project. Hoop doet geven zal ik maar zeggen 😉 Het zou heel mooi zijn wanneer dit een mooie succescase zal worden van hoe het ook kan.

Ik heb overigens aan beide campagnes meegedaan. Niet vanwege het rendement (met 2x 250euro inleg zal ik geen miljonair worden), maar om een goed initiatief te steunen en om als aandeelhouder op de hoogte te worden gehouden van de vorderingen.

In de media

Bijdrage BNR Nieuwsradio

Afgelopen woensdag ging de wekker ruim op tijd voor een korte bijdrage op BNR Nieuwsradio over flitsbezorging en de gemeente Amsterdam.

Contact

Inspiratie opgedaan en advies of onderzoek nodig bij vraagstukken rondom de platformeconomie? Of op zoek naar een spreker over de platformeconomie voor een online of offline event?

Neem gerust contact op via een reply op deze nieuwsbrief, via mail ([email protected]) of telefoon (06-50244596). (let wel op: ik ben dus even op vakantie ;-))

Bezoek ook mijn YouTube kanaal met ruim 300 interviews over de platformeconomie en mijn persoonlijke website waar ik regelmatig blogs deel over de platformeconomie. En lees mijn boek ‘Platformrevolutie – Van Amazon tot Zalando, de impact van platformen op hoe wij werken en leven’. Interesse in mijn foto’s? Check dan mijn foto pagina.

Goedemorgen! Voor je ‘ligt’ de een-na-laatste nieuwsbrief voor mijn zomer reces. De 299ste editie al weer.

Vorige week bracht ik een bezoekje aan Amsterdam om de demonstratie van 15 chauffeurs voor het hoofdkantoor van Uber te aanschouwen. In deze editie deel ik, via een artikel dat ik afgelopen week op ZiPconomy publiceerde, mijn bevindingen. Daarnaast nog 4 andere mooie stukken voor je verzameld en voorzien van mijn duiding en commentaar.

Fijne week!

Wat een bezoekje aan een demonstratie mij leerde over het debat in de arbeidsmarkt.

Via Twitter zag ik een bericht voorbijkomen van een aankomende demonstratie voor het Uber. In het bericht: “TIJD VOOR ACTIE! – Voor respect en een leefbaar inkomen”. Tijdens deze demonstratie wilden Uber chauffeurs, onder leiding van FNV Platformwerk, aandacht vragen voor de consequenties van het annuleren van ritten door chauffeurs en het gegeven dat chauffeurs voor het accepteren van een rit geen informatie over desbetreffende rit krijgen. Je hoeft geen expert te zijn om te snappen dat deze twee vraagstukken een sterk verband met elkaar hebben. De oplossing volgens FNV: neem de chauffeur in dienst. Ik besloot om naar Amsterdam te reizen om de demonstratie te observeren, foto’s te maken en wat gesprekken te voeren. In deze uitgebreide blog deel ik mijn observatie en analyse.

Personeel vertrekt in hoog tempo bij huizensite Funda – NRC

“Een slepend conflict met makelaarsvereniging NVM en het recente vertrek van topman Quintin Schevernels hebben geleid tot een uittocht van personeel bij huizensite Funda. Dat blijkt uit gesprekken van NRC met zes werknemers die Funda onlangs hebben verlaten.”

Funda is een van de mooiste succesvolle voorbeelden van platformen waar het bestuur en eigenaarschap in handen ligt van diegenen die afhankelijk van het platform . Een voorbeeld waar een sector proactief (!!!) en met succes het voortouw heeft genomen en hiermee een dominante positie op de markt heeft weten te verwerven. Een prachtig voorbeeld. Maar ook een prachtig voorbeeld van hoe het mis kan gaan en hoe een sector het eigen bestaansrecht op het spel zet door mismanagement en een focus op de korte termijn. Welkom bij het verhaal van Funda.

Het grote probleem bij Funda ligt op dezelfde plek waar ook het onderscheidende vermogen ligt: eigenaarschap en bestuur. In het begin waren er drie aandeelhouders. Een groep makelaars en aandeelhouders van het eerste uur (verenigd  in FundaBelang), NVM en Wegener Media. In het begin een mooie combinatie en balans. In 2013 verkoopt Wegener zijn aandelenbelang aan NVM. En voor zover ik het kan inzien ging het daar mis en werd de stem en vooral het kortetermijnbelang van de makelaars via de NVM de grootste bedreiging voor het platform dat de vereniging zoveel heeft gebracht. Innovatie die kon knagen aan het verdienmodel en belang van makelaars werd door de NVM tegengehouden.

De intussen jarenlange strijd tussen Funda, NVM en een aantal andere aandeelhouders laat zien dat het design van het Funda model indrukwekkend, maar zeker niet perfect is. En hierdoor het langetermijn bestaansrecht van het platform, en hiermee ook de investering en positie van de leden, op het spel staat.  Onverantwoord als je het mij vraagt. Waarbij het de vraag is hoe het kan dat het NVM bestuur niet de rug recht kan houden om boven het individuele belang uit te stijgen.

Het probleem op korte termijn

Je zou kunnen zeggen: wat is het probleem? Funda heeft een geweldige dominante positie en doordat de makelaars achter het platform staan, zal geen enkel platform het voor elkaar krijgen een vergelijkbare positie te verwerven. Op zich heb je, wanneer je alleen naar korte termijn kijkt en verder geen ambities in het leven hebt, een punt. Op korte termijn heeft Funda weinig te vrezen en zal het echt nog wel flink wat jaren kunnen doormodderen. Het bedrijf Funda zal langzaam leeglopen, maar de machine draait wel door. Beter nog: het rendement zal alleen maar toenemen met dalende kosten. In een Tweet vertelt voormalig Funda-CEO Quintin Schevernels hierover: “Je kunt de huidige positie financieel maximaal laten renderen: met minder kosten naar 70-75% marge”. Kort gezegd: voor wie alleen naar korte termijn kijkt, is er geen probleem. Uitmelken van het succes tot de laatste druppel.

Het probleem op lange termijn

Voor wie wel iets heeft met langetermijn (zoals een makelaarsvereniging ;-)) en wie geen genoegen neemt met stilstand en vooruit wil is er wel degelijk een probleem. Of beter: een ontzettend grote gemiste kans.

Het Funda platform biedt makelaars kansen om een betere en meer complete dienstverlening aan hun klanten aan te bieden. Op het moment dat een huis op Funda komt of een bezoeker naar een huis kijkt, dan weet je dat deze klant meer kunt bieden dan alleen zoeken en bemiddelen in aan- of verkoop van een huis. Denk aan hypotheek, financieel advies, verhuis service, verzekering, schilder, nieuwe meubels en ga zo nog maar even door. In een markt waar steeds minder huizen te koop staan zou dit voor makelaars een droom kans zijn om per transactie meer geld over te houden.

Daarnaast zijn veel makelaars verenigd in verenigingen als de NVM, maar dat zegt niet dat dit een homogene populatie is. De ambitieuze makelaars (ik heb er meerdere gesproken) zullen vooruit willen en andere wegen zoeken, zodat alleen de minder ambitieuze makelaars overblijven. Daarnaast is NVM niet de enige vereniging van makelaars: zo heb je bijvoorbeeld ook VastgoedPro en VBO. Schevernels laat in een andere tweet weten dat 30% van het aanbod in de markt komt van niet-NVM makelaars (and counting), er veel kleine makelaars zijn die nergens lid van zijn en dat Nederland redelijk uniek is, omdat de meeste mensen (nog wel) een huis met een makelaar kopen. Als je hierbij optelt dat ook NVM leden geen homogene groep zijn, dan is die ‘lock in’ die makelaars nu hebben op lange termijn niet heilig. Zeker wanneer de wel ambitieuze makelaars niet gehoord worden.

Conclusie

Voor de korte termijn zal de NVM melkkoe, luisterend naar de naam Funda, nog wel zijn centen opleveren. Op lange termijn kan Funda bij de huidige conservatieve koers de grote splijtzwam binnen de NVM worden en mogelijk zelfs, in een uiterst scenario, het einde van de dominante positie van de NVM. Dat gezegd hebbende is het extra onverantwoord dat het bestuur zwicht voor deze korte termijn strategie. Juist ook omdat de huidige aandeelhouders, dus ook de NVM leden, daarmee op termijn niet alleen het bestaansrecht van hun vereniging, maar ook het bestaansrecht van hun investering / bezit in rook op kunnen zien gaan. Want hoewel de melkkoe nu aantrekkelijk lijkt, zorgt de huidige strategie er ook voor dat toekomstig rendement (Schevernels schetst een optie om de huidige positie te gebruiken als springplank naar een breder platform, waarmee je met een groter team naar 4-5x meer winst/waarde kunt toewerken) niet wordt waargemaakt. En daarmee schiet NVM, en ook de NVM leden, zichzelf in de eigen voet. Zonde.

Apple handelt leningen voor ‘betaal later’-dienst zelf af | RTL Nieuws

“Apple handelt de leningen voor zijn nieuwe dienst Apple Pay Later zelf af. Met de functie zijn aankopen te splitsen in vier betalingen. De iPhone-maker zet met de dienst een nieuwe stap op het gebied van financiële dienstverlening.

Een nieuw dochterbedrijf van Apple, genaamd Apple Financing, verzorgt de kredietcontroles en de besluiten over de leningen voor Apple Pay Later, melden Amerikaanse media. Apple kondigde de nieuwe functie van zijn betaaldienst Apple Pay deze week aan tijdens het ontwikkelaarscongres WWDC.”

Een grote stap, waarbij Apple voor deze dienst bestaande financiële dienstverleners passeert. Een interessante route: eerst Apple Pay uitrollen via bestaande financiële aanbieders om vervolgens hier ook eigen diensten op aan te gaan bieden. Apple heeft het klantcontact, het device, de schaal, data en kan zo en ultieme klantervaring bieden.

Ik ben benieuwd banken met het omarmen van Apple Pay dit hebben voorzien. Ik kan mij zelf haast niet voorstellen dat dit niet het geval is. En zo heeft Apple een slimme manier gevonden om te leren op (letterlijk de) rekening van anderen om zo uiteindelijk een eigen dienst uit te kunnen rollen. Tien punten voor Apple en een dikke onvoldoende voor iedereen die hier aan heeft bijgedragen.

Big pharma betaalde Medworq miljoenen voor landelijke patiëntendatabase – Follow the Money

“Medworq, het software- en consultancybedrijf met een datalek van tienduizenden patiëntendossiers, kreeg miljoenen betaald door grote farmaceuten en farmagroothandels. Met deze financiering werkte het tot 2020 aan een landelijke database waarin medische gegevens van huisartsen, ziekenhuizen en apotheken aan elkaar gekoppeld konden worden. Experts waarschuwen voor de risico’s die dit soort databases opleveren voor de vertrouwelijkheid van medische dossiers.”

Goed uitzoekwerk van Follow The Money. Hier is natuurlijk ontzettend veel mis met het moraal kompas van de ‘big farma’ sector. Als je überhaupt mag spreken over een moraal kompas. Los daarvan is het ook duidelijk dat toezicht ontbreekt of op zijn minst tekortschiet.

Wat je van deze casus kunt leren? Eigenlijk een zelfde les als de les uit het stuk over de leningen die Apple gaat verstrekken met dank aan de data van de transacties die zij middels samenwerking met banken hebben vergaard. En dat is: wees heel kritisch wanneer je met een externe data partij, of dat nu een platform of software leverancier is, in zee gaat. Val niet snel voor de verleiding van gemak, lage kosten en doorloopsnelheid, maar houdt de lange termijn implicaties in gedachte. Onderstaande afbeelding met afwegingen maakte ik een keer voor een presentatie voor overheden, deze kun je prima als basis gebruiken, maar is niet (beter: nooit) volledig.

Op het moment dat je een kleine partij bent en niet de capaciteit om dergelijke controles uit te voeren: verenig je en maakt gebruik van die schaalvoordelen. Een goed voorbeeld hiervan is het in het artikel omschreven Mondriaan-project, dat uiteindelijk zelf een initiatief is gestart.

Een goede en uitgebreide afweging is belangrijk voor de continuïteit, concurrentiepositie en toekomst van jouw bedrijf, maar ook (zeker bij het gebruik van gevoelige data als in dit FTM stuk) je absolute verantwoordelijkheid richting jouw klanten die jou hun gevoelige data toevertrouwen. En dat is dan weer een grote morele verantwoordelijkheid.

Noodgedwongen een oppas van de zaak als secundaire arbeidsvoorwaarde

“Waar bedrijven zich voorheen positioneerden als goede werkgever met extraatjes als een sportabonnement en dertiende maand, gooien de grote werkgevers uit ons land het tegenwoordig noodgedwongen over een andere boeg: een oppas van de zaak als secundaire arbeidsvoorwaarde.”

Mooie en slimme uitbreiding van diensten van oppas platform Charly Cares. Medewerkers van de nu 75 aangesloten organisaties kunnen hun ‘oppas van de zaak’ boeken via Charly Cares, waarbij de werkgever een tegoed stort op het account van de werknemer.

Vanuit de werkgever is dit een sympathieke en leuke arbeidsvoorwaarde: iets dat zeker in een krappe arbeidsmarkt een plus is. Natuurlijk kun je die extra tijd die vrijkomt gebruiken om te werken, maar ik kan mij ook voorstellen dat het ook als werkever fijn is wanneer een medewerker dit gebruikt om even op adem te komen. Als vader van 3 kinderen zou ik dat zeker kunnen waarderen, al heb ik natuurlijk als ondernemer een ontzettend flexibele baas 😉

Voor het platform snijdt het mes aan meerdere kanten:

1. Meer omzet: de drempel om een oppas in te huren wordt verlaagd;
2. Nieuwe klanten: wanneer een medewerker via het platform boekt, is het aannemelijk dat een aanzienlijk deel ook extra oppas-uren zal inkopen via het platform;< /li>
3. Nieuwe aanbieders (oppassers) op het platform: In dit stuk: “Medewerkers van Deloitte kunnen gebruikmaken van Charly Cares en hebben zelfs de mogelijkheid hun eigen vertrouwde oppas via Charly Cares Business in te zetten.” Deze kunnen mogelijk hierna ook voor andere klanten van Charly Cares oppas klussen uitvoeren.

De uitdaging voor het platform:

1. Groei van vraag, waardoor het aanbod op peil moet worden gehouden. Naast een particuliere klant straalt de beschikbaarheid nu ook af op de ‘employer brand’ van de corporate klant;
2. Minder controle op groei: waar je je normaal redelijk gericht op een bepaald postcodegebied kunt richten bij groei en hiermee de balans vraag/aanbod zelf in de hand hebt, zal de vraag vanuit de organisaties zich op meerdere en misschien ook onverwachte locaties richten. Dit kun je beperken door bijvoorbeeld deze optie alleen open te zetten voor plaatsen waar je als platform al actief bent, maar daar zal de corporate klant op termijn niet tevreden mee zijn: die wil medewerkers, ongeacht de plek waar zij wonen, tevreden willen houden.

Al met al een mooie casus.

Leuk kijkvoer

Tech Monopolies: Last Week Tonight with John Oliver (HBO)

“John Oliver discusses tech monopolies, and how to address the hidden harm they can do.”

Contact

Inspiratie opgedaan en advies of onderzoek nodig bij vraagstukken rondom de platformeconomie? Of op zoek naar een spreker over de platformeconomie voor een online of offline event?

Neem gerust contact op via een reply op deze nieuwsbrief, via mail ([email protected]) of telefoon (06-50244596).

Bezoek ook mijn YouTube kanaal met ruim 300 interviews over de platformeconomie en mijn persoonlijke website waar ik regelmatig blogs deel over de platformeconomie. En lees mijn boek ‘Platformrevolutie – Van Amazon tot Zalando, de impact van platformen op hoe wij werken en leven’. Interesse in mijn foto’s? Check dan mijn foto pagina.

Goedemorgen! Vandaag een relatief korte nieuwsbrief: het was even druk. In deze editie bespreek ik de vorige week verschenen ‘Monitor online platformen 2021’ van het CBS. Waar ik op het eind een oproep doe om de achterliggende data van dit soort onderzoeken vrij te geven.

Afgelopen week druk geweest met onderzoeken en het voorbereiden van een Wageindicator webinar eind oktober over de impact van platformen op ‘domestic work’ vanuit een ‘global perspective’. En waar er bij ‘global’ vaak naar Europa en de VS wordt gekeken, kijken we met Wageindicator écht naar ‘global’. Interessant om hier verder in te duiken. Dit weekend volgde ik ook, niet alles dat ik doe staat in het teken van platformen, een workshop creatieve studiofotografie waar we aan de slag gingen met creatieve schaduw technieken. De resultaten, ik ben er trots op, vind je hier. Op Linkedin schreef ik iets meer over deze sessie.

Na deze editie volgen er nog twee en dan knijp ik er een paar weken met mijn gezin tussenuit. Voor nu: fijne week!

Monitor online platformen 2021 | CBS

Wat is de omvang van de platformeconomie in Nederland? Hoeveel platformen zijn er? Wat doen zij precies? Maken zij winst? Allemaal vragen die regelmatig voorbij komen in het platformdebat waar cijfers doorgaans ontbreken of selectief zijn.

In 2021 publiceerde het CBS voor het eerst een overzicht van het platform landschap over 2020 in de publicaties ‘Meer zicht op online platformen in Nederland‘ en ‘Monitor online platformen 2020‘. Het was een mooi begin, maar het overzicht was nog verre van compleet. Het CBS was zich hier ook bewust van en zag dit als een eerste aanzet. Het is in de praktijk namelijk helemaal niet zo makkelijk om platformbedrijven op grote schaal te identificeren. In het KvK register is er bijvoorbeeld geen categorie ‘platformbedrijven’. Dat zou ook redelijk onzinnig zijn, maar het maakt het niet makkelijk om op grote schaal een monitor op te zetten.

In het rapport ‘Monitor platformen 2021‘ heeft het CBS weer flink wat stappen gezet. “Naast een analyse van de via de nieuwe enquête verkregen gegevens zijn in 2021 en 2022 een tweetal aanvullende onderzoeken verricht. Er is een analyse gemaakt van de omzetontwikkeling en het aantal werkzame personen van online platformen over de afgelopen jaren. Hierbij is gebruikgemaakt van reeds bij het CBS bekende gegevens over bedrijfsomzetten en het aantal werkzame personen bij bedrijven.”

Het is ook zeker de moeite waard om het hoofdstuk ‘Samenstelling onderzoekspopulatie‘ te lezen. Hier staat mooi beschreven hoe het CBS via innovatieve data methoden uiteindelijk bij een aantal van 1.200 platformen gekomen, waarvan 726 de enquete hebben ingevuld.

Het onderzoek kijkt naar platformen in arbeidsbemiddeling, free-services, commerciële en niet commerciële platformen en verkoop van bedrijven via online platformen.

Is de lijst compleet? Nee. Maar dat is ook iets dat je niet mag verwachten. Ik vind de vooruitgang die zij in 1 jaar hebben geboekt heel positief. Daarnaast zal er altijd discussie zijn over definitie en welke bedrijven nu wel of niet binnen de definitie vallen. En dat is prima en alleen maar goed.

De grote gemiste kans van het CBS

En daar kom ik aan het eind van deze analyse (met aanbeveling om de monitor te lezen: hij is heel overzichtelijk en visueel opgesteld) toch met iets dat ik wél echt mis in de monitor. Iets dat juist die belangrijke discussie onmogelijk maakt.

Het onderzoek is gebaseerd op data. Heel veel data. Bijeengebracht met publiek geld. De monitor is leesbaar en compact, maar daardoor staat er ook heel erg veel níet in. En dat is prima. Wat niet prima is, is dat de achterliggende dataset niet beschikbaar is. Zodat wanneer je een vraag mbt nuance hebt of andere variabelen met elkaar wilt vergelijken die in de monitor zijn meegenomen, dit niet kan. En dat vind ik echt een grote gemiste kans. Het CBS maakt gebruik van veel openbare databronnen en maakt dankbaar gebruik van de tijd en capaciteit van respondenten bij het invullen van de vragenlijsten. Het zou wat mij betreft dan niet meer dan logisch zijn dat de achterliggende dataset, geanonimiseerd en mogelijk wat beknopt, vrij te gebruiken zou moeten zijn. Dat andere onderzoekers voort kunnen borduren op het goede werk van het CBS. Dat kan nu niet. En daardoor liggen er nu een paar mooie resultaten, maar is iedere weg naar verdieping, wat juist met dit vraagstuk zo belangrijk is, afgesneden. Ontzettend zonde en onnodig. Ik hoop dat iemand die hier iets mee kan wakker wordt en dit alsnog mogelijk maakt.

Event

Global Perspectives on Women, Work and Digital Labour Platforms | Digital Future Society

The rise of digital labour platforms has attracted the attention of the media, regulators, and academics. A vast amount of literature and commentary has been produced over the last few years. However, with some exceptions, there continues to be important knowledge gaps about the gender dynamics that exist in the platform economy and about women’s experiences of platform work across different economic and social realities.

To help fill this gap, Digital Future Society is publishing “Global perspectives on women, work and digital labour platforms”, a collection of 10 articles written by 26 experts on the gig economy.

To confirm your attendance, please visit this link: https://digitalfuturesociety.com/agenda/global-perspectives-on-women-work-and-digital-labour-platforms/

Contact

Inspiratie opgedaan en advies of onderzoek nodig bij vraagstukken rondom de platformeconomie? Of op zoek naar een spreker over de platformeconomie voor een online of offline event?

Neem gerust contact op via een reply op deze nieuwsbrief, via mail ([email protected]) of telefoon (06-50244596).

Bezoek ook mijn YouTube kanaal met ruim 300 interviews over de platformeconomie en mijn persoonlijke website waar ik regelmatig blogs deel over de platformeconomie. En lees mijn boek ‘Platformrevolutie – Van Amazon tot Zalando, de impact van platformen op hoe wij werken en leven’.  Interesse in mijn foto’s? Check dan mijn foto pagina.

Goedemorgen! Vorige week gewerkt aan de doorontwikkeling van – en het opzetten van validatieonderzoeken rondom – KlusCV. Dat datadelen nu ook op de politieke agenda staat is daarin natuurlijk alleen maar goed nieuws.  Vorige week ook weer een mooie expeditiedag gehad met het team van de Provincie Zuid Holland in de zoektocht naar de provincie als platform. Deze keer bij LaatBloeien in Rotterdam (foto’s) met bijdragen van Daan Weddepohl van Peerby (foto’s) en Niels Meijssen van Booking concurrent Moonback (foto’s). Ik merk dat ik steeds vaker het begeleiden, modereren en spreken bij dit soort sessies combineer met fotografie. Voor velen een niet al te logische combinatie, maar het is fijn om met een camera rond te lopen, aan te horen, na te denken en hardop te reflecteren en daarna modereren.

Voor deze editie weer een aantal stukken verzameld en voorzien van mijn duiding en commentaar. Fijne week!

Ecosystem business models: A teardown | Sangeet Paul Choudary

Wat is nu precies een platform? En wat voor soort platformen zijn er? Dit zijn vragen die ik regelmatig krijg. Het leuke is dat bij iedere discussie over deze vragen weer nieuwe vragen zich aandienen.

Afgelopen week verscheen deze blog van platform expert Sangeet Paul Choudary. Sangeet was de eerste expert die het voor elkaar kreeg om de platform mechanismen en de kansen en impact van platformen voor organisaties wist te duiden. Hij heeft hier enkele boeken over geschreven en publiceert veel waardevolle kennis in zijn nieuwsbrief. Er zijn maar weinig mensen die deze materie zo helder en gestructureerd uit kunnen leggen.

In zijn nieuwste blog gaat Sangeet in op de verschillende ‘ecosystem business models’ van platformen. Hierin maakt hij onderscheid tussen 3 typen platformen:

1. Aggregators;
2. Integrators;
3. Infrastructures.

In deze blog gaat hij in op deze 3 typen, definieert hij per type de ‘key functions in a business ecosystem’ en legt hij uit hoe deze opschalen. Zeer lezenswaardig,

Apple geeft, na grote druk, toe aan eisen ACM in App Store-zaak | NOS

Een mooi resultaat na ingrijpen van de ACM: “De zaak draait om de positie van dating-apps in de Nederlandse App Store. In de ogen van de ACM maakt Apple misbruik van zijn macht. Dating-apps, zo stelt de toezichthouder, moeten de mogelijkheid krijgen consumenten andere betaalopties aan te bieden.” Dat gaat nu dus gebeuren.

Hoewel we met zijn allen vaak genoeg kritiek hebben op beleidsmakers en toezichthouders (net als een epidemioloog doe je het natuurlijk nooit goed: je bent altijd te laat of te vroeg), laat deze zaak zien hoe je zelfs een groot techbedrijf als Apple nog bij kunt sturen.

Natuurlijk is de zaak nog niet gesloten: het vraagstuk over de hoge commissie van Apple in de Appstore en het feit dat de consument ligt nog op tafel. Misschien dat Apple dacht dat ze een goede sier konden maken door toe te geven op een punt die het minst pijn zal doen. Wie weet.

Goed dat in het stuk bij NOS ook aandacht wordt gevraagd over hetgeen waar veel mensen een aanname over maken, maar wat in de praktijk nog moet blijken: was schiet de consument hier mee op? Want de tegenstanders van Apple in het debat schermden veel met de claim dat consumenten onnodig hoge prijzen betaalde als gevolg van het beleid van Apple. Het is dus interessant om te zien, en relevant om te monitoren, of de prijzen voor consumenten voor de dating-apps nu ook omlaag zullen gaan als gevolg van deze wijziging. Of dat het verschil vooral ten goede zal komen voor de winstmarges van de dienst.

Airbnb maakt grote woorden niet waar – Sociale Vraagstukken

Platformen in de deeleconomie claimen nogal eens bij te dragen aan sociale cohesie en het vertrouwen in de mens. Maar wat is daar van waar? In deze prettig geschreven blog lees je:

“Veel deelplatformen claimen een positieve sociale impact te hebben. Zo zegt spullendeelplatform Peerby dat zij het contact tussen buren bevordert en noemt Airbnb zijn eigen gebruikers een community. Positief gevolg van dit soort persoonlijk contact zou zijn dat het wederzijdse vooroordelen tussen groepen mensen tegengaat. Ofwel, een positieve ervaring met een lid van een groep kan ervoor zorgen dat we ons beeld van die ene persoon bijstellen, maar ook dat we positiever naar de groep kijken waartoe hij of zij behoort.”

Airbnb, het platform dat centraal staat in dit onderzoek, is ook duidelijk in het communiceren van deze claim: “Met de Airbnb-community willen we een wereld creëren waarin mensen zich welkom en gerespecteerd voelen, ongeacht hun achtergrond of hoe ver ze van huis zijn. Hierbij gaan we uit van twee grondbeginselen die van toepassing zijn op zowel hosts als gasten: inclusiviteit en respect.”

Bevindingen

De resultaten van het onderzoek: “In tegenspraak met het gangbare optimistische narratief van de deelplatforms, vonden we niet dat Airbnb-gebruikers meer vertrouwen koesterden in mensen uit landen waar zij via het platform eerder ervaring mee hadden gehad.”

Er zijn een aantal bevindingen die uit het experiment komen:

1. “Uit eerder onderzoek blijkt dat intensiever contact voor een grotere verandering in vooroordelen zorgt dan oppervlakkig contact”;
2. “Contact via Airbnb is eerder oppervlakkig dan intensief”;
3. Airbnb is meer en meer een platform waar de focus ligt op de transactie: “de huurders en verhuurders worden hoofdzakelijk gedreven door financiële redenen en zijn minder vaak op zoek naar intensief contact.”;
4. “Verder stijgt het aandeel Airbnb-verhuurders dat meerdere woningen verhuurt. Omdat deze professionele verhuurders niet op meerdere plekken tegelijk kunnen zijn, zullen zij minder tijd met hun huurders doorbrengen.”;
5. De doelgroep voor het onderzoek kwam uit verschillende landen, maar leken toch wel erg veel op elkaar: “De deelnemers aan ons onderzoek hadden geen sterke negatieve stereotypen over hun tegenspelers. Maar als mensen geen vooroordelen hebben, kunnen die vooroordelen ook niet afnemen.”

Analyse

De claim en de dynamiek van platformen als Airbnb zijn de laatste jaren flink veranderd. Waar bij Airbnb in het begin het ‘community’  en ‘delen’ centraal stond en de laatste tijd het steeds meer om de ’transactie met een beleving’ draait. Dat is op zich ook niet heel gek: uiteindelijk moeten platformen een stabiel aanbod hebben en zijn de incidentele verhuren meer leuk voor de diversiteit van het aanbod en de longtail.

Het volgende fragment draait hier ook om: “Ook is er op Airbnb telkens meer informatie beschikbaar over huurders en verhuurders, in de vorm van beoordelingen en onderscheidingen als ‘superhost.’ Dit zorgt ervoor dat gebruikers van het platform al veel over elkaar weten voordat ze elkaar ontmoeten. Dat maakt het contact minder risicovol en daardoor mogelijk minder intens.” Oftewel: wanneer er meer informatie op het profiel aanwezig is, is het risico van het contact ook minder groot.

Ik verwacht dan ook dat hoe meer het platform sturing en controle heeft over de transactie en hoe professioneler het aanbod, hoe minder het sociale component en vertrouwen een rol zal spelen.

Tot slot

Al met al een mooi onderzoek. Wat ik vooral mooi vind is dat de auteurs van het academische paper de moeite hebben genomen om naast het wetenschappelijke artikel ook een goed leesbare blog te schrijven om hiermee de resultaten met een breder publiek te delen. Ik ben van mening dat dat vaker zou moeten gebeuren en zeker bij papers met een maatschappelijke relevantie standaard zou moeten zijn. Er zit immers al zoveel tijd in het onderzoek en het paper, dat die paar uur voor een leesbaar blog er ook nog wel van af moet kunnen om zo de impact van het onderzoek te vergroten.

Spain had a plan to fix the gig economy. It didn’t work | WIRED UK

Vakbonden strijden voor het (uitzend) dienstverband van de maaltijd koerier. Maar wat is het gevolg van zo’n verandering? Worden de voorwaarden voor de koeriers er ook echt beter op?

Als je dat wilt weten, dan is het interessant om eens naar Spanje te kijken. Hier zijn platformen sinds Augustus vorige jaar verplicht de bezorger in dienst te nemen. In dit artikel op Wired lees je dat het in dienst nemen van bezorgers een stuk ingewikkelder en moeizamer verloopt dan je op het eerste gezicht zou denken.

Dan is er nog de claim van de platformen. “Gig companies say that providing employee status would make 23,000 of their 30,000 riders lose their jobs, since they would have to shut down operations in cities with fewer than 100,000 inhabitants.” Deliveroo heeft zich intussen uit Spanje teruggetrokken: de nieuwe wet was het laatste zetje voor het platform om het land, waar het maar niet echt voet aan de grond kreeg, te verlaten.

De claim van de platformen dat door het in dienst nemen banen verloren gaan is aan de ene kant niet zo gek. Nu ligt het risico op geen werk bij de werkende en zijn er altijd meer werkenden ingelogd dan nodig. Bij het in dienst nemen komt het risico (terecht) bij het platform te liggen. Je zou ook kunnen zeggen: “in een krappe arbeidsmarkt waar meer werk dan werkenden zijn, kunnen we dit soort precaire banen missen als kiespijn”. Als je niet verder kijkt dan je neus lang is, zou je het hier zeker mee eens kunnen zijn. Het probleem is dat de waarheid een stuk minder platgeslagen is. Dit blijkt ook uit het volgende fragment:

“However, not all riders dream of becoming staffers. Freitas prefers being a contractor because he feels that working for several platforms will be the only way he can guarantee an income. “I am self-employed because job stability can’t be found in Spain. I’d start a new job, and then be fired a few months later. So I need to have many jobs in case one of them fails,” he says. Like him, many immigrants fleeing from Venezuela’s economic and political crisis now account for a significant proportion of riders in the Spanish takeaway industry. Even those without a work permit can easily rent a Deliveroo or Glovo account from other riders who advertise them on Facebook groups. “It’s the easiest job to find”, says Freitas. “Think about it, you arrive in a foreign country with nothing and someone offers you the chance to make money working off the books… You just do it, I mean, you’ll need to buy food at some point.”

Oftewel: de discussie over de status van de maaltijdbezorger die via platformen geld verdient platslaan dat het in dienst nemen alle problemen oplost, is het grotere probleem negeren. Dan boek je op papier succes (gefeliciteerd!), maar het is de vraag wat de kwetsbare werkende hier mee opschiet. Want wat is het alternatief? En niet dat ik zeg dat platformen daarom maar alles zo moeten kunnen doen, maar denken dat het in dienst nemen alle problemen voor een groep kwetsbare werkenden oplost, is te rooskleurig bedacht.

Startup van de Week Smiler bouwt de grootste marktplaats voor fotografen wereldwijd | MTSprout

Een paar weken geleden deelde ik een persbericht van Smiler: een platform voor (hobby)fotografen. Afgelopen week stond er een meer uitgebreid artikel op MTSprout over het platform. Het leek mij voor jou interessant om ook deze hier te delen.

Advies AG aan Hoge Raad: maaltijdbezorgers van Deliveroo werken op basis van arbeidsovereenkomst – Hoge Raad

“De maaltijdbezorgers van Deliveroo zijn werkzaam op basis van een arbeidsovereenkomst. Dat betekent dat de bezorgers de rechten hebben die bij zo’n overeenkomst horen. Dat adviseert advocaat-generaal (AG) De Bock de Hoge Raad in haar conclusie van vandaag.”

Op 23 december zal de Hooge Raad uitspraak doen. Een spannende dag dus! Zeker omdat dit advies op veel meer werkenden impact kan hebben dan alleen op de maaltijdbezorgers, aldus een interessante blog op ZiPconomy.

Het is dan vervolgens ook de vraag wat er na de uitspraak zal gebeuren. Zo oordeelde de rechter vorig jaar dat taxichauffeurs die via Uber rijden werknemers zijn, maar is er in de tussentijd voor de chauffeur nog niets veranderd. En daarom eist FNV dat er een dwangsom komt. Een prima manier om het proces te versnellen. Al laat het eerdergenoemde Wired artikel zien dat de waarheid een stuk ingewikkelder in elkaar zit…

In de media

Reflectie op kabinetsreactie initiatiefnota ‘herovering van de platformeconomie’ – ZiPconomy

Mijn bijdrage vorige week waarin in reflecteerde op de kabinetsreactie initiatiefnota ‘herovering van de platformeconomie’ is ook gedeeld op ZiPconomy.

Contact

Inspiratie opgedaan en advies of onderzoek nodig bij vraagstukken rondom de platformeconomie? Of op zoek naar een spreker over de platformeconomie voor een online of offline event?

Neem gerust contact op via een reply op deze nieuwsbrief, via mail ([email protected]) of telefoon (06-50244596).

Bezoek ook mijn YouTube kanaal met ruim 300 interviews over de platformeconomie en mijn persoonlijke website waar ik regelmatig blogs deel over de platformeconomie. En lees mijn boek ‘Platformrevolutie – Van Amazon tot Zalando, de impact van platformen op hoe wij werken en leven’.

Goedemorgen! Twee weken geleden kwam de kabinetsreactie op de initiatiefnota ‘herovering van de platformeconomie’ uit. Eem reactie op een initiatiefnota uit 2019. Ik heb de nota én de reactie uitvoerig gelezen en heb deze 296ste editie van mijn nieuwsbrief gebruikt om hier een uitvoerige analyse over te schrijven. Wat voor mij mooi was om te zien dat het kabinet in deze reactie het belang van dataportabiliteit voor platformwerkers onderschrijft, aangezien juist dat hetgeen is dat ons is gelukt met het KlusCV project. Ontzettend gaaf om dat dan ook in deze reactie terug te lezen. Veel leesplezier en fijne week!

Het is in de media alweer een tijdje stil in het debat rondom platformwerk. Er zijn de afgelopen jaren de nodige uitspraken geweest en er spelen op de achtergrond nog enkele lopende rechtszaken. Het gegeven dat uit deze lopende rechtszaken niets naar buiten komt, wijst erop dat ook hier nog geen duidelijke winnaars of verliezers uit zijn gekomen. Immers: successen worden altijd met ronkende persberichten gevierd.

Intussen groeit de markt van platformwerk door en lijkt het gevoel van urgentie van de discussie wat af te zwakken nu door een schaarse arbeidsmarkt tarieven hoger dan ooit zijn en veel platformen zelf voorzieningen mbt verzekeringen organiseren. Hoewel het debat naar buiten toe minimaal is, zitten beleidsmakers niet stil. Zo presenteerde de Europese Commissie in December 2021 een wetsvoorstel voor platformwerk, waarin voorstellen over de juridische status van de platformwerker en transparantie in o.a. automatische besluitvormingsprocessen zijn voorgesteld.

In Nederland hebben instituten als de SER en TNO de afgelopen jaren de nodige onderzoeken rondom dit onderwerp uitgevoerd, maar de politiek zelf houdt zich op de vlakte. Tot twee weken geleden: op 3 juni kwam de Minister van Sociale Zaken en Werkgelegenheid met de kabinetsreactie op de initiatiefnota ‘herovering van de platformeconomie’. Een reactie op een motie die op 26 juni 2019 (!!) is ingediend door toenmalig PvdA kamerlid Gijs van Dijk. In dit stuk een reflectie op – en samenvatting van – deze reactie. En een korte vooruitblik. Of noem het een wens.

Inleiding

In de motie van van Dijk worden enkele zaken aangehaald:

1. De onduidelijkheid van de arbeidsrelatie;
2. De zwakke onderhandelingspositie van platformwerkers;
3. Eerlijke voorwaarden voor platformwerkers;
4. Inzicht en inspraak in de algoritmes van platformen;
5. Dataportabiliteit.

In het 14 pagina’s tellende document (een aantal dat ik nog wel mee vind vallen) krijgt van Dijk antwoord op zijn vragen. Net als eerdere berichtgeving ziet het kabinet platformwerk als een positieve ontwikkeling, maar herkent zich ook in de punten van van Dijk. Uit de reactie: “Het kabinet wil daarom – in de bredere context van de arbeidsmarkt – stappen zetten om de positie van platformwerkers te verduidelijken en waar nodig te verbeteren.”. Een mooie ambitie.

Onduidelijkheid arbeidsrelatie

In de passage ‘Problematiek rondom onduidelijkheid arbeidsrelatie’ wordt gesteld dat: “de problematiek rondom schijnzelfstandigheid en onduidelijkheid over de arbeidsrelatie rondom platformwerk is weliswaar onderdeel van de bredere problematiek van onduidelijkheid over de afbakening tussen zelfstandigen en werknemers, maar is extra klemmend in de sfeer van platformwerk.”

Waarom de problematiek ‘extra klemmend is in de sfeer van platformwerk’ wordt mij niet geheel duidelijk. Mogelijk kan dit komen doordat platformen drempels verlagen en bestaande onduidelijkheid hierdoor sneller kan worden ‘opgeschaald’. Je kunt er dan voor kiezen om naar de versnellende factor te kijken, of het bij de kern aan te pakken. Die laatste optie lijkt mij de meest verstandige keuze.

In de nota van van Dijk wordt ook gesproken om de arbeidsrelatie te verduidelijken door het omkeren van de bewijslast. Kort gezegd: niet de werkende, maar het platform moet bewijzen welke contractvorm de werkende die klussen uitvoert via het platform heeft. De zogenaamde ‘werknemer tenzij’ route.

In de reactie wordt verwezen naar het Europese wetsvoorstel waar vijf criteria worden voorgesteld. Wanneer een platform aan twee of meer criteria voldoet, is het werkgever. De criteria:

• Het platform bepaalt de beloning van de werkende;
• Het platform stelt eisen aan het uiterlijk van de werkende (zoals het dragen van een uniform);
• Het platform monitort de prestaties van de werkende via digitale middelen;
• Het platform bepaalt de werktijden;
• Het platform beperkt de mogelijkheden van de werkende om voor anderen te werken.

De minister geeft aan mee te willen gaan in deze denkwijze, maar geeft ook aan dat er een uitdaging is in het stellen van normen: “Heel open normen zijn niet geschikt omdat ze aan de voorkant te weinig zekerheid bieden. Tegelijkertijd is ook een té smalle benadering niet wenselijk en naar verwachting niet toekomstbestendig.”

Die uitdaging zie je ook in de criteria uit het Europese wetsvoorstel. Alleen platformen die bemiddelen in een on demand transactie (bezorging en taxi) zullen onder deze wet zullen vallen. Alle andere platformen, zoals de platformen die bemiddelen in dienstverlening aan huis (schoonmaak, oppas en huiswerkbegeleiding) en platformen in de to-business dienstverlening, vallen hierbuiten.

Daarnaast zit er ook een gevaar in deze criteria, namelijk dat de status van de werkende afhankelijk is van de manier waarop de bemiddeling tot stand is gekomen. En dat is naar mijn mening niet een heel sterke (lees: heel zwakke) benadering die in de kern de problemen die er zijn niet op gaat lossen. Een goed voorbeeld hiervan is de commotie vanuit de bonden over platformen die bemiddelen in thuisschoonmaak, terwijl er al tientallen jaren niet-platform bemiddelaars actief zijn die een identieke dienst aanbieden en bij strengere wetgeving van platformwerk een oneerlijk voordeel zullen hebben. Een duidelijk geval van selectieve pleisters pakken in plaats van de kern van het probleem aanpakken zou ik zeggen.

Versterken onderhandelingspositie van platformwerkers

In de reactie wordt gesproken over “de vaak zwakke onderhandelingspositie van platformwerkers”, zonder dat dit verder wordt onderbouwd. Ik ben zelf wel benieuwd waar dit vandaan komt. Er zijn immers diverse vakbonden opgericht door maaltijdbezorgers, taxichauffeurs en andere platformwerkers. En ik ben wel benieuwd of platformwerkers zich in bepaalde sectoren nu echt minder goed organiseren dan collega’s in eenzelfde sector maar niet door een platform bemiddeld.

De reactie geeft aan dat er de nodige mogelijkheden voor platformwerkers zijn om zich te organiseren: “De ACM heeft in de ‘Leidraad tariefafspraken zzp’ers’ uiteengezet welke uitzonderingen dit zijn en tevens verduidelijkt onder welke voorwaarden collectief onderhandelen voor en door zzp’ers toegestaan is. <…> Het gaat hierbij over de toepassing van het mededingingsrecht en het toezicht van de Commissie op collectieve afspraken tussen en met zzp’ers. Het zegt niets over de juridische status van zzp’ers op grond van andere domeinen, zoals het arbeidsrecht of fiscaalrecht. Omgekeerd is de juridische status van een zzp’er op grond van diedomeinen ook niet bepalend voor de beoordeling van de activiteiten van een zzp’er onder het mededingingsrecht. <…> Deze groep zzp’ers die zij-aan-zij werken met werknemers in een bedrijf of sector, zijn voor die activiteiten geen onderneming in de zin van de Mededingingswet. <….> Onlangs heeft de Europese Commissie ontwerprichtsnoeren gepubliceerd waarin zij beschrijft welke ruimte het Europese mededingingsrecht zzp’ers biedt om gezamenlijk met opdrachtgevers te onderhandelen. <….> De Commissie is verder voornemens om niet langer in te grijpen bij collectieve afspraken tussen zzp’ers die zich in een zwakke onderhandelingspositie bevinden en daardoor niet in staat zijn hun arbeidsomstandigheden te verbeteren.”

Daarnaast is het de vraag of werkenden in de praktijk de regels mbt mededing als beperkend ervaren om zich te organiseren. Ik kan mij dit om eerlijk te zijn niet voorstellen. De vakbonden die ZZP’ers vertegenwoordigen die ik heb gesproken maken zich weinig zorgen over mogelijke issues mbt mededinging. Angst voor mededinging lijkt mij dan ook echt niet een drempel voor platformwerkers om zich te organiseren.

Als laatst bij dit onderwerp een interessante passage: “Daarnaast kunnen werkenden, inclusief werknemers en zzp’ers, zich verenigen in een zogenoemde werkerscoöperatie. De werkers sluiten een arbeidsovereenkomst of overeenkomst van opdracht met de werkerscoöperatie, die deze vervolgens als werknemers of zzp’ers inzet om werkzaamheden te verrichten voor het platform.” Dit idee komt uit het paper van J.M. van Slooten & J. Holscher, ‘De werkerscoöperatie’. Naast de activiteiten van Smart in België (welke ik hier omschrijf) is dit concept nog niet in de praktijk gebracht. Wat overigens een heel interessant experiment zou zijn!

Dataportabiliteit

Over dit onderwerp wordt in de nota en in de reactie het volgende gezegd:

“Voor een deel van de platformwerkers speelt data over hun kennis, ervaring en prestaties een belangrijke rol in het krijgen van werk. Het kunnen meenemen van deze data (dataportabiliteit) naar andere platformen stelt platformwerkers beter in staat om over te stappen naar een ander platform. De initiatiefnemer pleit er daarom voor dat de overheid het meenemen van de opgebouwde reputatiedata van platformwerkers bevordert en optreedt tegen platformen die dit verhinderen.

Het kabinet onderschrijft dat platformwerkers zoveel mogelijk in staat moeten worden gesteld om hun data, waaronder recensies, integraal mee te nemen naar andere platformen. Het eenvoudig ‘meenemen’ van deze data is niet alleen in het belang van de platformwerker, maar kan ook in het belang zijn van de consument. Het biedt consumenten immers waardevolle informatie om te kiezen voor welke producten of diensten zij willen afnemen, en van wie. Bovendien versterkt het de concurrentie tussen platformen onderling.

Het kabinet constateert dat bestaande regelgeving weliswaar aanknopingspunten biedt voor het meenemen van gegevens door platformwerkers, maar tegelijkertijd geen afdwingbare rechten voor platformwerkers om hun recensiedata mee te nemen. Het kabinet is daarom voornemens om in de gesprekken die het voert met platforms in het kader van het eerdergenoemde richtlijnvoorstel, de mogelijkheden tot het overdragen van data die voor platformwerkers van waarde zijn, aan de orde te brengen.”

Om te beginnen natuurlijk heel mooi dat het kabinet onderschrijft dat platformwerkers hun data mee moeten kunnen nemen. Dit is precies wat ik met mijn KlusCV initiatief doe: een standaard waarmee platformen data delen rondom transactie en reputatie met de platformwerker. Nu nog een export, in de toekomst ook mogelijk een import. KlusCV heeft nu al impact op +50.000 platformwerkers en is al meer dan 3.000 keer gedownload door platformwerkers die via de 4 deelnemende ‘launching platforms’ klussen hebben uitgevoerd. Ik ben in gesprek met andere platformen om deze standaard breder te omarmen.

Het zou wel mooi zijn wanneer de overheid niet alleen punten aan de orde stelt, maar ook een verantwoordelijkheid neemt in het opzetten en (vooral ook) borgen van een dergelijke infrastructuur. Om dit vervolgens ook door te trekken naar andere vormen van arbeidsbemiddeling waarbij data wordt opgeslagen van transacties. Lees: de uitzendsector. De eerste gesprekken hiervoor starten binnenkort.

Waarbij niet moet worden vergeten essentiële vragen te stellen én budget vrij te maken voor onderzoeken. Het debat over portabiliteit blinkt uit in het aantal aannames, zo ook deze reactie. Zoals: wat is de waarde van die data voor de werkende? En: draagt deze meegenomen data bij aan het vertrouwen van de werk- of opdrachtgever en binnen welke context? De waarde van het meenemen van data wordt zonder achtergrond als waardevol bestempeld, terwijl er nog heel veel is dat we niet weten. Daarom moeten deze aannames worden gevalideerd. Met KlusCV start ik binnenkort een aantal van dit soort onderzoeken, maar dat is slechts een begin. Ik nodig anderen uit om dit onderwerp ook te omarmen.

Conclusie

Al met al een reactie met goede punten, al ben ik erg benieuwd naar het vervolg en de ambitie die het kabinet heeft met het oplossen van de problemen op de arbeidsmarkt. In het stuk wordt gezegd: “Het is een urgente en tegelijkertijd complexe opgave die het kabinet ter hand neemt.”. Wat ik altijd doe wanneer iets complex is geworden: vereenvoudigen. Want complexiteit is niet moeilijk en eenvoud is een kunst.

Tot nu toe lijkt, en dat komt ook terug in deze reactie, dat het meer gelijktrekken van contractvormen vooral zit in het versoberen van de zzp status, zonder te tornen aan het heilige (vaste) contract. Een echte hervorming van de arbeidsmarkt is daarme nog ver weg, hoewel deze hervorming in deze tijden meer dan ooit nodig zijn. Er zijn steeds meer mensen die dit onderschrijven en ook laten zien dat het niet (alleen) de gevestigde partijen zijn die het verschil kunnen maken. Zo sprak Hans Borstlap onlangs in een podcast nog de wijze woorden: “Ik weet niet of een overheid voorop kan lopen. Die leggen dingen vast die gegroeid zijn. En dus moet de vernieuwing van iets anders komen. En ik zou bijna willen zeggen van de nood der tijden: begin gewoon en laat de wetgever zien hoe het werkt. Zoek de randen van de regels op en als jij kans ziet om op een niet gebruikelijke manier mensen die nu in de berm van de economische snelweg verkeren, om die op die snelweg te krijgen, moet ik nog zien wie jou tot de order roept. Begin!”.

En met die woorden wil ik dit stuk eindigen: begin! Ga experimenteren, ook in het delen van data. Ga valideren. Erken dat er veel is dat we niet weten en ga vanuit nieuwsgierigheid op zoek naar betere oplossingen. Startend vanuit gemeenschappelijke waarden. Waarbij je het best kunt beginnen met het kijken naar de volledige context in plaats van het selectief shoppen. En erkennen dat de zekerheid die we ons nu voorhouden eigenlijk schijnzekerheid is en controle een illusie. Veel succes en plezier 😉

Goedemorgen! Vorige week was er een weekje geen nieuwsbrief, simpelweg omdat die week weinig relevant nieuws was verschenen. Gelukkig was dat afgelopen week wel anders en daarom weer een editie (de 295ste!) van mijn wekelijkse nieuwsbrief.

De afgelopen twee weken naast mijn onderzoeken en andere activiteiten weer ‘live’ kennis mogen delen voor o.a. deelnemers van de UvA-Academy over de toekomst van werk en een gastcollege bij de Universiteit Twente. Fijn dat het weer kan.

Daarnaast de prijsuitreiking van de Emerce Dutch Innovation Awards (DIA) in de Beurs van Berlage bijgewoond. KlusCV was genomineerd in de categorie data. Helaas hebben we de nominatie niet kunnen verzilveren in een award, maar terugkijkend naar de avond moet ik toch echt wel bekennen dat het ontzettend tof is dat een case met minimaal budget, uitblinkend in eenvoud, toffe stakeholders en vanuit een unieke samenwerking en maximale impact een plek tussen al die grote dure merken heeft weten te bemachtigen. Ik ben nooit zo goed in terugkijken naar / erkennen van eigen successen en hier trots op zijn, maar in dit geval moet zelfs de nuchtere ik bekennen erg trots te zijn. Zeker omdat het onderwerp nu ook echt op de politieke agenda staat (volgende week meer hier over).

Dan weer over op de orde van de dag 😉 In deze editie weer 5 mooie stukken voor je verzameld en voorzien van mijn duiding en commentaar en ook twee stukken uit de media waar ik zelf een rol(letje) in speelde gedeeld. Fijne week!

The Platform Navigator – Bosch IoT Lab

Voor het uitdenken van een platform strategie wordt nog vaak het bekende Business Model Canvas gebruikt. Dit is een mooie methode om jezelf te dwingen om aan alle mogelijke stakeholders te denken in het uitdenken van een propositie, maar het is ook een beperkt model voor het uitdenken van platformen. Zo hebben platformen immers twee klanten: vraag en aanbod en zijn er bij platformen meer samenwerkingen mogelijk dat in het traditionele canvas passen. Een meer op platformen toegesneden canvas is de ‘Platform Design Toolkit‘. Het nadeel van deze methode is dat het een behoorlijke verzameling aan canvassen is en het, in mijn ervaring, behoorlijk wat verdieping vraagt om de canvassen te gebruiken. Iets té uitgebreid dus.

Via mijn werkzaamheden bij de Haagse Hogeschool, we zijn bezig om een minor Platformeconomie op te zetten, én via een postvan Marco Derksen kwam ik in aanraking met een derde methode / variant: ‘The Platform Navigator’. “Door de belangrijkste literatuur en meer dan 150 cases te bestuderen, hebben Felix Wortmann, Sven Jung, Wolfgang Bronner en Oliver Gassmann vanuit Bosch en de universiteit van St. Gallen 88 patronen geïdentificeerd in vijf fasen om platform business modellen te ontwerpen en te implementeren.

Het recent gelanceerde rapport ‘The platform navigator: 88 patterns to design and implement platform business models‘ (pdf) biedt naast de platform navigator een platform canvas (pdf) dat kan worden gebruikt bij het vormgeven en implementeren van een platform.”

Ik zie de Navigator als een handige en complete tool om jezelf te dwingen de juiste vragen te stellen bij het uitwerken van een platform idee. Het bijbehorende YouTube kanaal neemt je overzichtelijk mee in de verschillende stappen:

1. Ideate
2. Design
3. Monetize
4. Scale
5. Manage

Mocht je een platform idee verder willen uitwerken is dit dus een prima en laagdrempelige manier om je door het proces van concreet maken van het idee te leiden.

Is de Navigator perfect? Zeker niet. Zo is het volstrekt onduidelijk hoe de input van de 150 cases is meegenomen in het design van de Navigator en de bijbehorende 88 patronen. Wanneer je de PDF leest dan lijkt het ook meer dat eerst het rapport is geschreven en achteraf is gekeken welke (algemene) literatuur hier bij past als bronvermelding. Dat de bronvermelding is op gezet als ‘Literature and further reading‘ zegt wat mij betreft genoeg.

Is dit erg? Voor 99% van de gevallen niet en het blijft een prima algemene tool voor platform design. Let wel op: het gaat met deze Navigator vooral om ‘solo’ en ‘from scratch’ platformen. Niet in hoe je een bestaande organisatie transformeert naar een platform organisatie. Dit is natuurlijk ook een stuk lastiger te vangen in een ‘algemeen’ model, maar het zou goed zijn wanneer iemand hier een keer serieus tijd in gaat steken. Mijn agenda zit behoorlijk vol, dus wie interesse heeft: laat het weten!

Nieuw sociaal netwerk uit Nederland wil alternatief bieden voor ‘plundernetwerken’ | NU.nl

“Begin volgend jaar verschijnt PubHubs, een nieuw sociaal netwerk van Nederlandse bodem waar gelijkgestemden elkaar kunnen vinden. De oprichters maken er een belangrijk punt van dat gegevens van gebruikers nooit verzameld worden. “Wij worden geen plundernetwerk”, zegt Bart Jacobs, bedenker van PubHubs en hoogleraar Computerbeveiliging in Nijmegen.”

Een mooi initiatief en ook een heel goede manier om ervaring op te doen hoe een ‘eerlijk’ platform met respect voor privacy, publieke waarden en democratische legitimiteit er uit zou moeten zien. Want hoewel het heel makkelijk is om te roepen wat er allemaal mis is met de huidige generatie social media platformen, is het juist interessant om te verkennen wat dan wél werkt. En volgens mij kan dit project daar heel goed aan bijdragen.

Smiler comes up with a different kind of gig economy for event and venue photographers – TechCrunch

Wanneer het gaat over platformwerk, dan wordt er voornamelijk gesproken over bezorging, taxi, dienstverlening aan huis of to-business platformen voor horeca, logistiek en retail. Daarom is het goed en leuk dat er ook af en toe een heel ander soort casus voorbijkomt. Afgelopen week was dit het internationale platform van Nederlandse bodem Smiler:

“Freelance photographers can simply use the platform to roam around events, selling event photography formally attached to the venue and allowing customers to buy photos there or later online.

Launched in May 2021, Smiler is an on-the-spot photography marketplace used by freelance, professional and enthusiast photographers. They show the customer a QR code to connect them to the photos. Customers are then matched with their photoshoot, which they can then review and purchase.

It means any photographer can then trade at a large number of public locations around the world, or at one of Smiler’s partner venues. It now has more than 9,000 photographers on its books.”

Wat mij interesseert in dit platform is dat je geen professionele fotograaf hoeft te zijn om via dit platform aan de slag te kunnen gaan. Ik ben dan ook heel benieuwd welk deel van de fotografen het platform als opstapje naar een (meer) professionele carrière als fotograaf gebruiken. Voor een platform als deze zou het natuurlijk voor de platformwerkers heel interessant kunnen zijn om hun portfolio, inclusief klantreviews, te kunnen downloaden. Dat zou via een standaard als KlusCV kunnen, of via een eigen standaard.

How has the rideshare fuel surcharge actually worked out for drivers?

Platformen bedienen markten waar de verschillende zijden van het platform gefragmenteerd zijn. Dit geeft platformen een grote machtspositie. Een manier om hier meer balans in te krijgen is door een van de zijden te laten organiseren. Dit is ook een van de redenen dat ik veel naar coöperatieve oplossingen kijk.

Een mooi voorbeeld hierin is Driver’s Seat Cooperative: een coöperatie van taxi chauffeurs. Zij verzamelen data van de chauffeurs en maken daar analyses van om hen inzicht te geven en beter geïnformeerde keuzes te laten maken.

In dit voorbeeld gaat het over het verzamelen en analyseren van data met betrekking tot de brandstof toeslagen die chauffeurs hebben ontvangen: “Rideshare and delivery drivers were among the first to feel it when gas prices started skyrocketing earlier this year. Uber and Lyft responded with a per trip fuel surcharge of $0.45 to $0.55 and said they’d test it for 60 days. Exactly how has this surcharge been working?”

Een initiatief als  Driver’s Seat Cooperative laat zien hoe je waarde kunt creëren voor werkenden door te organiseren. Een soort van data vakbond dus. Dit soort initiatieven zou je mogen verwachten van traditionele vakbonden, maar dat heb ik nog niet gezien. En dat is hartstikke zonde. Ook vakbonden zouden platformen en technologie moeten gebruiken om zichzelf opnieuw uit te vinden. En dat is als het aan mij ligt niet iets vrijblijvends: het is een verantwoordelijkheid die zij vanuit de positie die de bonden hebben (wees eerlijk: ook daar valt iets te zeggen over marktmacht) zouden moeten nemen.

16 digitale merken die 1.000 gerechten per dag bereiden vanuit een keuken

Kort en interessant inkijkje in de productiekeukens van de toekomst. Keukens waar bestaande, maar ook vooral virtuele restaurants die alleen bezorging doen en geen fysieke locaties hebben, vanuit werken. Ik ben benieuwd in hoeverre dit in Nederland groot gaat worden, maar de gedachte achter deze productie keukens en virtuele merken, die op alle vlakken veel efficiënter en goedkoper kunnen produceren dan een normaal restaurant, is ontzettend logisch.

Uitreiking Dutch Interactive Awards

In de media

Kaf van het koren gescheiden in Flitsbezorg-land | NPO Radio 1

Te gast bij Radio1. “Binnen tien minuten je boodschappen thuis afgeleverd krijgen. Snelheid en gemak staan bij flitsbezorging voorop. Lange tijd leek het fenomeen de wind in de zeilen te hebben. Maar deze week werd bekend dat flitsbezorgers Getir en Gorillas voor het eerst mensen moeten ontslaan. Zo’n vijfduizend medewerkers staan op straat.”

Van kleren verkopen tot seksuele intimidatie op Vinted: ‘Mag ik een gedragen bikinibroekje van je kopen?’ | bd.nl

‘Wat is je borstomvang?’ Dit is een van de vele vragen die de 23-jarige Celine uit Brabant krijgt op Vinted. Hier blijft het niet bij. ‘Ik wil dat je op mijn gezicht komt zitten’ en ‘ik betaal je 50 euro als je gebruikt ondergoed opstuurt dat sterk ruikt’. Dit zijn een paar berichten waar de 26-jarige Andreea uit Maastricht mee te maken krijgt.

Contact

Inspiratie opgedaan en advies of onderzoek nodig bij vraagstukken rondom de platformeconomie? Of op zoek naar een spreker over de platformeconomie voor een online of offline event?

Neem gerust contact op via een reply op deze nieuwsbrief, via mail ([email protected]) of telefoon (06-50244596).

Bezoek ook mijn YouTube kanaal met ruim 300 interviews over de platformeconomie en mijn persoonlijke website waar ik regelmatig blogs deel over de platformeconomie. En lees mijn boek ‘Platformrevolutie – Van Amazon tot Zalando, de impact van platformen op hoe wij werken en leven’.

Goedemorgen! Afgelopen week ben ik bezig geweest met enkele nieuwe onderzoeken in de kluseconomie, het voorbereiden van een nieuw Wageindicator event in oktober dit jaar en wat praktische zaken uitzoeken voor onze grote reis (4 maanden) volgend jaar april. Wordt het Azië of toch met een camper of jeep door Europa. Luxeproblemen 😉

Voor deze editie, de 294ste alweer (!!!), een aantal mooie en diverse stukken voor je verzameld en voorzien van mijn duiding en commentaar. Fijne week!

ACM komt met leidraad over regels voor platformbedrijven en online ondernemers | ACM.nl

“Online platforms, zoals marktplaatsen, zoekmachines en boekingssites, hebben meer duidelijkheid nodig over hoe ze invulling moeten geven aan de Platform-to-Business-verordening. Dat blijkt uit een marktverkenning die de Autoriteit Consument en Markt (ACM) heeft gedaan. De verordening bevat onder meer regels over welke informatie ondernemers horen te krijgen die via online platforms diensten of artikelen aan consumenten aanbieden. Er gaat een wetsvoorstel naar de Raad van State waarin wordt voorgesteld dat de ACM toezicht gaat houden op deze regels. Daarom bereidt de ACM alvast een leidraad voor waarin ze verder verduidelijkt waar platforms en zoekmachines aan moeten voldoen.”

Volgens mij is dit een volgorde zie we meer zouden moeten zien:

1. Ontwikkel regelgeving / een verordening;
2. Wijs een verantwoordelijke aan voor handhaving;
3. Ga en blijf in gesprek met de sector waar deze op van toepassing is, om het werkbaar te houden met het doel centraal;
4. Leer van elkaar, maar sta ook open om een wet aan te passen wanneer dit nodig blijkt (zowel strenger als soepeler).

Een goede zaak dus.

‘We laten Amsterdam nooit meer overnemen door een verdienmodel’ | FD

“Amsterdam gaat de afgeplakte magazijnen van flitsbezorgers zoals Gorillas, Getir of Flink definitief naar het bedrijventerrein verbannen. Het besluit, dat hoogstwaarschijnlijk navolging krijgt in andere steden, zet het verdienmodel van flitsbedrijven flink onder druk.”

De publicaties over flitsbezorgers vlogen je afgelopen week om de oren. Aan de ene kant de gemeenten die vaak selectief verontwaardigd over elkaar heen buitelen om flitsbezorging ‘de kiem te smoren’. Grote woorden, maar vaak op basis van N=1 of zelfs N=geen ervaring en zeker niet op basis van gedegen onderzoek. Aan de andere kant zie ik de flitsbezorgbedrijven die zich zonder al te veel reflectievermogen beklagen dat de hard werkende mens een grondrecht wordt ontnomen. Verontwaardigd zijn dat ze wel inzien dat het in het begin niet helemaal goed ging, maar nu zó hun best doen dat zij het legitiem vinden dat er blind vertrouwen in deze innovatieve partijen zou moeten zijn.

Flitsbezorging vs Airbnb

Ik zie in berichtgeving veel vergelijkingen met Airbnb. Er zitten raakvlakken tussen beide casussen: Airbnb was net als de flitsbezorgers in het begin ook van het groeien tussen de regels door en zeer slechthorend voor feedback en reflectie. Maar waarin de beide casussen absoluut niet op elkaar lijken is de snelheid van de ontwikkeling en de mogelijkheden tot regulering en handhaving. Bij Airbnb was het voor gemeenten in het begin onmogelijk te handhaven: juridisch hadden gemeenten geen poot om op te staan. Je hebt immers te maken met een gefragmenteerde en slecht zichtbare groep aanbieders en afnemers. Daarnaast reageerden gemeenten simpelweg ontzettend traag. Waar ik overigens geen waarde oordeel aan wil verbinden: traagheid op zijn tijd heeft ook zeker nut. Het handhaven en regels maken is bij flitsbezorgers een stuk eenvoudiger. Deze bedrijven hebben eigen panden (de lokale distributiepunten), eigen fietsen en eigen koeriers. Oftewel: je kunt relatief eenvoudig in een bestemmingsplan zaken aanpassen en om te handhaven hoef je alleen maar naar het lokale magazijn te gaan. Kind kan de was doen. En dan kan het zomaar gaan dat regelgeving wat te snel wordt opgetuigd.

Flitsbezorging verbannen: te snel, te selectief

Waar bij Airbnb regelgeving behoorlijk lang heeft geduurd (het was ook wel een wat complexer issue wbt uitvoering), gaat het bij flitsbezorging wat mij betreft te snel en te selectief. Of zoals Walther Ploos van Amstel in zijn blog schrijft:

“Door de aanpak van Amsterdam en andere gemeenten lijkt het alsof overlast in woonwijken alleen door flitsbezorging worden veroorzaakt. Juristen stellen dat van enig gedegen onderzoek naar de problemen geen sprake is. Dat duidt op willekeur bij handhaving, en met het gelijkheidsbeginsel dienen gelijke gevallen gelijk behandeld te worden. Dat lijkt niet het geval. Dan resteert de gang naar de rechter.”

Want hoewel sommige flitsbezorgers zich in het begin te veel als een stier in een porseleinkast hebben gedragen en de onmenselijk grote kapitaalinjectie in deze sector ook echt niet bijdraagt aan een duurzame ontwikkeling, is het te makkelijk om te roepen dat alle problemen zijn opgelost wanneer je deze partijen maar uit je stad veegt. Dat is jezelf willens en wetens voor de gek houden.

Wat wordt vergeten is dat flitsbezorging niet een op zichzelf staand fenomeen is, maar het exponent van een verandering de laatste vijf tot tien jaar in het steeds meer online bestellen, inzicht in waar de bezorger is en het steeds sneller (same day of ‘bestel voor 23:59, morgen in huis) willen hebben van bestelde goederen. En maaltijden, vergeet deze niet. Ook een sector die enorm is gegroeid door nieuwe technologie en bizarre investeringen (lees: sponsoren van gratis dienstverlening om markt te winnen). Een fenomeen waar beleidsmakers jaren lang eigenlijk weinig naar om hebben gekeken, terwijl het aantal dieselbusjes die door de straten scheuren en (e)fietsen met eten over de stoep knallen met het jaar toenam. En denk ook aan de lokale pizzeria en snackbar met tien fietsen op de stoep.

Wat een gemeente als Amsterdam ook had kunnen doen is de opkomst van flitsbezorging als aanleiding gebruiken om nu eens goed na te denken van wie de publieke ruimte is en hoe bezorg activiteiten kunnen plaatsvinden in een stad waar de consument de lusten, maar de samenleving niet de lasten van draagt. En hier, desnoods via vergunningen, beslissingen over moeten maken mbt capaciteit en andere voorwaarden. De leiding kunnen pakken in plaats van selectief verbieden.

Want hoewel ik goede hoop had met de ‘noodknop’ van de gemeente om de opening van darkstores voor 1 jaar te verbieden om zo tot een gedegen beleid te komen, voelt iedereen op zijn of haar theewater aan dat de huidige route tot niets gaat leiden. Want wat doe je met supermarkten die een extra deur inbouwen om via Thuisbezorgd of Deliveroo te laten bezorgen (wat al gaande is). En wat doe je met een Gal en Gal die afgelopen week aangeeft drank binnen een uur vanuit de winkel te willen bezorgen? En moeten we ook niet een keer iets gefundeerds gaan vinden van platformen als Amazon die dankbaar gebruik maken van onze publieke ruimte, maar daar geen cent aan willen bijdragen in de vorm van belasting?

Laat ik duidelijk zijn: ik heb verder geen mening of belang bij de opkomst of het vertrek van deze partijen. Partijen die voor de duidelijkheid geen platformbedrijven zijn en zeker ook geen kluseconomie. Maar wat ik persoonlijk zonde vind is dat gemeenten zo selectief beleid aan het maken zijn, waarbij iedereen vooraf weet dat de uitkomst weinig zal gaan brengen. Het doet mij een beetje denken aan vakbonden die ontkennen dat de zwarte markt bestaat 😉

To be continued vermoed ik…

What Are Blockchain-Based Platform Cooperatives? | Platform Cooperativism Consortium

Zoals je mogelijk weet staan platform coöperaties al flink wat jaren op mijn radar. Ik heb vanuit de Universiteit Utrecht een verkennend onderzoek gedaan, wat heeft geleid tot een PhD plek waar nu waardevol onderzoek wordt gedaan. Daarnaast volg ik sinds 2016 de ontwikkelingen rondom blockchain en platformen. Deze twee onderwerpen komen samen in mijn nieuwe interesse in Decentralized Autonomous Organizations: DAO’s.

Hierbij is mijn idee dat DAO’s heel hip en nieuw klinken, maar dat de basis principes van gedeeld eigenaar en bestuur natuurlijk al ontzettend oud is. Een basis waar vanuit je ontzettend veel kan leren van coöperaties.

De platform coöperatie ontwikkeling kun je vanuit twee standpunten bekijken. De eerste gaat over hoe platformen kunnen worden omgezet in coöperaties. Hoe bijvoorbeeld chauffeurs eigenaar en bestuurder van hun eigen Uber app kunnen zijn. De tweede is het perspectief vanuit de coöperaties. Dan is de vraag: hoe kunnen coöperaties platformen omarmen om hun leden beter te bedienen. Een waanzinnig voorbeeld hierin is SEWA, een ‘Self-Employed Women’s Association’ in India: een federatie van coöperaties met 300.000 leden.

Ook wanneer je kijkt naar DAO’s kun je diezelfde twee invalshoeken gebruiken. Hoe kun je DAO’s versterken met de lessen uit de coöperatie wereld rondom gedeeld bestuur en eigenaarschap. Maar dan ook: hoe kunnen coöperaties profiteren van de ontwikkelingen en mogelijkheden van DAO’s.

In dit artikel worden verschillende varianten aangehaald, zoals deze mooie voorbeelden:

“For instance, let us mention Gitcoin, a platform to pay open-source developers for the work they provide and fund (digital) Public Goods. In particular, it builds on quadratic voting to push forward the projects that the community values.

Closer to the world of cooperatives are the examples of dOrg, a software development managed as a cooperative where decisions are made collectively and that was the first DAO to have the legal status of LLC in the US.

DisCO, an abbreviation for Distributed Cooperatives, is a variant of DAOs and platform co-ops that emphasizes “value sovereignty, care work, and commons” to value invisible work and fund pro bono translations to promote specific causes, and has recently become connected to coops in Spain.”

In dit stuk gaat de auteur nog wat dieper op dit soort vragen in: “Are DAO-cooperatives just platform-cooperatives using a blockchain or are they functionally different?”

Interessant stuk en ik ga de auteur en onderzoeker zeker volgen in zijn zoektocht de komende jaren.

Finetuning the EU’s Platform Work Directive | Oxford Law Faculty

Vijf maanden geleden presenteerde de Europese Commissie het wetsvoorstel rondom platformwerk. Onder andere in nieuwsbrief editie 275 besteedde ik hier aandacht aan. Veel berichtgeving ging uit naar de passage over de juridische status van de platformwerker. In het voorstel wordt de bewijslast of iemand werkgever is omgedraaid. Oftewel: een platform is werkgever, tenzij.

Wat in de media nagenoeg géén aandacht kreeg, was het meest interessante deel van het voorstel waarin werd gesproken over “to ensure fairness, transparency and accountability in algorithmic management in the platform work context”. Drie slimme en zeer bekwaamde wetenschappers hebben afgelopen week een reactie / aanvulling geschreven op dit deel van de platformwork directive:

“Overall, the proposed Directive holds much promise for regulating algorithmic management. It is a well-drafted instrument which builds on the existing acquis in a coherent and targeted way. Adopting the above recommendations would further strengthen the instrument’s role as a powerful blueprint for regulating algorithmic management more broadly.”

Een zeer lezenswaardige (en ook leesbaar: altijd fijn) aanvulling.

Nederlandse uitgevers richten platform op voor audioboeken, e-books en podcasts | NU.nl

“Een aantal Nederlandse uitgevers en boekhandels brengen begin juni samen het nieuwe streamingplatform Fluister uit. Daarmee kunnen mensen luisterboeken en podcasts luisteren en e-books lezen voor 12,99 euro per maand.”

Mooi om te zien hoe een sector met concurrenten elkaar weet te vinden om krachten te bundelen om een eigen platform op te zetten. Waarbij het natuurlijk de vraag is of het wat propositie, prijsstelling en (niche) aanbod voldoende bestaansrecht heeft. Waar ik vooral benieuwd naar ben is hoe deze partijen hun ‘legacy’ als kans gaan inzette
n. Heel vaak wordt legacy als iets negatiefs ervaren, maar als bestaande onderneming heb jij iets dat een willekeurige startup niet heeft. Daar ligt jouw kans. Ik ben benieuwd of deze uitgevers deze weten te benutten.

Contact

Inspiratie opgedaan en advies of onderzoek nodig bij vraagstukken rondom de platformeconomie? Of op zoek naar een spreker over de platformeconomie voor een online of offline event?

Neem gerust contact op via een reply op deze nieuwsbrief, via mail ([email protected]) of telefoon (06-50244596).

Bezoek ook mijn YouTube kanaal met ruim 300 interviews over de platformeconomie en mijn persoonlijke website waar ik regelmatig blogs deel over de platformeconomie. En lees mijn boek ‘Platformrevolutie – Van Amazon tot Zalando, de impact van platformen op hoe wij werken en leven’.