De AFM heeft een onderzoek gedaan naar ‘het gedrag van consumenten die investeren in crowdfunding projecten’. Check het artikel en bijbehorende linkjes voor de bevindingen.
Interessante passage: “Uit het onderzoek blijkt dat een grote groep respondenten de risicokwalificatie die het crowdfunding platform geeft aan het project belangrijk vindt bij het nemen van een beslissing.” Dit is iets wat ik al een tijdje roep: het feit dat een project wordt goedgekeurd door een platform is in mijn beleving voor veel investeerders een keurmerk om hu portemonnee te trekken. Hoe verklaar je anders dat sommige proposities binnen een paar minuten vol zijn? Naar mijn mening geven platformen dus indirect beleggingsadvies. En dat mag niet. En daarnaast hebben zij ook dubbele belangen. En dat, al is het maar de schijn, moet vermeden worden.
Noot: het onderzoek ging naar projecten waarbij “een financieel rendement in het vooruitzicht wordt gesteld”. Crowdfinancing dus. Jammer dat er niet is gekeken naar reward based platformen als Kickstarter en Indiegogo: ik vermoed dat het besef van risico daar belabberd is. Al is dat iets wat niet de AFM maar een consumenten organisatie eens zou moeten onderzoeken….
Tussen het klussen door in ons nieuwe huis in Houten is het ook deze week weer gelukt om 5 mooie stukken te verzamelen voor de intussen alweer 22ste editie. Op de valreep voor het weekend ook nog een uitnodiging ontvangen voor een keynote op een academisch congres in Zweden. Malta, Zweden en Engeland staan voor 2017 al op het programma, nu al zin in het nieuwe jaar.
Platformeconomie top 5
‘Extra toezicht AFM op de kwaliteit van de risicokwalificatie op crowdfunding projecten’ | Fundwijzer crowdfunding
De AFM heeft een onderzoek gedaan naar ‘het gedrag van consumenten die investeren in crowdfunding projecten’. Check het artikel en bijbehorende linkjes voor de bevindingen.
Interessante passage: “Uit het onderzoek blijkt dat een grote groep respondenten de risicokwalificatie die het crowdfunding platform geeft aan het project belangrijk vindt bij het nemen van een beslissing.” Dit is iets wat ik al een tijdje roep: het feit dat een project wordt goedgekeurd door een platform is in mijn beleving voor veel investeerders een keurmerk om hu portemonnee te trekken. Hoe verklaar je anders dat sommige proposities binnen een paar minuten vol zijn? Naar mijn mening geven platformen dus indirect beleggingsadvies. En dat mag niet. En daarnaast hebben zij ook dubbele belangen. En dat, al is het maar de schijn, moet vermeden worden.
Noot: het onderzoek ging naar projecten waarbij “een financieel rendement in het vooruitzicht wordt gesteld”. Crowdfinancing dus. Jammer dat er niet is gekeken naar reward based platformen als Kickstarter en Indiegogo: ik vermoed dat het besef van risico daar belabberd is. Al is dat iets wat niet de AFM maar een consumenten organisatie eens zou moeten onderzoeken….
Futuristic Simulation Finds Self-Driving “Taxibots” Will Eliminate 90% Of Cars, Open Acres Of… — The Ferenstein Wire — Medium
Interessant onderzoek over de impact van self driving auto’s (deelauto’s) in de toekomst.
“Nearly the same mobility can be delivered with 10% of the cars TaxiBots combined with high-capacity public transport could remove 9 out of every 10 cars in a mid-sized European city,” the paper concludes.
Even leek er rust in de discussie of ‘workers’ die arbeid verrichten via online platformen nu wel of geen werknemer zijn. Niet dus: “Een Amerikaanse rechter heeft een streep gezet door een miljoenenschikking tussen Uber en chauffeurs in Californië en Massachusetts.” Uber is teleurgesteld. Zou ik ook zijn als ik voor Uber zou werken.
Veel zogenaamde ‘gig economy’ platformen komen intussen terug op het hyper schaalbare Uber model en nemen hun ‘workers’ gewoon weer in dienst. Minder snelle groei, maar wel kwalitatieve groei. Zie ook het stuk ‘Why A New Generation Of On-Demand Businesses Rejected The Uber Model’. Voor Uber zelf is dit overigens niet van toepassing: die werken immers naar een volledig zelfrijdend transportsysteem, waardoor de chauffeurs op lange termijn toch niet meer nodig zijn. Als dat je stip op de horizon is, dan snap ik (even praktisch en bot geredeneerd) ook helemaal dat je niet te veel in chauffeurs wilt investeren.
Slimme huizen worden een onbeheersbaar risico – Knack – Blendle
“De hele technologiewereld heeft de mond vol over : een wereld waarin ‘slimme toestellen’ in ‘slimme huizen’ met elkaar communiceren via het internet. Het aanbod groeit, maar pionier Ian Mercer pleit voor gezond verstand: ‘Voor je het weet, word je de opzichter van de bureaucratie die je zelf hebt gecreëerd.’”
Mooi en uitgebreid interview met de eigenaar van het slimste huis ter wereld Ian Mercer. Mooi omdat het nog eens benadrukt dat veel technologies die als slim worden gepositioneerd eigenlijk gewoon heel dom zijn. En dat er nog te veel wordt gekeken naar individuele apparaten die in veel gevallen nutteloze werkzaamheden uitvoeren, waarbij niet wordt nagedacht over het totaalplaatje en het ontzorgen.
Link naar de platform economie is dat veel diensten in de platform economie nog te weinig focussen op het bieden van een totaaloplossing en dat het wachten is op de partij die op een slimme manier de losse diensten (met ieder een eigen app, werkwijze, etc) met elkaar zal verbinden.
How A ‘Non-Techie’ Oxford Graduate Built A Booming Online Bike-Sharing Scheme
Sympathiek verhaal van een paar studenten die een fiets deel platform hebben opgezet. Om dit te realiseren gebruikten zij ‘Sharetribe’: een open source marketplace tool. In het Nederlands: je kunt als leek binnen een paar uur een eigen deeleconomie platform maken, zonder grote investeringen. Check ook mijn interview met de founder van deze tool.
Er komen steeds meer tools die het laagdrempeliger maken om zelf iets te starten of in ieder geval jouw idee te valideren. Ik ben benieuwd welke impact dit heeft op de grotere meer gevestigde orde in de toekomst…
Een eenmalige categorie in deze nieuwbrief: off topic. Zojuist las ik op nu.nl dat “Chef de Mission Maurits Hendriks vindt dat Nederland te weinig medailles heeft behaald op de Olympische Spelen in Rio de Janeiro.”. Hij is teleurgesteld. In mijn ogen een duidelijk teken dat we eens anders moeten gaan kijken naar ‘wat is succes’. Ook in de sport. Zeker bij de spelen.
Foto van de week
Eindelijk weer een activiteit gevonden om tot rust te komen: onze nieuwe tuin water geven 😉
Nu steeds meer partijen bezig zijn met het ontwikkelen van de zelfrijdende auto en het een kwestie van tijd lijkt totdat deze er daadwerkelijk ook is (en is toegestaan en geaccepteerd door haar gebruikers), wordt het ook steeds duidelijker dat we moeten gaan nadenken over vragen waar we normaal nooit bewust over na moesten denken. Situaties waarvan de kans dat je er in verzeilt raakt misschien 0,00000000001% is en als de tijd daar is je op je intuïtie handelt moeten nu al vooraf worden beslist. Daarnaast kunnen nu ook meer variabelen dan ooit in dit keuzeproces worden meegenomen. Iets dat ook weer nieuwe vragen met zich meebrengt.
Mooi onderzoek van de University of Pennsylvania over de impact van crowdfundingplatform Kickstarter op ondernemerschap. Een paar cijfers op een rijtje over de impact van campagnes die via Kickstarter zijn gefinancierd:
Employed 283,000 part-time collaborators in bringing creative projects to life.
Created 8,800 new companies and nonprofits, and 29,600 full-time jobs.
Generated more than $5.3 billion in direct economic impact for those creators and their communities.
Interessante uitkomsten uit het onderzoek van promovendus Alec Minnema, van de Rijksuniversiteit Groningen over de negatieve impact van (te) positieve recensies in retail.
“Consumenten sturen zo’n 25 tot 30 procent van hun online aangeschafte artikelen weer terug naar de webwinkel. Bij sommige webwinkels, zoals Zalando, wordt zelfs één op de twee pakketjes weer teruggestuurd. De meeste producten gaan niet retour vanwege defecten, maar omdat het product niet aan de verwachtingen van de consument voldoet. Juist bij hele positieve reviews kan een product maar moeilijk aan die verwachtingen voldoen dus, onderzocht Minnema.”
Ik ben benieuwd of hier ook een parallel valt te trekken met online recensies in de platform economie. Ik zal Alec eens mailen…
Altijd fijn om interview met filosoof Hans Schnizler te lezen. Hij schreef ook het boek ‘het digitale proletariaat’. Bekijk hier een interview met hem over zijn boek.
In dit stuk: “Ooit was er een menstype dat wij omschreven als wereldvreemd. Jongens die sociaal gezien niet helemaal mee konden komen, we noemden ze: nerds. Nu laten we deze nerds onze sociale netwerken bouwen. Wat doet dat met een samenleving?” Meer en beter nadenken over een ontwikkeling die ons niet de tijd gunt om na te denken…. Interessante food4thought.
“Skully, een bedrijf dat bijna 2,5 miljoen dollar ophaalde met een crowdfudingcampagne voor een slimme motorhelm, is failliet. De helm wordt niet meer gemaakt en mensen die 1.399 dollar of meer ervoor betaalden krijgen hun geld mogelijk niet terug.”
Weer een voorbeeld dat:
investeerders moet worden aangeleerd dat ze niet iets voorkopen en dat er een risico aan zit;
er moet worden nagedacht over de verantwoordelijkheden van platformen (in dit geval bij screening, maar ook welke rol als vertegenwoordiger van de investeerders bij een faillissement);
er nog handel zit voor verzekeraars in deze markt: wanneer er meer zicht is op het aantal ‘defaults’, kan ook het risico worden berekend en kunnen investeerders of project eigenaren er voor kiezen om zich voor dit soort situaties te verzekeren.
Bijzondere reactie van het bedrijf: “In de afgelopen weken heeft ons managementteam hard gewerkt om extra kapitaal op te halen, maar onvoorziene uitdagingen en omstandigheden buiten onze controle maakten dat onmogelijk”. Pak je verantwoordelijkheid zou ik zeggen…
Wanneer je deze update ontvangt zit ik met Jannette bij de notaris voor de overdracht van ons nieuwe huis in Houten. De komende weken ben ik dus onder de pannen 😉 Intussen gaat de expeditie digitaal natuurlijk gewoon verder. Zo ontving ik afgelopen week een mail die begon met ‘On behalf of Malta’s Minister of Tourism…’ Een toffe uitnodiging om een sessie over deeleconomie te moderaten op congres ‘Enhancing Europe’s Tourism Competitives through New Products’ op Malta volgend jaar. Land nummer 14 op de Crowd Expedition lijst. Nice…
“Skully, een bedrijf dat bijna 2,5 miljoen dollar ophaalde met een crowdfudingcampagne voor een slimme motorhelm, is failliet. De helm wordt niet meer gemaakt en mensen die 1.399 dollar of meer ervoor betaalden krijgen hun geld mogelijk niet terug.”
Weer een voorbeeld dat:
investeerders moet worden aangeleerd dat ze niet iets voorkopen en dat er een risico aan zit;
er moet worden nagedacht over de verantwoordelijkheden van platformen (in dit geval bij screening, maar ook welke rol als vertegenwoordiger van de investeerders bij een faillissement);
er nog handel zit voor verzekeraars in deze markt: wanneer er meer zicht is op het aantal ‘defaults’, kan ook het risico worden berekend en kunnen investeerders of project eigenaren er voor kiezen om zich voor dit soort situaties te verzekeren.
Bijzondere reactie van het bedrijf: “In de afgelopen weken heeft ons managementteam hard gewerkt om extra kapitaal op te halen, maar onvoorziene uitdagingen en omstandigheden buiten onze controle maakten dat onmogelijk”. Pak je verantwoordelijkheid zou ik zeggen…
Altijd fijn om interview met filosoof Hans Schnizler te lezen. Hij schreef ook het boek ‘het digitale proletariaat’. Bekijk hier een interview met hem over zijn boek.
In dit stuk: “Ooit was er een menstype dat wij omschreven als wereldvreemd. Jongens die sociaal gezien niet helemaal mee konden komen, we noemden ze: nerds. Nu laten we deze nerds onze sociale netwerken bouwen. Wat doet dat met een samenleving?” Meer en beter nadenken over een ontwikkeling die ons niet de tijd gunt om na te denken…. Interessante food4thought.
Positieve reviews kost webwinkels klauwen met geld – rtlz.nl
Interessante uitkomsten uit het onderzoek van promovendus Alec Minnema, van de Rijksuniversiteit Groningen over de negatieve impact van (te) positieve recensies in retail.
“Consumenten sturen zo’n 25 tot 30 procent van hun online aangeschafte artikelen weer terug naar de webwinkel. Bij sommige webwinkels, zoals Zalando, wordt zelfs één op de twee pakketjes weer teruggestuurd. De meeste producten gaan niet retour vanwege defecten, maar omdat het product niet aan de verwachtingen van de consument voldoet. Juist bij hele positieve reviews kan een product maar moeilijk aan die verwachtingen voldoen dus, onderzocht Minnema.”
Ik ben benieuwd of hier ook een parallel valt te trekken met online recensies in de platform economie. Ik zal Alec eens mailen…
Mooi onderzoek van de University of Pennsylvania over de impact van crowdfundingplatform Kickstarter op ondernemerschap. Een paar cijfers op een rijtje over de impact van campagnes die via Kickstarter zijn gefinancierd:
Employed 283,000 part-time collaborators in bringing creative projects to life.
Created 8,800 new companies and nonprofits, and 29,600 full-time jobs.
Generated more than $5.3 billion in direct economic impact for those creators and their communities.
Nu steeds meer partijen bezig zijn met het ontwikkelen van de zelfrijdende auto en het een kwestie van tijd lijkt totdat deze er daadwerkelijk ook is (en is toegestaan en geaccepteerd door haar gebruikers), wordt het ook steeds duidelijker dat we moeten gaan nadenken over vragen waar we normaal nooit bewust over na moesten denken. Situaties waarvan de kans dat je er in verzeilt raakt misschien 0,00000000001% is en als de tijd daar is je op je intuïtie handelt moeten nu al vooraf worden beslist. Daarnaast kunnen nu ook meer variabelen dan ooit in dit keuzeproces worden meegenomen. Iets dat ook weer nieuwe vragen met zich meebrengt.
Via het artikel ‘How Insurance Tech Could Change the Sharing Economy Forever’ op Inc.com kwam ik op dit in mijn ogen nog interessanter stuk uit. Gaat in op hoe je verzekerd ben wanneer je transacties doet via online platformen. Kleine disclaimer: het stuk is geschreven door de oprichter van Slice.is: een ‘On-demand insurance provider for the on-demand economy.’
Interessante passage:
“While many on-demand companies carry insurance policies that include coverage for their service providers, the Named Insured on those policies is the on-demand company, not their service provider. This means the service provider has no contractual rights to the company’s insurance policies and therefore, is not adequately protecting their assets or liability. Furthermore, as policy owner, it’s the decision of the on-demand company which claims are presented to the insurer.”
Ook tijdens de vakantie draait de wereld door. Of misschien wel: juist 😉 Op de camping alle tijd om tussen de bedrijven door de nodige artikelen bij te lezen. In deze issue de 5 meest relevante en een blik ‘behind the scenes’…. Fijne week!
Via het artikel ‘How Insurance Tech Could Change the Sharing Economy Forever’ op Inc.com kwam ik op dit in mijn ogen nog interessanter stuk uit. Gaat in op hoe je verzekerd ben wanneer je transacties doet via online platformen. Kleine disclaimer: het stuk is geschreven door de oprichter van Slice.is: een ‘On-demand insurance provider for the on-demand economy.’
Interessante passage: “While many on-demand companies carry insurance policies that include coverage for their service providers, the Named Insured on those policies is the on-demand company, not their service provider. This means the service provider has no contractual rights to the company’s insurance policies and therefore, is not adequately protecting their assets or liability. Furthermore, as policy owner, it’s the decision of the on-demand company which claims are presented to the insurer.”
“Uber Technologies Inc. is selling its China operations to fierce rival Didi Chuxing, ending an expensive price war and freeing it up to focus on other markets and possibly an initial public offering.” Dit zat er natuurlijk al even aan te komen: vorig jaar alleen al verloor Uber 1 miljard dollar op de Chinese markt. Dat was geen haalbare strategie en daarnaast haalde het te veel focus en resources weg voor de verovering van andere landen. En was daarnaast geen goed verhaal voor investeerders en de mogelijk naderende beursgang. Slimme zet: Uber krijgt een flink aandeel in Didi en de founders van beide bedrijven gaan bij elkaar in de raad van advies. Op die manier bundelen ze hun krachten. Ik ben benieuwd of de een de ander uiteindelijk niet op zal kopen. Vast wel.
Airbnb: de yuppen de lusten, de rest van de stad de lasten | Economie | de Volkskrant
“Het zo sociale Airbnb blijkt de kloof tussen arm en rijk juist te vergroten. Verhuurders verdienen goud geld, maar onttrekken huurwoningen aan de markt.” Interessant en goed stuk (ook te lezen via Blendle) over de dilemma’s die de snelle groei van Airbnb in verschillende gemeenten en stadsdelen met zich mee brengt. Snelle groei in combinatie met het niet nemen van verantwoordelijkheden die bijdragen aan een duurzaam model voor de lange termijn wil ik hier nog aan toevoegen.
Voor in de auto of een ander verloren moment: video registratie van een crowd event onlangs bij BMW in München.
“The 21st century brought us strong regulations and limitations for transportation alongside a never seen transparency and awareness of global change due to environmental pollution. This change forced major automotive players to rethink the tradition of private car ownership and created space for innovations by companies that are not traditionally associated with transportation. Development and change is already happening today in car sharing, space travel, high speed transportation, self-driving / electric cars, unmanned vehicles and in many more of our future life areas. Join us to get an insight into the projects that will change our lives forever – some in the development stage and others just about to be launched.”
Interessant stuk in De Correspondent afgelopen week met een interview met architect Thomas Rau, die vorig jaar in de Tegenlicht-aflevering Het einde van bezit, zijn filosofie uit de doeken deed.. ‘Alles wat mensen doen is tijdelijk. En de consequenties van ons handelen zijn permanent. Maar zo denken we er niet over na.’
Interessante passage: “Vooral familiebedrijven zijn geïnteresseerd. ‘Die worden voor de eeuwigheid geconfronteerd met de consequenties van hun handelingen. Wat de moeder doet heeft consequenties voor de zoon, en wat de zoon doet heeft consequenties voor de achterkleinzoon. Zij gaan totaal anders met investeringen om, dan bijvoorbeeld bedrijven waar private equity in zit. Die zijn het allermoeilijkst. Die zijn totaal niet in culturele verandering geïnteresseerd.’” Dat is ook het beeld dat ik heb gekregen na mijn Brand Expedition in 2010 waarvoor ik in een oud Volkswagen T2 busje 5 maanden door Europa reisde om met de leiders van 20 authentieke Europese merken in gesprek te gaan. In die tijd ben ik fan geworden van familiebedrijven. We kunnen veel leren van de manier van handelen van dit soort ondernemingen.
