“Skully, een bedrijf dat bijna 2,5 miljoen dollar ophaalde met een crowdfudingcampagne voor een slimme motorhelm, is failliet. De helm wordt niet meer gemaakt en mensen die 1.399 dollar of meer ervoor betaalden krijgen hun geld mogelijk niet terug.”
Weer een voorbeeld dat:
investeerders moet worden aangeleerd dat ze niet iets voorkopen en dat er een risico aan zit;
er moet worden nagedacht over de verantwoordelijkheden van platformen (in dit geval bij screening, maar ook welke rol als vertegenwoordiger van de investeerders bij een faillissement);
er nog handel zit voor verzekeraars in deze markt: wanneer er meer zicht is op het aantal ‘defaults’, kan ook het risico worden berekend en kunnen investeerders of project eigenaren er voor kiezen om zich voor dit soort situaties te verzekeren.
Bijzondere reactie van het bedrijf: “In de afgelopen weken heeft ons managementteam hard gewerkt om extra kapitaal op te halen, maar onvoorziene uitdagingen en omstandigheden buiten onze controle maakten dat onmogelijk”. Pak je verantwoordelijkheid zou ik zeggen…
Wanneer je deze update ontvangt zit ik met Jannette bij de notaris voor de overdracht van ons nieuwe huis in Houten. De komende weken ben ik dus onder de pannen 😉 Intussen gaat de expeditie digitaal natuurlijk gewoon verder. Zo ontving ik afgelopen week een mail die begon met ‘On behalf of Malta’s Minister of Tourism…’ Een toffe uitnodiging om een sessie over deeleconomie te moderaten op congres ‘Enhancing Europe’s Tourism Competitives through New Products’ op Malta volgend jaar. Land nummer 14 op de Crowd Expedition lijst. Nice…
“Skully, een bedrijf dat bijna 2,5 miljoen dollar ophaalde met een crowdfudingcampagne voor een slimme motorhelm, is failliet. De helm wordt niet meer gemaakt en mensen die 1.399 dollar of meer ervoor betaalden krijgen hun geld mogelijk niet terug.”
Weer een voorbeeld dat:
investeerders moet worden aangeleerd dat ze niet iets voorkopen en dat er een risico aan zit;
er moet worden nagedacht over de verantwoordelijkheden van platformen (in dit geval bij screening, maar ook welke rol als vertegenwoordiger van de investeerders bij een faillissement);
er nog handel zit voor verzekeraars in deze markt: wanneer er meer zicht is op het aantal ‘defaults’, kan ook het risico worden berekend en kunnen investeerders of project eigenaren er voor kiezen om zich voor dit soort situaties te verzekeren.
Bijzondere reactie van het bedrijf: “In de afgelopen weken heeft ons managementteam hard gewerkt om extra kapitaal op te halen, maar onvoorziene uitdagingen en omstandigheden buiten onze controle maakten dat onmogelijk”. Pak je verantwoordelijkheid zou ik zeggen…
Altijd fijn om interview met filosoof Hans Schnizler te lezen. Hij schreef ook het boek ‘het digitale proletariaat’. Bekijk hier een interview met hem over zijn boek.
In dit stuk: “Ooit was er een menstype dat wij omschreven als wereldvreemd. Jongens die sociaal gezien niet helemaal mee konden komen, we noemden ze: nerds. Nu laten we deze nerds onze sociale netwerken bouwen. Wat doet dat met een samenleving?” Meer en beter nadenken over een ontwikkeling die ons niet de tijd gunt om na te denken…. Interessante food4thought.
Positieve reviews kost webwinkels klauwen met geld – rtlz.nl
Interessante uitkomsten uit het onderzoek van promovendus Alec Minnema, van de Rijksuniversiteit Groningen over de negatieve impact van (te) positieve recensies in retail.
“Consumenten sturen zo’n 25 tot 30 procent van hun online aangeschafte artikelen weer terug naar de webwinkel. Bij sommige webwinkels, zoals Zalando, wordt zelfs één op de twee pakketjes weer teruggestuurd. De meeste producten gaan niet retour vanwege defecten, maar omdat het product niet aan de verwachtingen van de consument voldoet. Juist bij hele positieve reviews kan een product maar moeilijk aan die verwachtingen voldoen dus, onderzocht Minnema.”
Ik ben benieuwd of hier ook een parallel valt te trekken met online recensies in de platform economie. Ik zal Alec eens mailen…
Mooi onderzoek van de University of Pennsylvania over de impact van crowdfundingplatform Kickstarter op ondernemerschap. Een paar cijfers op een rijtje over de impact van campagnes die via Kickstarter zijn gefinancierd:
Employed 283,000 part-time collaborators in bringing creative projects to life.
Created 8,800 new companies and nonprofits, and 29,600 full-time jobs.
Generated more than $5.3 billion in direct economic impact for those creators and their communities.
Nu steeds meer partijen bezig zijn met het ontwikkelen van de zelfrijdende auto en het een kwestie van tijd lijkt totdat deze er daadwerkelijk ook is (en is toegestaan en geaccepteerd door haar gebruikers), wordt het ook steeds duidelijker dat we moeten gaan nadenken over vragen waar we normaal nooit bewust over na moesten denken. Situaties waarvan de kans dat je er in verzeilt raakt misschien 0,00000000001% is en als de tijd daar is je op je intuïtie handelt moeten nu al vooraf worden beslist. Daarnaast kunnen nu ook meer variabelen dan ooit in dit keuzeproces worden meegenomen. Iets dat ook weer nieuwe vragen met zich meebrengt.
Via het artikel ‘How Insurance Tech Could Change the Sharing Economy Forever’ op Inc.com kwam ik op dit in mijn ogen nog interessanter stuk uit. Gaat in op hoe je verzekerd ben wanneer je transacties doet via online platformen. Kleine disclaimer: het stuk is geschreven door de oprichter van Slice.is: een ‘On-demand insurance provider for the on-demand economy.’
Interessante passage:
“While many on-demand companies carry insurance policies that include coverage for their service providers, the Named Insured on those policies is the on-demand company, not their service provider. This means the service provider has no contractual rights to the company’s insurance policies and therefore, is not adequately protecting their assets or liability. Furthermore, as policy owner, it’s the decision of the on-demand company which claims are presented to the insurer.”
Ook tijdens de vakantie draait de wereld door. Of misschien wel: juist 😉 Op de camping alle tijd om tussen de bedrijven door de nodige artikelen bij te lezen. In deze issue de 5 meest relevante en een blik ‘behind the scenes’…. Fijne week!
Via het artikel ‘How Insurance Tech Could Change the Sharing Economy Forever’ op Inc.com kwam ik op dit in mijn ogen nog interessanter stuk uit. Gaat in op hoe je verzekerd ben wanneer je transacties doet via online platformen. Kleine disclaimer: het stuk is geschreven door de oprichter van Slice.is: een ‘On-demand insurance provider for the on-demand economy.’
Interessante passage: “While many on-demand companies carry insurance policies that include coverage for their service providers, the Named Insured on those policies is the on-demand company, not their service provider. This means the service provider has no contractual rights to the company’s insurance policies and therefore, is not adequately protecting their assets or liability. Furthermore, as policy owner, it’s the decision of the on-demand company which claims are presented to the insurer.”
“Uber Technologies Inc. is selling its China operations to fierce rival Didi Chuxing, ending an expensive price war and freeing it up to focus on other markets and possibly an initial public offering.” Dit zat er natuurlijk al even aan te komen: vorig jaar alleen al verloor Uber 1 miljard dollar op de Chinese markt. Dat was geen haalbare strategie en daarnaast haalde het te veel focus en resources weg voor de verovering van andere landen. En was daarnaast geen goed verhaal voor investeerders en de mogelijk naderende beursgang. Slimme zet: Uber krijgt een flink aandeel in Didi en de founders van beide bedrijven gaan bij elkaar in de raad van advies. Op die manier bundelen ze hun krachten. Ik ben benieuwd of de een de ander uiteindelijk niet op zal kopen. Vast wel.
Airbnb: de yuppen de lusten, de rest van de stad de lasten | Economie | de Volkskrant
“Het zo sociale Airbnb blijkt de kloof tussen arm en rijk juist te vergroten. Verhuurders verdienen goud geld, maar onttrekken huurwoningen aan de markt.” Interessant en goed stuk (ook te lezen via Blendle) over de dilemma’s die de snelle groei van Airbnb in verschillende gemeenten en stadsdelen met zich mee brengt. Snelle groei in combinatie met het niet nemen van verantwoordelijkheden die bijdragen aan een duurzaam model voor de lange termijn wil ik hier nog aan toevoegen.
Voor in de auto of een ander verloren moment: video registratie van een crowd event onlangs bij BMW in München.
“The 21st century brought us strong regulations and limitations for transportation alongside a never seen transparency and awareness of global change due to environmental pollution. This change forced major automotive players to rethink the tradition of private car ownership and created space for innovations by companies that are not traditionally associated with transportation. Development and change is already happening today in car sharing, space travel, high speed transportation, self-driving / electric cars, unmanned vehicles and in many more of our future life areas. Join us to get an insight into the projects that will change our lives forever – some in the development stage and others just about to be launched.”
Interessant stuk in De Correspondent afgelopen week met een interview met architect Thomas Rau, die vorig jaar in de Tegenlicht-aflevering Het einde van bezit, zijn filosofie uit de doeken deed.. ‘Alles wat mensen doen is tijdelijk. En de consequenties van ons handelen zijn permanent. Maar zo denken we er niet over na.’
Interessante passage: “Vooral familiebedrijven zijn geïnteresseerd. ‘Die worden voor de eeuwigheid geconfronteerd met de consequenties van hun handelingen. Wat de moeder doet heeft consequenties voor de zoon, en wat de zoon doet heeft consequenties voor de achterkleinzoon. Zij gaan totaal anders met investeringen om, dan bijvoorbeeld bedrijven waar private equity in zit. Die zijn het allermoeilijkst. Die zijn totaal niet in culturele verandering geïnteresseerd.’” Dat is ook het beeld dat ik heb gekregen na mijn Brand Expedition in 2010 waarvoor ik in een oud Volkswagen T2 busje 5 maanden door Europa reisde om met de leiders van 20 authentieke Europese merken in gesprek te gaan. In die tijd ben ik fan geworden van familiebedrijven. We kunnen veel leren van de manier van handelen van dit soort ondernemingen.
Interessant stuk in De Correspondent afgelopen week met een interview met architect Thomas Rau, die vorig jaar in de Tegenlicht-aflevering Het einde van bezit, zijn filosofie uit de doeken deed.. ‘Alles wat mensen doen is tijdelijk. En de consequenties van ons handelen zijn permanent. Maar zo denken we er niet over na.’
Interessante passage: “Vooral familiebedrijven zijn geïnteresseerd. ‘Die worden voor de eeuwigheid geconfronteerd met de consequenties van hun handelingen. Wat de moeder doet heeft consequenties voor de zoon, en wat de zoon doet heeft consequenties voor de achterkleinzoon. Zij gaan totaal anders met investeringen om, dan bijvoorbeeld bedrijven waar private equity in zit. Die zijn het allermoeilijkst. Die zijn totaal niet in culturele verandering geïnteresseerd.’” Dat is ook het beeld dat ik heb gekregen na mijn Brand Expedition in 2010 waarvoor ik in een oud Volkswagen T2 busje 5 maanden door Europa reisde om met de leiders van 20 authentieke Europese merken in gesprek te gaan. In die tijd ben ik fan geworden van familiebedrijven. We kunnen veel leren van de manier van handelen van dit soort ondernemingen.
Voor in de auto of een ander verloren moment: video registratie van een crowd event onlangs bij BMW in München.
“The 21st century brought us strong regulations and limitations for transportation alongside a never seen transparency and awareness of global change due to environmental pollution. This change forced major automotive players to rethink the tradition of private car ownership and created space for innovations by companies that are not traditionally associated with transportation. Development and change is already happening today in car sharing, space travel, high speed transportation, self-driving / electric cars, unmanned vehicles and in many more of our future life areas. Join us to get an insight into the projects that will change our lives forever – some in the development stage and others just about to be launched.”
“Het zo sociale Airbnb blijkt de kloof tussen arm en rijk juist te vergroten. Verhuurders verdienen goud geld, maar onttrekken huurwoningen aan de markt.” Interessant en goed stuk (ook te lezenvia Blendle) over de dilemma’s die de snelle groei van Airbnb in verschillende gemeenten en stadsdelen met zich mee brengt. Snelle groei in combinatie met het niet nemen van verantwoordelijkheden die bijdragen aan een duurzaam model voor de lange termijn wil ik hier nog aan toevoegen.
“Uber Technologies Inc. is selling its China operations to fierce rival Didi Chuxing, ending an expensive price war and freeing it up to focus on other markets and possibly an initial public offering.” Dit zat er natuurlijk al even aan te komen: vorig jaar alleen al verloor Uber 1 miljard dollar op de Chinese markt. Dat was geen haalbare strategie en daarnaast haalde het te veel focus en resources weg voor de verovering van andere landen. En was daarnaast geen goed verhaal voor investeerders en de mogelijk naderende beursgang. Slimme zet: Uber krijgt een flink aandeel in Didi en de founders van beide bedrijven gaan bij elkaar in de raad van advies. Op die manier bundelen ze hun krachten. Ik ben benieuwd of de een de ander uiteindelijk niet op zal kopen. Vast wel.
Deze eerste vakantie nieuwsbrief schrijf ik met het getik van de regen op het dak van de tent op de camping in Assen. Assen? Geen exotisch oord? Nee. Hoewel we toen Joep 6 maanden oud was met hem een maand door Argentinië, Brazilië en Chili hebben gezeuld zijn we er nu toch achter dat hij het verschil tussen Buenos Aires en Assen nog niet doorheeft. En met de verhuizing en andere Crowd Expedition reizen voor de deur is het ook wel even prima zo. Veel leesplezier weer!
Mooi stuk over het eResidence programma van Estland. Een aantal interessante fragmenten:
“If you want to run a fully functional company in the EU, in a good business climate, from anyplace in the world, all you need is an e-residency and a computer,” says Estonian prime minister Taavi Rõivas.” Zie ook deze mooie inhaker op de Brexit: hoe je als Brits bedrijf straks alsnog in de EU kunt opereren. Klinkt natuurlijk heel tof, maar ik ben toch benieuwd hoe Brussel gaat reageren wanneer er straks 10.000 bedrijven van buiten de EU profijt hebben van privileges van het zijn van een EU land.
“Juan Pablo Vazquez Sampere, a professor at Madrid’s IE Business School, sees the Estonia program as enabling global entrepreneurs to operate in Europe at a fraction of the cost of living in the region.”
Ook interessant: een live dashboard waarin je kunt zien wie en waarom mensen een eRedicency hebben aangevraagd.
“Uber Against Hunger” Delivers Unused Food To Needy, Hits 1000-Meal Mark – Good News Network
“What could be more perfect than using the “sharing economy” to deliver food that people don’t want to those who desperately need it?” Mooi initiatief welke laat zien dat technologie drempels kan verlagen om het aanbod van onbenut potentieel aan de vraag kant te verbinden. Juist ook omdat zowel winkels, restaurants als particulieren mee kunnen doen. Ik zie een mooie combi van thuisafgehaald en de voedselbank in de dop. Leuk detail: “The app will even calculate the value of your food donation so you can declare it as a tax deductible contribution on your income taxes.”
Waar in Europa en de VS nog flink wordt onderhandeld over de regulering van de verschillende Uber diensten zette China deze week een opmerkelijke stap door Uber en Didi Chuxing (de Chinese Uber) te legaliseren. Onder duidelijke voorwaarden én met ruimte voor lokale overheden om zelf nog additionele regulering aan het pakket toe te voegen. Interessant om in de gaten te houden…
Leuk stukje over de opkomst en potentie van Fintech en wat indrukwekkende verhalen over Alibaba. “Alibaba is the biggest payment company in the world. They transfer more money through Alipay then anybody..any banks. They do hundreds of millions of transactions. They are one of the fastest fund gatherers in the world. They hit a hundred billion dollars in less than a year with zero branches – No branch, hundred billion dollars. DBS took 50 years to get hundred billion dollars. They did it in 12 months. They have the fastest growing loan book. They grew their SME and consumer lending book by $12 billion last year. Their cost of credit is lower than any bank. And guess how many branches they have? Zero.”
Eigen publicaties
Rediscover your core, then move forward: The story of Seats2meet – Crowd Expedition
Vorige week deelde ik al de Nederlandse versie van mijn verslag van het interview met Lenneke van Rossum over de expeditie van Seats2meet. Deze week verscheen de Engelse vertaling. Zowel op mijn eigen website als in het Seats2meet online magazine.
Foto van de week
Voor het Wavemakers boek interviewden we afgelopen week Daan Weddepohl, founder van Peerby. Het mooie van de Wavemakers serie die ik samen met Hans van der Loo en Patrick Davidson doe is dat we echt ingaan om de beweegredenen en achtergronden van de leiders in de nieuwe economie. Cases in het boek worden o.a. Peerby, Zoku, Blablacar, 3D hubs, eResidence, Tesla en Seats2meet.
De eerste week schrijven aan het Crowd Expedition boek zit er op. Alhoewel… schrijven. Puzzelen en nadenken voerde toch echt de boventoon. Nog een flinke uitdaging om gedachten van ruim 3 jaar onderzoek, ruim 300 interviews en enkele honderden artikelen te verwerken in één verhaal. Gelukkig ook de nodige afleiding in de vorm van een interview over Seats2meet (zie onderaan) en het organiseren van expedities naar Lissabon (Web Summit) en New York (Platform Coops) later dit jaar (November). Genoeg leuks voor de boeg dus 😉
Collaborative Economy top 5
Austin’s Department of Transportation Wants to Fine a Facebook Group | Motherboard
Wanneer het gaat om nieuwe platform initiatieven die niet matchen met bestaande regelgeving zeg ik altijd: verbieden heeft geen zin, de gebruikers zijn aan deze service gewend, dus ga op zoek naar een manier om hier mee om te gaan waar alle stakeholders blij van worden. Puur verbieden zorgt er voor dat mensen alternatieven gaan zoeken. Daarnaast: nu heb je nog bedrijven om mee te praten, straks zullen veel diensten gedecentraliseerd zijn, waardoor je niemand meer hebt om mee te praten.
Toen de autoriteiten in Austin de regels voor bedrijven als Uber en Lyft flink aanscherpten, besloten deze platformen de stad te verlaten. Als tegenreactie (zowel gebruikers als aanbieders ‘kunnen’ niet meer zonder de dienst) ontstond er een Facebook groep ‘Arcade City’. Mensen bepalen zelf hun prijzen en de groep heeft intussen ruim 38.000 leden.
Helemaal vrijuit gaat Arcade city in dit geval trouwens niet: alhoewel het nu een Facebook groep is, is er toch iemand die zich founder en CEO noemt en zijn de ambities om een app te lanceren: “The startup says its app, planned for August, will incorporate blockchain technology inspired by Bitcoin.”
Mooi verhaal over Stocksy: “a cooperative, owned and governed by the photographers who contribute their work. Every Stocksy photographer owns a share of the company, with voting rights. And most of the money from sales of their work goes into their pockets rather than toward the billion-dollar valuations pursued by many venture-backed start-ups.” Ik zie dit als de volgende generatie ‘arbeid’ platformen, waarbij degenen die het platform mogelijk maken ook delen in de opbrengsten en verantwoordelijkheden.
LendingClub’s nieuwste probleem: haar kredietnemers | Fundwijzer crowdfunding
Dat algoritmes en big data veel (mens intensieve) processen in de toekomst zullen vervangen, daar is iedereen het intussen wel over eens. Alleen dat we daar nog niet zijn, dat hoor je nog niet zo veel. In dit stuk: “Online kredietverstrekkers hebben investeerders ooit beloofd dat zij door middel van geavanceerde dataverzameling de beste kredietnemers konden identificeren. In de praktijk is echter gebleken dat de resultaten niet altijd even indrukwekkend zijn. Default rates zijn sinds 2013 met 38% gestegen bij LendingClub Corp., de grootste online kredietverstrekker ter wereld.”. Zet je geld dus nog niet vol op de hippe startups: they are not perfect…
Vanuit de Europese Unie is er 7,8 miljoen euro subsidie beschikbaar gesteld voor ODINE (Open Data Incubator for Europe). “ODINE selecteert het Europese ‘crème de la crème’ van digitaal talent en duwt hen richting de open data van morgen.” Ik was even heel enthousiast toen ik begon aan dit stuk. Juist omdat veel deeleconomie bedrijven hun data niet delen, terwijl zij elkaar juist in veel gevallen kunnen versterken. Mijn enthousiasme werd een stuk minder toen ik verder las:
“Taxistop, Blablacar en vele anderen bieden ritten en autodelen aan. Allen putten ze echter uit hun eigen beperkte aanbod aan chauffeurs uit hun eigen kleine database”, legt David De Beukelaer, de oprichter van Fstr uit. “Om de wurggreep van files in Vlaanderen én Europa écht aan te pakken, pleit Fstr voor één gezamenlijke open database van ritten voor het hele continent. Niet enkel verhoogt dit de kans op het vinden van een rit aanzienlijk, elke aanbieder van een carpooloplossing kan zo zijn eigen accenten, doelgroep of geografie blijven bepalen. Tevens erkennen we zo eindelijk dat open data de enige weg is naar een efficiënte en moderne mobiliteit.”
Fstr weet dat een geslaagde carpooloplossing staat of valt met voldoende gebruikers en kiest daarom in eerste instantie voor geografische clusters waar grote groepen werknemers dagelijks samen in een verkeersknoop liggen. Fstr is vastberaden om carpoolen sexy én efficiënt te maken.”
Oke, dus wat gaan ze nu doen? Een compleet nieuwe ride sharing service bouwen, naast de bestaande aanbieders, maar dan met open data? Lijkt mij een (onmogelijke) uitdaging en kan mij bijna niet voorstellen dat ze dit gaan doen… Zelfs met een deel van die 7,8 miljoen (BlaBlaCar heeft al een dikke 300 miljoen opgehaald). Toch maar eens achteraan gaan.
Elon Musk heeft zijn masterplan deel 2 gelanceerd met hier in: een electrische bus, vrachtwagen én… een autodeeldienst. Om de reacties op de laatste moest ik een beetje lachen. Vorige week werd ik geïnterviewd voor een retail magazine waarvoor ik ook iets moest vinden van zelfrijdende auto’s. Ik zei toen dat wanneer jij de auto niet gebruikt, je deze prima op pad kun sturen voor klusjes (boodschappen halen) of verhuren voor andere activiteiten (taxi ritjes). Er van uit gaande van het scenario dat een particulier de auto koopt en niet een grote partij. De journalist werd enthousiast: hij had veel experts rondom dit onderwerp geïnterviewd, maar niemand was op dit idee gekomen. Les: interview niet alleen experts binnen een vakgebied 😉
Al met al een interessante stap van Musk. Waar de meeste bedrijven zich op één peiler richten (auto maken, software voor de auto maken of een ride sharing platform maken) en invloed uitoefenen op andere peilers door er in te investeren, is Musk met alle drie de peilers bezig. Lees trouwens ook deze mooie blog van Patrick Davidson over hoe slim Musk naar een momentum toe werkt om de volle aandacht voor zijn plannen te krijgen.
Soms zijn er van die organisaties waar je al jaren over de vloer komt en mee samenwerkt, maar waar je eigenlijk nooit de tijd neemt om eens goed te praten over de kern en oorsprong. Deze week ging ik met Lenneke van Rossum van Seats2meet.com in gesprek over hun expeditie. In deze blog vind je de video en podcast van het gesprek en mijn meest opvallende zaken.
Foto van de week
Afgelopen week was ik bij een bijeenkomst van De Deelkelder: een fysieke spullenbibliotheek in Utrecht. Mooi om te zien hoe bevlogen mensen met de toekomst bezig zijn, hoeveel kennis er is én hoe lastig het is om de link te maken tussen het nu en straks.
Misschien zijn we trouwens soms iets te veel op zoek naar het leggen van die link en kunnen we soms beter even wachten. Dit besefte ik tijdens een discussie na een presentatie van CommonEasy: een peer2peer arbeidsongeschiktheidsverzekering. In het publiek zat een man van FNV die voordat het verhaal begon het idee had om CommonEasy voor te stellen bij de bond. Na het verhaal sprak hij zijn teleurstelling uit dat hij in de presentatie geen haakje had kunnen vinden om de link te maken. Ik denk dat dat ook maar goed is: als nieuw vers idee kun je misschien eerst maar zelf op kleinere schaal je idee uitproberen, valideren en uitbouwen. Wanneer je je in de start fase al vol verbind aan een meer dan traditionele organisatie, dan zal dat alleen maar een blok aan je been zijn. In dit geval was het naar mijn mening dus alleen maar goed dat ze elkaars taal niet spraken.
Klik op de foto om de 360 graden versie te zien (alleen vanaf desktop)
