In Austin hebben onlangs zowel Uber als Lyft besloten hun activiteiten in de stad te staken als reactie op de nieuwe regelgeving in deze stad. De auteur van dit stuk schets een interessant scenario dat deze zet eigenlijk een ‘in real life’ A/B test is van deze twee bedrijven om te zien wat er gebeurt wanneer zij uit een stad vertrekken.
In mijn ogen de meest interessante bevinding: “So what has Uber and Lyft learned from this A/B test? They’ve seen that similar apps/companies can quickly sprout up and deliver a comparable service. They’ve seen DUIs arrests increase. However, they have not seen the taxi industry spring back into life at such a golden opportunity created by the vacuum.” Vooral deze laatste zin is opmerkelijk.
Moreel valt er trouwens een hoop te zeggen en te vinden van het terugtrekken van Uber en Lyft uit deze stad: 10.000 chauffeurs die voor deze dienst reden hadden van de een op de andere dag geen werk meer. Zonder aankondiging. Zonder alternatief. Bij Uber zie ik regelmatig dat grote strategische gevechten en plannen worden uitgevoerd op kosten van de chauffeur: in San Francisco nam Uber idioot veel chauffeurs aan om de markt kapot te maken (en deze chauffeurs hadden dus relatief weinig ritjes en inkomsten) en in een andere stad verlaagde Uber haar prijzen met 25% om marktaandeel te winnen, zonder de chauffeurs hier compensatie voor te bieden. Strategisch slim, maar of dit iets is was we willen als maatschappij…..
In mijn open brief heb ik het over het feit dat Airbnb zich met het platform niets aantrekt van verhuurders die lokale regelgeving aan hun laars lappen. De meest eenvoudige oplossing is dat Airbnb dit zelf in het platform programmeert, maar daar komt het maar niet van. Dat er startups zijn die in dit gat springen bevestigd dit artikel:
“Host Compliance compiles data such as the location of short-term rental listings, to provide cities with reports on which listings violate local rules. The service also can help municipalities understand rental activity better so they can craft more effective regulations.”
Zij zijn overigens niet de enige:
“Other companies have sprung up to cater to the Airbnb economy. One company, SubletAlert.com, helps landlords enforce leases that forbid tenants from subletting without permission.”
Vraag is natuurlijk of dit een goede ontwikkeling is. Het zijn als het ware een soort van digitale geautomatiseerde detective bureaus. Als we het dan toch over privacy hebben… (los van het feit dat data zonder context niet veel waard is)
Het fijne van deze wekelijkse nieuwsbrief is voor mijzelf dat ik zelf in een drukke verhuis en klusweek mijzelf dwing om na te denken over wat ik via de verschillende kanalen voorbij zie komen. In deze editie heb ik weer 5 mooie stukken voor je bij elkaar gevonden. Deze week ook een open brief aan de oprichters van Airbnb geschreven waarin ik ze vraag te kiezen: gaan ze voor snelle groei en een mooie exit of voor een duurzaam model. Ik probeer het stuk in een krant te laten publiceren, dus je moet nog even wachten op de link. Fijne week!
In mijn open brief heb ik het over het feit dat Airbnb zich met het platform niets aantrekt van verhuurders die lokale regelgeving aan hun laars lappen. De meest eenvoudige oplossing is dat Airbnb dit zelf in het platform programmeert, maar daar komt het maar niet van. Dat er startups zijn die in dit gat springen bevestigd dit artikel:
“Host Compliance compiles data such as the location of short-term rental listings, to provide cities with reports on which listings violate local rules. The service also can help municipalities understand rental activity better so they can craft more effective regulations.”
Zij zijn overigens niet de enige:
“Other companies have sprung up to cater to the Airbnb economy. One company, SubletAlert.com, helps landlords enforce leases that forbid tenants from subletting without permission.”
Vraag is natuurlijk of dit een goede ontwikkeling is. Het zijn als het ware een soort van digitale geautomatiseerde detective bureaus. Als we het dan toch over privacy hebben… (los van het feit dat data zonder context niet veel waard is)
In Austin hebben onlangs zowel Uber als Lyft besloten hun activiteiten in de stad te staken als reactie op de nieuwe regelgeving in deze stad. De auteur van dit stuk schets een interessant scenario dat deze zet eigenlijk een ‘in real life’ A/B test is van deze twee bedrijven om te zien wat er gebeurt wanneer zij uit een stad vertrekken.
In mijn ogen de meest interessante bevinding: “So what has Uber and Lyft learned from this A/B test? They’ve seen that similar apps/companies can quickly sprout up and deliver a comparable service. They’ve seen DUIs arrests increase. However, they have not seen the taxi industry spring back into life at such a golden opportunity created by the vacuum.” Vooral deze laatste zin is opmerkelijk.
Moreel valt er trouwens een hoop te zeggen en te vinden van het terugtrekken van Uber en Lyft uit deze stad: 10.000 chauffeurs die voor deze dienst reden hadden van de een op de andere dag geen werk meer. Zonder aankondiging. Zonder alternatief. Bij Uber zie ik regelmatig dat grote strategische gevechten en plannen worden uitgevoerd op kosten van de chauffeur: in San Francisco nam Uber idioot veel chauffeurs aan om de markt kapot te maken (en deze chauffeurs hadden dus relatief weinig ritjes en inkomsten) en in een andere stad verlaagde Uber haar prijzen met 25% om marktaandeel te winnen, zonder de chauffeurs hier compensatie voor te bieden. Strategisch slim, maar of dit iets is was we willen als maatschappij…..
Mooi kijkje in de keuken van Loomio: ‘We build open source software for collaborative decision making’. De eigen organisatievorm is een coöperatie. In het open zijn hebben zij nu ook hun handboek openbaar gemaakt, waarin ze uitgebreid ingaan op de manier hoe zij werken en keuzes maken. Interessant om eens doorheen te lezen.
Interessant stuk over de meer lokale deeleconomie initiatieven als de library of things en ’timebank’. Ik denk dat we, zeker bij de ‘library of things’ of in het Nederlands ‘spullenbibliotheek’ meer moeten kijken naar het sociale aspect, dan puur het praktische. En dan ook verder denken aan het maken van een ‘social hotspot’, waar ook een makers deel zit, horeca, etc. Een soort buurthuis 2.0. Zo maar even wat food4thought naar aanleiding van dit stuk. Michiel en Clarie van De Deelkelder zijn op dit moment in de VS om allemaal spullen bibliotheken te bezoeken. Na hun reis ga ik met hun in gesprek om te horen wat zij hebben geleerd. Uiteraard op video welke ik hier zal delen.
Hotelliers klagen al langer over de macht van Booking.com en er zijn steeds meer bedrijven die hier op inspelen. Deze week kwam op Sprout.nl Hotelcamp voorbij: een tool die de eigen websites van de hotels verbetert en de conversie opschroeft tot 40%.
Interresante passage: “Door uit te groeien tot een serieus big data-bedrijf wil Hotelchamp uiteindelijk elke individuele bezoeker een persoonlijke beleving voorschotelen. “Wij willen die data inzetten om naar een ultiem gepersonaliseerde en daarmee relevante gebruikerservaring te gaan. Ten eerste om hoteliers meer directe boekingen te leveren en commissie te laten besparen. Maar de eindgebruiker is ook een winnaar, die krijgt meer service voor dezelfde, of zelfs een lagere prijs.”” – Ik ben op mijn beurt weer heel benieuwd of zij met deze data niet op hun beurt een monopolie positie gaan krijgen waar de hotels dan weer van afhankelijk zijn…
Foto van de week
In het kader van ‘practise what you preach’ krijgen we sinds deze week onze stroom van de familie De Jonge via duurzame energiemarktplaats VanDeBron. Tijdens de ‘virtual expedition’ interviewde ik een van de VanDeBron medewerkers.
Sympathiek verhaal van een paar studenten die een fiets deel platform hebben opgezet. Om dit te realiseren gebruikten zij ‘Sharetribe’: een open source marketplace tool. In het Nederlands: je kunt als leek binnen een paar uur een eigen deeleconomie platform maken, zonder grote investeringen. Check ook mijn interview met de founder van deze tool.
Er komen steeds meer tools die het laagdrempeliger maken om zelf iets te starten of in ieder geval jouw idee te valideren. Ik ben benieuwd welke impact dit heeft op de grotere meer gevestigde orde in de toekomst…
“De hele technologiewereld heeft de mond vol over : een wereld waarin ‘slimme toestellen’ in ‘slimme huizen’ met elkaar communiceren via het internet. Het aanbod groeit, maar pionier Ian Mercer pleit voor gezond verstand: ‘Voor je het weet, word je de opzichter van de bureaucratie die je zelf hebt gecreëerd.’”
Mooi en uitgebreid interview met de eigenaar van het slimste huis ter wereld Ian Mercer. Mooi omdat het nog eens benadrukt dat veel technologies die als slim worden gepositioneerd eigenlijk gewoon heel dom zijn. En dat er nog te veel wordt gekeken naar individuele apparaten die in veel gevallen nutteloze werkzaamheden uitvoeren, waarbij niet wordt nagedacht over het totaalplaatje en het ontzorgen.
Link naar de platform economie is dat veel diensten in de platform economie nog te weinig focussen op het bieden van een totaaloplossing en dat het wachten is op de partij die op een slimme manier de losse diensten (met ieder een eigen app, werkwijze, etc) met elkaar zal verbinden.
Even leek er rust in de discussie of ‘workers’ die arbeid verrichten via online platformen nu wel of geen werknemer zijn. Niet dus: “Een Amerikaanse rechter heeft een streep gezet door een miljoenenschikking tussen Uber en chauffeurs in Californië en Massachusetts.” Uber is teleurgesteld. Zou ik ook zijn als ik voor Uber zou werken.
Veel zogenaamde ‘gig economy’ platformen komen intussen terug op het hyper schaalbare Uber model en nemen hun ‘workers’ gewoon weer in dienst. Minder snelle groei, maar wel kwalitatieve groei. Zie ook het stuk ‘Why A New Generation Of On-Demand Businesses Rejected The Uber Model’. Voor Uber zelf is dit overigens niet van toepassing: die werken immers naar een volledig zelfrijdend transportsysteem, waardoor de chauffeurs op lange termijn toch niet meer nodig zijn. Als dat je stip op de horizon is, dan snap ik (even praktisch en bot geredeneerd) ook helemaal dat je niet te veel in chauffeurs wilt investeren.
Interessant onderzoek over de impact van self driving auto’s (deelauto’s) in de toekomst.
“Nearly the same mobility can be delivered with 10% of the cars TaxiBots combined with high-capacity public transport could remove 9 out of every 10 cars in a mid-sized European city,” the paper concludes.
De AFM heeft een onderzoek gedaan naar ‘het gedrag van consumenten die investeren in crowdfunding projecten’. Check het artikel en bijbehorende linkjes voor de bevindingen.
Interessante passage: “Uit het onderzoek blijkt dat een grote groep respondenten de risicokwalificatie die het crowdfunding platform geeft aan het project belangrijk vindt bij het nemen van een beslissing.” Dit is iets wat ik al een tijdje roep: het feit dat een project wordt goedgekeurd door een platform is in mijn beleving voor veel investeerders een keurmerk om hu portemonnee te trekken. Hoe verklaar je anders dat sommige proposities binnen een paar minuten vol zijn? Naar mijn mening geven platformen dus indirect beleggingsadvies. En dat mag niet. En daarnaast hebben zij ook dubbele belangen. En dat, al is het maar de schijn, moet vermeden worden.
Noot: het onderzoek ging naar projecten waarbij “een financieel rendement in het vooruitzicht wordt gesteld”. Crowdfinancing dus. Jammer dat er niet is gekeken naar reward based platformen als Kickstarter en Indiegogo: ik vermoed dat het besef van risico daar belabberd is. Al is dat iets wat niet de AFM maar een consumenten organisatie eens zou moeten onderzoeken….
Tussen het klussen door in ons nieuwe huis in Houten is het ook deze week weer gelukt om 5 mooie stukken te verzamelen voor de intussen alweer 22ste editie. Op de valreep voor het weekend ook nog een uitnodiging ontvangen voor een keynote op een academisch congres in Zweden. Malta, Zweden en Engeland staan voor 2017 al op het programma, nu al zin in het nieuwe jaar.
De AFM heeft een onderzoek gedaan naar ‘het gedrag van consumenten die investeren in crowdfunding projecten’. Check het artikel en bijbehorende linkjes voor de bevindingen.
Interessante passage: “Uit het onderzoek blijkt dat een grote groep respondenten de risicokwalificatie die het crowdfunding platform geeft aan het project belangrijk vindt bij het nemen van een beslissing.” Dit is iets wat ik al een tijdje roep: het feit dat een project wordt goedgekeurd door een platform is in mijn beleving voor veel investeerders een keurmerk om hu portemonnee te trekken. Hoe verklaar je anders dat sommige proposities binnen een paar minuten vol zijn? Naar mijn mening geven platformen dus indirect beleggingsadvies. En dat mag niet. En daarnaast hebben zij ook dubbele belangen. En dat, al is het maar de schijn, moet vermeden worden.
Noot: het onderzoek ging naar projecten waarbij “een financieel rendement in het vooruitzicht wordt gesteld”. Crowdfinancing dus. Jammer dat er niet is gekeken naar reward based platformen als Kickstarter en Indiegogo: ik vermoed dat het besef van risico daar belabberd is. Al is dat iets wat niet de AFM maar een consumenten organisatie eens zou moeten onderzoeken….
Interessant onderzoek over de impact van self driving auto’s (deelauto’s) in de toekomst.
“Nearly the same mobility can be delivered with 10% of the cars TaxiBots combined with high-capacity public transport could remove 9 out of every 10 cars in a mid-sized European city,” the paper concludes.
Even leek er rust in de discussie of ‘workers’ die arbeid verrichten via online platformen nu wel of geen werknemer zijn. Niet dus: “Een Amerikaanse rechter heeft een streep gezet door een miljoenenschikking tussen Uber en chauffeurs in Californië en Massachusetts.” Uber is teleurgesteld. Zou ik ook zijn als ik voor Uber zou werken.
Veel zogenaamde ‘gig economy’ platformen komen intussen terug op het hyper schaalbare Uber model en nemen hun ‘workers’ gewoon weer in dienst. Minder snelle groei, maar wel kwalitatieve groei. Zie ook het stuk ‘Why A New Generation Of On-Demand Businesses Rejected The Uber Model’. Voor Uber zelf is dit overigens niet van toepassing: die werken immers naar een volledig zelfrijdend transportsysteem, waardoor de chauffeurs op lange termijn toch niet meer nodig zijn. Als dat je stip op de horizon is, dan snap ik (even praktisch en bot geredeneerd) ook helemaal dat je niet te veel in chauffeurs wilt investeren.
“De hele technologiewereld heeft de mond vol over : een wereld waarin ‘slimme toestellen’ in ‘slimme huizen’ met elkaar communiceren via het internet. Het aanbod groeit, maar pionier Ian Mercer pleit voor gezond verstand: ‘Voor je het weet, word je de opzichter van de bureaucratie die je zelf hebt gecreëerd.’”
Mooi en uitgebreid interview met de eigenaar van het slimste huis ter wereld Ian Mercer. Mooi omdat het nog eens benadrukt dat veel technologies die als slim worden gepositioneerd eigenlijk gewoon heel dom zijn. En dat er nog te veel wordt gekeken naar individuele apparaten die in veel gevallen nutteloze werkzaamheden uitvoeren, waarbij niet wordt nagedacht over het totaalplaatje en het ontzorgen.
Link naar de platform economie is dat veel diensten in de platform economie nog te weinig focussen op het bieden van een totaaloplossing en dat het wachten is op de partij die op een slimme manier de losse diensten (met ieder een eigen app, werkwijze, etc) met elkaar zal verbinden.
Sympathiek verhaal van een paar studenten die een fiets deel platform hebben opgezet. Om dit te realiseren gebruikten zij ‘Sharetribe’: een open source marketplace tool. In het Nederlands: je kunt als leek binnen een paar uur een eigen deeleconomie platform maken, zonder grote investeringen. Check ook mijn interview met de founder van deze tool.
Er komen steeds meer tools die het laagdrempeliger maken om zelf iets te starten of in ieder geval jouw idee te valideren. Ik ben benieuwd welke impact dit heeft op de grotere meer gevestigde orde in de toekomst…
Een eenmalige categorie in deze nieuwbrief: off topic. Zojuist las ik op nu.nl dat “Chef de Mission Maurits Hendriks vindt dat Nederland te weinig medailles heeft behaald op de Olympische Spelen in Rio de Janeiro.”. Hij is teleurgesteld. In mijn ogen een duidelijk teken dat we eens anders moeten gaan kijken naar ‘wat is succes’. Ook in de sport. Zeker bij de spelen.
Foto van de week
Eindelijk weer een activiteit gevonden om tot rust te komen: onze nieuwe tuin water geven 😉
Nu steeds meer partijen bezig zijn met het ontwikkelen van de zelfrijdende auto en het een kwestie van tijd lijkt totdat deze er daadwerkelijk ook is (en is toegestaan en geaccepteerd door haar gebruikers), wordt het ook steeds duidelijker dat we moeten gaan nadenken over vragen waar we normaal nooit bewust over na moesten denken. Situaties waarvan de kans dat je er in verzeilt raakt misschien 0,00000000001% is en als de tijd daar is je op je intuïtie handelt moeten nu al vooraf worden beslist. Daarnaast kunnen nu ook meer variabelen dan ooit in dit keuzeproces worden meegenomen. Iets dat ook weer nieuwe vragen met zich meebrengt.