Goedemorgen! In deze nieuwsbrief een primeur: de publicatie van een longread over een onderzoek waar ik mij de afgelopen maanden mee bezig heb gehouden waar we naar de verschillen tussen uitzendbureaus en online klusplatformen in de to-business markt hebben gekeken. Je leest er hieronder alles over.

Daarnaast vind je in deze nieuwsbrief een uitnodiging voor een gratis online workshop over skills in de kluseconomie. De hoofdvraag: hoe kunnen skills aan het digitale CV voor platformwerkers worden toegevoegd? Een aantal interessante initiatieven zullen hun ervaringen delen. Wees welkom!

Fijne week!

p.s. heb je deze nieuwsbrief doorgestuurd gekregen? Aanmelden kan hier! Op zoek naar een spreker over platformen voor jouw (online) event of sessie? Reply dan op deze mail.

Uitzendbureaus versus klusplatformen: nieuwe wijn in oude zakken of oude wijn in nieuwe zakken? – ZiPconomy

Er zijn steeds meer online klusplatformen die in de to-business markt bemiddelen tussen de vraag en aanbod van arbeid. En hiermee de concurrentie aangaan met uitzendbureaus. Op sommige platformen werken met het freelance-, anderen met het uitzendmodel. Maar hoe verschillen platformen van uitzendbureaus? En wat zijn vervolgens de verschillen tussen de freelance- en uitzendplatformen? Heeft de status van de aanbieder bijvoorbeeld invloed op de flexibiliteit van de werkende?

Dit zijn de vragen die centraal stonden in een onderzoek dat ik samen met universitair docent Jeroen Meijerink van de Universiteit Twente (vakgroep Human Resource Management) de afgelopen maanden heb uitgevoerd. Niet met als doel om een oordeel te vellen, maar om de variabelen boven tafel te krijgen om daarmee een bijdrage aan het debat te leveren. Voor dit onderzoek interviewden we verschillende platform vertegenwoordigers en kregen we support van verschillende experts die ons hielpen om onder andere de complexe materie rondom het uitzenden te begrijpen en te duiden.

Over een week of twee verschijnt een academisch paper over dit onderzoek, maar nu al lanceren we  vandaag een (longread) blog op ZiPconomy waarin we de observaties met een breed publiek delen. De blog is vanmorgen vroeg online gegaan, vlak voordat deze nieuwsbrief werd verstuurd. Je hebt dus een soort van primeur 😉 In deze nieuwsbrief editie deel ik wat highlights.

Uitzendbureau vs platform

In de blog kijken we eerst naar de verschillen tussen uitzendbureaus en online klusplatformen. Wat maakt het verschil en wat voor soort klussen kunnen via een platform beter, sneller en goedkoper (in kostprijs matching) worden gemaakt? Hier wordt onder ander duidelijk dat platformen informatieasymmetrie oplossen en de gebruiker (zowel vraag als aanbod) centraal zetten en vooral faciliteren, wat de snelheid van matching (een platform kent bijvoorbeeld geen openingstijden) ten goed komt. De categorie werk die via platformen goed kan worden ingevuld hebben wij omgedoopt tot ‘hyperflex’.

Freelance- vs uitzendplatform

Vervolgens kijken we naar de verschillen tussen online klusplatformen in de to-business markt met een uitzend- en een freelanceconstructie. We kijken naar Vergoeding, Verantwoordelijkheid, Verzekering & sociale zekerheid en Vervanging. Hier komen een aantal interessante verschillen en gelijkenissen naar voren tussen de twee typen platformen. En komen we tot de conclusie dat snelheid en flexibiliteit met beiden statuten goed te organiseren is, maar dat het uitzendmodel eigenlijk helemaal niet is ontwikkeld met dit soort hyperflexibiliteit voor korte klussen in gedachten. Op zich niet verrassend: dit soort ‘dagklussen’ waren voorheen economisch niet rendabel om te faciliteren als uitzendbureau: een menselijke intermediair voor een klus van 6,5 uur zal in alle scenario’s het uitzendbureau geld kosten. Doordat platformen de transactiekosten verlagen en verleggen is dat nu wel mogelijk.

Tot slot

In de blog doen we ook voorstellen voor relevante vragen voor vervolgonderzoek. Ook zijn er twee belangrijke vragen en gedachten waarvan ik verwacht dat deze de komende tijd nog tot de nodige discussie zal (moeten) leiden.

Ten eerste de zorgplicht. Op het moment dat een uitzendplatform volledig ‘platform first’ gaat opereren en geen actieve sturing heeft in het proces, dan is de vraag in hoeverre zij in staat zullen zijn om als werkgever aan de wettelijke zorgplicht te voldoen. Tweede vraag gaat over allocatie. Online klusplatformen faciliteren vraag en aanbod en bemoeien zich niet actief met de transactie. Zo is de klant zelf verantwoordelijk voor het plaatsen van een opdrachtomschrijving en het uitkiezen van de gewenste kandidaat. Naast dat dit gangbaar is voor een ‘echt’ platform, hebben freelanceplatformen er ook baat bij dat dit proces zo verloopt: iedere schijn dat zij aan allocatie doen wordt vermeden. Alleen is dan wel de vraag: wat is allocatie op het moment dat platformen in meerdere sectoren actief zullen worden en de algoritmen om de perfecte match te faciliteren ook een belangrijkere rol zullen gaan spelen. Is er bij een algoritmische match sprake van allocatie? Dat is een vraagstuk dat verder uitgewerkt zal moeten worden.

In de laatste alinea delen we de observatie en beperking dat wij vooral hebben gekeken naar processen, maar niet naar de mensen waar het over gaat. En dat is juist hetgeen platformen centraal zouden stellen: de mens en niet het proces.

Ondanks de behoefte aan meer onderzoek, hebben we in de blog een overzicht gegeven van de overeenkomsten en verschillen tussen uitzendbureaus en online arbeidsplatformen. We hopen dat we door het beschrijven van deze variabelen een bijdrage hebben geleverd aan (de kwaliteit van) het debat rondom platformen in de to-business bemiddelingsmarkt.

Disclaimer: om de onafhankelijkheid van dit onderzoek te garanderen, is dit onderzoek uitgevoerd zonder hiervoor gebruik te maken van externe financiering door uitzendbureaus, online klusplatformen en/of andere belanghebbenden. Wij danken alle geïnterviewden en meelezers voor hun bijdrage!

Platformwerk biedt flexibiliteit en ruimte, maar ook onrust en onzekerheid | Nieuwsbericht | Sociaal en Cultureel Planbureau

Vorig jaar oktober publiceerden de SER, TNO en SEO drie rapporten over platformwerk in één week. Ik schreef daar toen dit over. Ook het SCP heeft gekeken naar het onderwerp platformwerk en een enorme literatuurstudie gecombineerd met diverse interviews. Ik mocht hier ook een bijdrage aan leveren en kom ruim 20 keer in het rapport aan het woord. Ook deze nieuwsbrief wordt als bron aangehaald.

Het rapport geeft een goed en gewogen inzicht in de variabelen rondom platformwerk: de kansen en bedreigingen/kanttekeningen.

“Er gebeurt veel op de arbeidsmarkt. Ontwikkelingen als technologisering, flexibilisering en de vergrijzing bepalen niet alleen hoeveel werk er is, maar beïnvloeden ook de kwaliteit van werk. In het project ‘De veranderende wereld van werk’ onderzoekt het Sociaal en Cultureel Planbureau hoe de arbeidsmarkt verandert en wat voor gevolgen dit kan hebben voor de kwaliteit van ons werk. Het SCP start deze serie met een studie naar de kwaliteit van werk binnen de ‘platformeconomie’.”

Goed dat hier naar gekeken is en in de blog van SCP lees je een samenvatting van de bevindingen. En nu hopend dat het volgende kabinet de veranderingen in de arbeidsmarkt wel serieus weet om te zetten naar concrete acties. Ik blijf optimistisch 😉

FTC settles with photo storage app that pivoted to facial recognition – The Verge

Techbedrijven gaan vaak de fout in wanneer het gaat om privacy en data. Ze zijn dan vaak vooral goed in ‘sorry’ zeggen en beloven het vanaf nu beter te doen. Vaak is het (voor mij) onduidelijk wat de consequenties zijn wanneer zij op de vingers worden getikt: het kwaad is immers al geschied, de data is al geroofd en de algoritmes en AI gevoed. Dat dit niet zo hoeft te zijn, wordt duidelijk uit de onderstaande zaak tussen de FTC (Federal Trade Commission) en foto opslag app ‘Ever’.

“The Federal Trade Commission has reached a settlement with photo storage app Ever that it says used customers’ photos to develop facial recognition technology without telling them, the agency announced Monday.

Under the terms of the agreement, Everalbum Inc. is required to delete photos and videos of its users who deactivated their accounts, as well as any facial recognition algorithms developed with users’ photos or videos. The company also must delete all “face embeddings,” which it describes as “data reflecting facial features that can be used for facial recognition purposes” that were derived from users’ photos who didn’t give consent for their use.

Everalbum, which shut down Ever in August and rebranded itself as Paravision AI, is also prohibited from misrepresenting how it collects and uses personal information and how it protects users’ privacy. If it markets software to consumers for personal use, the company has to obtain express consent before using any biometric information it collects from users to create face embeddings or to develop facial recognition technology.”

Mijn volgende vraag is dan natuurlijk weer: hoe gaan ze dit controleren?

Maaltijdbezorging is de levenslijn van de lockdown, maar restaurants vrezen de branche | De Volkskrant

In dit artikel worden de voors en tegens van bezorg- en verkoopplatformen als Thuisbezorgd aangehaald. Op zich geen spannend nieuws, gewoon leuk om te lezen. Uiteraard wordt er ook gesproken over de commissie. Vooral de volgende uitspraak vond ik vermakelijk: “Toen Thuisbezorgd.nl in 2000 begon, was de commissie de helft van nu.” Waarom vermakelijk? Omdat het absoluut helemaal niks zegt. De vraag die je je altijd moet stellen is: voor hoeveel extra omzet zorgt het platform door de marketinginspanningen en de drempels die het verlaagt middels de technologie die zij hun klanten bieden. Ik kan mij voorstellen dat dit een stuk meer is dan ruim twintig (!!) jaar geleden. En dat met het groeien van de toegevoegde waarde ook de kosten zijn gestegen.

Is de commissie van dit soort platformen te laag, precies goed of te hoog? Dat weet je alleen wanneer je weet hoeveel extra handel er dankzij het platform binnenkomt en wat het zou kosten wanneer je het zelf zou organiseren. Leg dat naast elkaar en je hebt een stuk realistischer beeld van de commissie dan de natte vinger die doorgaans in het debat wordt gebruikt.

Vrijwaar ik daarmee platformen om maar te vragen wat zij willen? Uiteraard niet. En uiteindelijk hebben zij ook een belang om de klant tevreden te houden. En moet er goed worden gekeken dat zij geen oneerlijke ‘lock in’ creëren.

(gratis) Workshop!

Online workshop 26 januari: skills in de kluseconomie – Kluspaspoort.nl

Workshop uitnodiging: op 26 januari organiseer ik een online event over skills in de kluseconomie. Met verschillende interessante sprekers en een platform pan
el. De hoofdvraag: hoe kunnen skills aan het digitale CV voor platformwerkers worden toegevoegd? Wees welkom!

• Meer informatie via deze link
• Inschrijven via deze link

In 2020 is een verkenning gestart naar hoe portabiliteit van (reputatie)data voor platformwerkers kan bijdragen aan een betere positie van de platformwerker op de arbeidsmarkt. Het idee is eenvoudig: op het moment dat een aanbieder op klusplatformen zijn of haar reputatiedata kan exporteren naar een digitaal CV en/of mee kan nemen naar een ander platform, dan wordt de positie van deze werkende versterkt. Met een zestal klusplatformen wordt dit concept inmiddels verder doorontwikkeld. Het doel is dat platformwerkers hun ervaring kunnen verzilveren door een export naar een geverifieerd digitaal CV.

De reputatiedata van platformwerkers is vrij beperkt: je weet hoeveel klussen zijn uitgevoerd en hoe de klant deze heeft gewaardeerd. Om deze data te verrijken zou het waardevol zijn om de skills die zijn gebruikt bij het uitvoeren van deze klus automatisch in kaart te brengen en mee te nemen in het digitale CV. Dit is de vraag die in deze online workshop op 26 januari 2021 centraal staat.

Ook gelezen

• NYC Food Delivery Workers Band to Demand Better Treatment. Will New York Listen to Los Deliveristas Unidos? – These Indigenous Guatemalan and Mexican workers keep New Yorkers fed during the pandemic. They want fair wages, bathroom access and a place to shelter from the cold. They could be the face of the city’s next labor battle.
• Het deurbeleid van LinkedIn (en andere sociale-mediaplatforms) – Overheden vinden dat de sociale-mediaplatforms sneller en harder moeten optreden tegen desinformatie. Maar nu de sociale media de teugels aantrekken, en (sommige) gebruikers eraf gooien, steekt een ander debat de kop op. Kunnen platforms zelf bepalen waar de grens ligt, wie ze dulden en wie ze weren? Hoe voorkom je willekeur en politieke censuur?

Contact

Inspiratie opgedaan en advies of onderzoek nodig bij vraagstukken rondom de platformeconomie? Of op zoek naar een spreker over de platformeconomie voor een online of offline event?

Neem gerust contact op via een reply op deze nieuwsbrief, via mail ([email protected]) of telefoon (06-50244596).

Bezoek ook mijn YouTube kanaal met ruim 300 interviews over de platformeconomie en mijn persoonlijke website waar ik regelmatig blogs deel over de platformeconomie. En lees mijn boek ‘Platformrevolutie – Van Amazon tot Zalando, de impact van platformen op hoe wij werken en leven’.

Er is ook een Engelstalige nieuwsbrief, welke iedere twee weken wordt verstuurd.

Goedemorgen! En de beste wensen, het mag nog. Van mij in ieder geval wel 😉 Ik hoop dat je een mooie kerst en nieuwjaar hebt gehad. Ik ben de afgelopen weken, naast veel tijd te hebben besteed aan mijn gezin, druk geweest met vraagstukken rondom overheden en platformen, het (mede) voorbereiden van een workshop over discriminatie en platformen (later meer), een workshop vormgeven over skills in de kluseconomie (ook daarover later meer) en het schrijven van een longread over platformen versus uitzendbureaus (sorry, ook daarover later meer). Daarnaast ben ik bezig met het maken van plannen en wensen voor dit nieuwe jaar op zakelijk gebied. Ik wil in 2021 onderzoeken hoe ik meer kan doen voor de bijna 1.000 abonnees van deze nieuwsbrief (wensen & ideeën zijn welkom), heb de wens om een nieuw onderzoek en boek te initiëren over hoe we de platformeconomie meer voor de samenleving kunnen laten werken (maar moet daar nog een verdienmodel omheen bedenken) en overweeg ik mij max. 2 dagen in de week als freelance expert & onderzoeker beschikbaar te stellen om mooie samenwerkingen op te starten en nieuwe platform vraagstukken te verkennen (ook hier zijn tips welkom). Genoeg te doen dus 😉 Voor deze week weer de nodige stukken voor je verzameld en voorzien van mijn duiding en (ongezouten) commentaar. Fijne week!

Google verwijdert app sociaal medium Parler, Apple dreigt hetzelfde te doen | NU.nl

Weet je nog? Vroeger? Zeg een jaar of…. anderhalf geleden? Iets voor de eerste lockdown. Toen velen echt nog geloofden dat platformen inderdaad prikborden waren en niet verantwoordelijk voor de diensten, producten en content dat via het platform tussen vraag en aanbod werd gedeeld?

Het heeft even geduurd en het zat er al even aan te komen, maar intussen is iedereen er nu (eindelijk) van overtuigd dat dat complete onzin is. Fijn. De afgelopen weken zijn er genoeg voorbeelden voorbij gekomen, met als hoogtepunt de reacties van diverse social media kanalen op de chaos rondom de bestorming van het Capitool in Washington. Twitter, Instagram en Facebook schorsten de accounts vanTrump. Intussen schorste Reddit een Trump forum waar zou zijn aangezet tot geweld en  schorste Discord een Trump-chatgroep.

Niet alleen de platformen zelf, maar ook de meta platformen, de appstores, laten van zich horen. Google gooide de sociale medium app Parler uit de store. Apple heeft intussen hetzelfde gedaan.  Hulde voor de social media platformen als poortwachters voor onze democratie? Of toch niet? Nou…. it depends.

Aan de ene kant is het goed dat deze platformen verantwoordelijkheid lijken te nemen, al zou je natuurlijk kunnen (en moeten) zeggen ’too little, too late’. Social media platformen zijn erg goed in het maken van excuses, maar laten we niet vergeten dat het jaren heeft geduurd voordat er actie is genomen. En ja: er is in die jaren veel gebeurt, maar het ziet er ook naar uit dat deze platformen moeite hebben om de door hun zelf bedachte regels op het eigen platform uit te voeren. Waar ligt dat aan? Geen prioriteit? Onkunde? Onmacht? Of simpelweg geen incentive: beperkingen op het platform zorgen immers ook voor beperkingen in het businessmodel en geen blije aandeelhouders. Daar zit natuurlijk een kern van het probleem.

Wat wel duidelijk is, is dat deze platformen niet alleen poortwachter zijn (het sluiten van een account of het uit de winkel halen van een app heeft grote gevolgen), maar ook dat zij als private regulator bepalen wie wat ziet. Waarbij het belang van het businessmodel, zoveel mogelijk data en aandacht, veelal haaks staat op het belang van de gebruiker. Wat mij betreft kan dat niet zo langer en zijn er veel meer checks & balances nodig. Het is natuurlijk ontzetten naïef om te denken dat commerciële bedrijven zelfstandig de functie van poortwachter en private regulator kunnen uitvoeren. Wie dat nu nog steeds gelooft is een ei. Regulering én accountability zijn hard nodig.

De belangrijkste vraag is dan nu ook: hoe zou die regulering eruit moeten zien. Wat zijn de regels? En hoe ga je die controleren? Het gegeven dat de social media platformen Trump nu blokkeren is natuurlijk erg laat, maar ze hebben ook een groot belang: Biden is de volgende president die gaat over de onderzoeken en regels mbt deze platformen. In hoeverre is dit dus verantwoordelijkheid nemen, of toch een (schaamteloze) lobby richting Biden om een wit voetje te halen…

In een discussie op Linkedin werd beweerd dat er genoeg regels zijn en dat de platformen zich zouden moeten houden aan de lokale regulering. Ik ben het daar (op zijn zachtst gezegd) niet mee eens met de bewering dat de regels in principe hetzelfde zijn als in de ‘oude’ offline wereld. Er is veel grijs gebied in regels die door de mechanismen van social media opeens worden versterkt, dat nu door technologie moet worden ‘gecodeerd’ naar een ja of een nee. Gezien de regels die nu in Brussel worden voorbereid op de platformeconomie (en dan heb ik het niet over mededinging) is het duidelijk dat de huidige regels niet voldoen. Veel beleid is niet ingericht op de rol die platformen als private regulator spelen. Hoe die regels er dan uit moeten komen te zien? Ik weet het niet, al wil ik hier de komende tijd wel meer over lezen en over nadenken. Om alvast een voorzetje te geven: het begint natuurlijk bij transparantie: inzicht in de processen van besluitvorming. Daarnaast moeten de verdienmodellen minder leidend worden in de keuzes die worden gemaakt. Ik vraag mij af of een bedrijf zelf in staat is dat te organiseren, daar zal op de een of andere manier externe druk/support voor moeten komen. Als laatst: accountability. Social media platformen zijn erg goed in het zeggen van sorry. Als ik dat thuis van mijn kinderen nadat het 5x fout ging al niet accepteer, dan accepteer ik dat zeker niet van een miljardenbedrijf waar tien- tot honderdduizenden slimme mensen werken.

Regulering is één ding, maar waar mogelijk een nog grotere uitdaging ligt is in de handhaving. Wanneer je bijvoorbeeld dwingt sociale media lokaal in Nederland de algoritmes aan te passen, dan is het de grote vraag hoe je dit gaat handhaven. Kijk naar wat er met AVG gebeurt, maar ook met andere nieuwe verordeningen als de Platform 2 Business verordening die in juli vorig jaar is ingevoerd. Mijn ervaring is dat beleidsmakers en uitvoerders over het algemeen ver uit elkaar staan. Handhaving zou je op de een of andere manier ook moeten automatiseren en koppelen aan de algoritmes van de platformen, anders is het echt geen doen. Dat vraagt ook een veel meer ‘digital first’ overheid (en inspectie). Beleidsmakers die met dit vraagstuk bezig zijn moeten dus niet alleen naar buiten, maar ook zeker naar binnen kijken. De juiste combinatie maakt het verschil tussen een succes en een fiasco.

Je zult het intussen wel doorhebben: ik heb het gevoel dat er nog een lange weg te gaan is. Een heel interessante weg, maar ook een heel belangrijke weg. Een weg die het verschil kan maken tussen een leuke wereld en een heel veel minder leuke wereld. Deze vraagstukken zijn nu relevanter dan ooit: de platformen en appstores hebben nu door dat zij een verantwoordelijkheid hebben en de regels die zij gaan instellen hebben een grote impact op…. veel. Ik hoop dat ook dat in 2021 dit onderwerp op vele plekken hoog op de agenda zal staan en het ambitieniveau bij veel stakeholders om hier stappen in te maken een tandje of 10 zal worden opgeschroefd.

Ruim 2500 aankopen via Warenhuis Groningen in december

Lokale overheden faciliteren met een fysieke infrastructuur, maar hoe zit het met de digitale infrastructuur? In deze pilot in de Gemeente Groningen participeert de gemeente in een project waar een digitale laag over de fysieke winkelstraat wordt gelegd. Winkels krijgen een online locatie in de digitale winkelstraat en kunnen zo, zeker ook tijdens de lockdown, hun spullen blijven leveren aan hun klanten: een interessant experiment.

Italian court rules against ‘discriminatory’ Deliveroo rider-ranking algorithm – TechCrunch

In de laatste nieuwsbrief van 2020 schreef ik dat een van de meest interessante discussies rondom platformen gaat over de toegang tot data en transparantie in besluitvormingsprocessen. Deze uitspraak in Italië is daar ook weer een interessant voorbeeld van.

“A court in Italy has dealt a blow to unalloyed algorithmic management after a legal challenge brought by three unions. The Bologna court ruled that a reputational-ranking algorithm used by on-demand food delivery platform Deliveroo  discriminated against gigging delivery workers by breaching local labor laws.

The ruling, reported earlier in the Italian press, found Deliveroo’s ranking algorithm discriminated against delivery couriers because it did not distinguish between legally protected reasons for withholding labour — namely not working because a rider was sick; or exercising their protected right to strike — and more trivial reasons for not being as productive as they’d indicated they would be.”

Uiteraard hebben beide partijen een mening over de uitspraak: het hele document is hier terug te lezen. Bottom line laat deze uitspraak en het debat dat volgt zien dat de intransparantie van deze processen meer vragen dan antwoorden oplevert. En er een manier moet worden gevonden om hier meer transparantie in te krijgen.

Broodnodige extra zorghanden raken verstrikt in bureaucratisch web | Linkedin

Net als de de Volkskrant berichtte de NOS met het artikel ‘Duizenden mensen willen helpen in de zorg, maar worden geweigerd’ ook over een rapport van een onafhankelijke commissie die ‘Werken in de Zorg’ heeft onderzocht. Meer dan 23.000 mensen hadden zich aangemeld om te helpen, slechts 2.800 mensen werden ingezet.

Part-up oprichter Laurens Walling schreef daar het volgende over op Linkedin: “Volkskrant schrijft dat het advies van de commissie Werken in de Zorg om helder afgebakende werkpakketten te delen niet wordt opgevolgd. Allerlei logistieke, verzorgende of sociale taken kunnen uit het vaste zorgwerk worden gehaald, om verpleegkundigen te ontlasten en gerichter op hun expertise in te zetten. Via een platform (zoals Part-up) kun je dit werk razendsnel uitzetten, zodat mensen er op kunnen intekenen. Organisaties die hiermee werken, krijgen zo honderden matches per week, zonder dat het plannen tijd kost. Ik verwacht dat de komende tijd steeds meer organisaties overstappen op het herverdelen van taken, als de mogelijkheden bekender gaan worden en de urgentie stijgt.”

Wat hij voorstelt is om het proces om te draaien (vraaggestuurd) en om een platform te gebruiken om dit te organiseren. Een strategie die zij eerder in deze pandemie hebben ingezet om binnen ziekenhuizen taken te (her)verdelen.  Een mooi voorbeeld hoe een (intern) platform kan zorgen voor een betere en vanuit de mens gestuurde organisatie. En een voorbeeld dat laat zien dat dit niet zo makkelijk is te organiseren. Waarbij de bottleneck zeker niet ligt bij de techniek, maar bij gedrag en organisatie.

Wereldwijde pandemie: Schneider Electric vond interne mobiliteit opnieuw uit

Gelinkt aan het bovenstaande stuk over hoe platformen kunnen bijdragen om extra handen in de zorg te organiseren deze super interessante case hoe een platform interne mobiliteit bij een groot internationaal bedrijf faciliteert.

Eind 2018 lanceerde Schneider Electric, een organisatie met 127.000 medewerkers in 100 landen, intern mobiliteitsplatform, de Open Talent Market. De aanleiding waren de schokkende resultaten van een enquete waaruit bleek dat “47%
van de mensen die Schneider verliet als reden aangaf dat ze geen carrière mogelijkheden binnen de organisatie zagen.” Een interne marktplaats moest een oplossing bieden.

Het proces: “Je maakt een profiel aan en vult je ervaring, vaardigheden, interesses en ambities in. Op basis hiervan ontvang je suggesties voor interne vacatures, korte opdrachten, mentoren en opleidingsmogelijkheden. De AI sluit discriminatie op basis van leeftijd, geslacht of etniciteit uit. De manager die de vacature plaatst, ziet alleen de naam, ervaring en vaardigheden van de werknemer. Het gaat dus eigenlijk alleen om vaardigheden en ambities. En mocht er bias binnensluipen als gevolg van de acties van de manager, dan zal dit worden gedetecteerd en opgelost op basis van het bias-mitigatiemechanisme van Gloat, aangevuld met periodieke beoordeling door het SE-team.”

Het resultaat: “Van een organisatie waar medewerkers minimaal drie jaar in één functie moesten werken en waar managers hun medewerkers lange tijd in dezelfde functie konden houden; naar een Open Talent Market (OTM) waar “tijd in positie” niet meer relevant is. Schneider Electric is nu één grote talentmarktplaats voor intern talent. Daardoor waren ze flexibel genoeg sinds het begin van de pandemie om snel te kunnen draaien en de vraag en het aanbod van vaardigheden en talent door de hele organisatie in evenwicht te brengen.”

Waanzinnig dat een organisatie van dit formaat zo’n wending heeft kunnen maken. Niet alleen zijn de medewerkers nu meer tevreden: de organisatie is ook een stuk efficiënter geworden: “We zitten nu op 88.000+ “unlocked hours”, uren die zijn geïnvesteerd in projecten door medewerkers die deelnemen aan OTM-optredens.”

Dit laat zien dat je als organisatie veel meer kunt halen uit de mensen die voor jou werken. Waar mensen normaal zitten opgesloten in hun functie(profiel), geeft een vraaggestuurd systeem (via een platform) mensen veel meer autonomie om te kiezen voor werk waar ze echt in hun kracht staan. Ik verwacht dat deze mensen zich ook veel meer ontwikkelen als ondernemende werknemers binnen de onderneming. Dit vraagt veel van een organisatie: niet meer denken in afdelingen en hokjes (mijn medewerkers!), maar het vraag ook veel van de manier van belonen en beoordelen. En natuurlijk ook de nodige praktische discussies: ik heb al genoeg verhalen over mislukte interne mobiliteitsprojecten gehoord omdat een medewerker niet op een andere afdeling mocht werken vanwege gedoe met een cao. Het is dus geen gemakkelijke opgave, maar de mens in plaats van het systeem (en het vakje) centraal zetten helpt al een boel. En waar een wil is…

Ook gelezen

• ‘Het Google van tien jaar geleden zou naar ons luisteren’ – Google is sinds maandag het enige grote Amerikaanse techbedrijf met een vakbond. Organisator Nicki Anselmo: „Dit is onze manier om terug te vechten.”
• De wereld van inhuur en extern talent in 2021. De voorspellingen van 14 experts.
• Interview over misbruik marktpositie Alibaba – ChinaTalk’s Ed Sander was op 24 december 2020 te gast in het radioprogramma Stax & Toine en gaf Dionne Stax uitleg over het onderzoek naar machtsmisbruik bij Alibaba en de ingetrokken beursgang van Ant Group.
• Apps boerden goed in 2020: mensen gaven record van 111 miljard dollar uit – “De uitgaven in de App Store stegen met 30,3 procent van 55,5 miljard naar 72,3 miljard dollar.” Met een commissie van 30 procent is de App Store een melkkoe die het bedrijf niet zonder slag of stoot (lees: regulering) op zal geven.
• Deliveroo riders have elected their own safety representatives in a ‘milestone’ for the gig economy, following a string of deaths
• Thuis, met een oppas van de zaak – Met kinderen thuiswerken is verre van ideaal, zeker als de kids ook nog eens online les moeten volgen. Sommige werkgevers bieden hun personeel een oplossing: een betaalde oppas voor overdag.

Contact

Inspiratie opgedaan en advies of onderzoek nodig bij vraagstukken rondom de platformeconomie? Of op zoek naar een spreker over de platformeconomie voor een online of offline event?

Neem gerust contact op via een reply op deze nieuwsbrief, via mail ([email protected]) of telefoon (06-50244596).

Bezoek ook mijn YouTube kanaal met ruim 300 interviews over de platformeconomie en mijn persoonlijke website waar ik regelmatig blogs deel over de platformeconomie. En lees mijn boek ‘Platformrevolutie – Van Amazon tot Zalando, de impact van platformen op hoe wij werken en leven’.

Er is ook een Engelstalige nieuwsbrief, welke iedere twee weken wordt verstuurd.

Goedemorgen! Ik hoop dat je fijne dagen hebt en hebt gehad. Voor mij bestond afgelopen week in het afronden van losse eindjes zo vlak voor het einde van het jaar en natuurlijk kerst. Ik hoef de komende dagen niets meer te eten 😉 Hierbij ontvang je de laatste editie van 2020. De eerste editie van 2021 ontvang je op maandag 11 januari. De komende dagen gaat hier de laptop dicht om te genieten van het gezin. Goede jaarwisseling en op naar een mooi en positief 2021.

p.s. heb je deze nieuwsbrief doorgestuurd gekregen? Aanmelden kan hier! Op zoek naar een spreker over platformen voor jouw (online) event of sessie? Reply dan op deze mail.

Uber and Ola Cabs in legal bid to curtail worker digital rights and supress union organised data trusts

Een bericht over een van de meest interessante en relevante rechtszaken die momenteel rondom tech speelt. Nee, ik heb het niet over een van de vele rechtszaken in de VS tegen de big 5 platformen, of de berichten uit China dat daar ook de overheid flink los gaat op tech bedrijven wanneer het gaat om hun manier van werken en concurrentie. Ik heb het over een rechtszaak van 13 Uber en Ola chauffeurs tegen de platformen waar zij hun werk uit halen. Een rechtszaak om meer informatie te krijgen over de processen rondom het maken van (geautomatiseerde) besluiten. Met als doel om als collectief daarmee bewijslast te creëren in de discussie over het al dan niet werkgeverschap van het platform.

Deze zaak gaat verder dan 13 individuele chauffeurs. En ook verder dan de discussie of zij al dan niet werknemer zijn van Uber en Ola. Deze rechtszaak gaat over een proces waar bedrijven baat hebben bij informatie asymmetrie en de pogingen van individuen dit te breken en te organiseren om zo een meer gelijk speelveld te creëren.

De kern van veel bedrijfsmodellen draait om informatie asymmetrie, complexe processen en ingewikkelde regelgeving. Dit is zeker het geval bij bemiddelaars: zij die de informatie(macht) in de markt hebben en die informatieasymmetrie, ingewikkelde processen en ingewikkelde regelgeving kunnen oplossen hebben een sterk bedrijfsmodel. Neem uitzendbureaus. Natuurlijk ontzorgen zij ook de (grotere) klanten, maar in principe zijn zij de toegangspoort tot (schaarse) werkenden en ontzorgen zij de klant in processen en ingewikkelde regelgeving. Zonder die drie elementen zouden veel uitzendorganisaties het heel lastig hebben. Hetzelfde geldt voor nagenoeg alle bemiddelaars. Bij platformen, wat simpelweg digitale bemiddelaars zijn, is dat niet anders. Of beter gezegd: misschien nog wel sterker. Platformen bedienen als marktplaats doorgaans een enorm gefragmenteerde markt aan zowel de aanbod als vraag zijde. En hoewel de platformen alle informatie hebben, geven zij die beperkt door aan de gebruikers. Enerzijds is dit vanuit een praktisch oogpunt: een gebruiker heeft alleen de informatie nodig die nodig is voor de transactie. Anderzijds is dit vanuit het belang van het bedrijfsmodel. Wanneer gebruikers bijvoorbeeld eenvoudig ook buiten het platform af kunnen spreken na een eerste transactie, komt het bedrijfsmodel van het platform in gevaar. Daarnaast is het in veel gevallen ook goed dat de aanbieders, zeker wanneer het om 1 type dienst gaat, zoveel als mogelijk te isoleren. Immers: de informatieasymmetrie blijft in stand wanneer ook de gebruikers gefragmenteerd zijn. Op het moment dat zij zich organiseren wordt het (informatie)machtsverschil kleiner en dat is weer ‘slecht’ voor de positie van de bemiddelaar.

Het is niet nieuw dat bemiddelaars het liefst weinig informatie en data delen met de gebruikers en aanbieders in het bijzonder. Dat was al zo voordat er platformen kwamen. Het verschil met platformen is dat zij a) doorgaans meer data hebben en b) in theorie makkelijker data zouden moeten kunnen geven aan de gebruikers, maar aan de andere kant ook meer middelen hebben om deze informatieasymmetrie geautomatiseerd te vergroten en in stand te houden.

Zo, dat was een lange inleiding voor deze rechtszaak. In deze zaak eisen de 13 chauffeurs meer data van Ola en Uber wanneer zij een AVG/GDPR verzoek indienen, met als doel om deze in een ‘data trust’ te bundelen om zo een gelijker speelveld tussen aanbieders en platform te creëren. Dus als eerst is dit een interessante zaak en verkenning over welke data, zeker ook bij geautomatiseerde besluitvorming, nu wel of niet over de AVG valt. Ten tweede laat deze zaak zien hoe (in dit geval) platformen proberen te voorkomen dat deze data uit het platform wordt gehaald en wordt gebundeld. Als reactie op deze zaak geven de platformen het volgende aan:

“Uber and Ola have both roundly criticised Worker Info Exchange and the App Drivers &Couriers union to the court for their ambition to establish a data trust for the purposes of collective bargaining. Uber says this is an ‘abuse’ of GDPR rights whilst Ola says a data trust would threaten its intellectual property rights. Ola makes the further astonishing claim that a worker controlled data trust would even undermine the supposed competition between the drivers themselves.”

Ik heb het gevoel dat dit nog een hele lange zaak gaat worden, maar zeker eentje om goed in de gaten te houden als voorbeeld hoe platform aanbieders strijden voor toegang tot data (die impact heeft op vele vlakken) en de strijd van platformen (in dit geval Uber en Ola) om deze data en inzichten vooral niet te delen, wat vooral (imho) te maken heeft met het verdedigen van het bedrijfsbelang en businessmodel.

Facebook vreest een massaal ‘NEE!’ – NRC

Toen ik deze column las moest ik lachen. De column gaat over een nieuwe update in iOS: het besturingssysteem van Apple:

“Je telefoon volgt je overal en verzamelt zo een schat aan persoonlijke gegevens en gewoontes. Waar je bent, wat je doet, waar je naar kijkt. Apple wil zulke data in een update van besturingssysteem iOS beter afschermen. Als je een app installeert, krijg je vooraf de vraag of de app je mag ‘tracken’; je gedrag volgen in andere apps en sites.”

En Facebook is hier boos over. Niet verrassend: jarenlang was het bijna ondoenlijk om zelf controle te hebben in de privacy instellingen. Al is dit de laatste tijd wel beter, al is het nog steeds een flink doolhof. En nu krijg je als iOS gebruiker een niet te missen popup waarbij je eenvoudig op ‘nee’ kunt klikken en hoppa: je wordt niet meer gevolgd. Dit kan grote gevolgen hebben op de datahandel van Facebook en wanneer je als bedrijf wordt geraakt in de kern, dan reageer je daar op. Alleen die reactie, dat was hetgeen waar ik om moest lachen:

“Facebook plaatste afgelopen week een (peperdure) advertentie in grote Amerikaanse kranten. „Wij protesteren tegen Apple uit naam van kleine bedrijven overal ter wereld.”  De redenering: fijnmazig adverteren biedt kleine ondernemers de kans klanten in de buurt te vinden. ‘Tracken’ verbetert de effectiviteit van advertenties en daarmee de betaalbaarheid. „Corona kostte me 40 procent omzet en nu ook nog een update van Apple”, verzucht een van de bedrijfjes. <…> Zodra big tech het opneemt voor kleine ondernemers is er meestal iets anders aan de hand. “

En daar slaat de auteur de spijker op zijn kop. Je zou kunnen zeggen dat de ja/nee sticker van Apple wat rigoureus is en weinig ruimte overlaat voor nuance, maar Facebook heeft jaren de tijd gehad om hier zelf iets goeds voor te bedenken, dus de reactie is ongeloofwaardig.

Dit stuk laat overigens ook nog een zwakte zien van Facebook ten opzichte van Google: “Google heeft nog zijn eigen Android-systeem om data te oogsten. Facebook ziet de weg naar iOS-gebruikers afgesneden door een machtige poortwachter.” Facebook heeft geen eigen distributiekanaal en is afhankelijk van de online stores van anderen. En op het moment dat die zich tegen je keren, is dat een bedreiging voor de toekomst van Facebook.

AI needs to face up to its invisible-worker problem | MIT Technology Review

Een goede en fijne longread over een onderdeel van de kluseconomie waar nog erg weinig over wordt gesproken: clickworkers. Dit zijn de mensen die simpelweg gezegd de losse eindjes van de zogenaamd autonome kunstmatige intelligentie aan elkaar knopen. Ik leerde meer over dit onderwerp door het lezen van het boek ‘Ghostwork – How to Stop Silicon Valley from Building a New Global Underclass’ van Mary Gray.

Om te begrijpen wat hier gebeurt een eenvoudig voorbeeld: stel je hebt je als chauffeur aangemeld bij Uber. Onderdeel van dit proces is een ID verificatie. Op jouw ID staat een foto van jou met baard. In de avond besluit je jouw baard af te scheren en de volgende ochtend wanneer je inlogt heeft het systeem moeite om jou te identificeren: ben je nu wel of niet dezelfde persoon van de foto van jouw ID? De foto van jouw ID en de foto van jou zonder baard worden via een platform naar iemand in (zeg) India gestuurd die in een paar seconden de keuze moet maken of deze twee foto’s wel of niet van dezelfde persoon zijn. Dit is slechts een van de vele voorbeelden van werk dat clickworkers doen. Voor een paar cent per klus en zonder enige rechten. Amazon Mechanical Turk is misschien wel het meest bekende clickwork platform. De naam van dat platform is dan ook een (brutale) knipoog naar wat er op het platform gebeurt. Wikipedia zegt het volgende over de Mechanical Turk:

The Mechanical Turk “was a fake chess-playing machine constructed in the late 18th century. From 1770 until its destruction by fire in 1854 it was exhibited by various owners as an automaton, though it was eventually revealed to be an elaborate hoax. Constructed and unveiled in 1770 by Wolfgang von Kempelen to impress the Empress Maria Theresa of Austria, the mechanism appeared to be able to play a strong game of chess against a human opponent, as well as perform the knight’s tour, a puzzle that requires the player to move a knight to occupy every square of a chessboard exactly once.

The Turk was in fact a mechanical illusion that allowed a human chess master hiding inside to operate the machine. With a skilled operator, the Turk won most of the games played during its demonstrations around Europe and the Americas for nearly 84 years, playing and defeating many challengers including statesmen such as Napoleon Bonaparte and Benjamin Franklin.”

En zo faciliteren de clickworkers de digitale Mechanical Turk: AI.

In deze longread een interview met veel interessante en relevante informatie en zorgen over deze groep workers zonder rechten:

“Many of the most successful and widely used machine-learning models are trained with the help of thousands of low-paid gig workers. Millions of people around the world earn money on platforms like Amazon Mechanical Turk, which allow companies and researchers to outsource small tasks to online crowdworkers. According to one estimate, more than a million people in the US alone earn money each month by doing work on these platforms. Around 250,000 of them earn at least three-quarters of their income this way. But even though many work for some of the richest AI labs in the world, they are paid below minimum wage and given no opportunities to develop their skills.”

Aanrader.

Concurrentie op digitale markten – e-Conomics

Een interessant fragment over wat voor mededinging vraagstukken nu specifiek zijn voor digitale markten. In dit stuk wordt onder andere gesproken over een te statische benadering van concurrentieanalyse en een mogelijke oplossing: focus op bedrijfsmodellen en gedrag, minder op markten en marktaandeel.

Het stuk is terug te lezen op pagina 37. Helaas in een reader en geen statische tekst of PDF, maar daar moet je even doorheen.

Ook gelezen

• “Afscheid van de klassieke aandeelhouder: Geld moet een missie hebben” Mooi dat het steward ownership model nu eindelijk wat meer aandacht krijgt. De Nederlandse vertaling naar ‘rentmeestereigenaarschap’ voelt alleen nog wat onwennig 😉
• Buitenhof met Renske Leijten & Pieter Omtzigt. – Ik heb altijd gezegd dat ik nooit politiek in zou willen, maar als het dan moet, dan zou dit de rol zijn die bij mij past.
• Hoe de Chinese digitale munt de internationale positie van de renminbi kan versterken – China komt op korte termijn met een nieuwe digitale munt, de DCEP. De DCEP zal ook worden ingezet om de internationale positie van de renminbi te versterken. China zal eerst proberen om de DCEP een plek in de handel met Afrika te laten verwerven. Dit kan ten koste gaan van de internationale positie van de euro, aldus Wim Boonstra.

Longread



The Best Reads on Platforms from 2020 | by Simone Cicero | Dec, 2020 | Stories of Platform Design

Mocht je de komende dagen thuiszitten of in isolatie: dan is deze blogpost een aanrader. Niet alleen is het een flinke longread met interessante informatie over de platformeconomie, maar het verwijst ook naar tientallen interessante bronnen waar je verder kunt lezen.

Contact

Inspiratie opgedaan en advies of onderzoek nodig bij vraagstukken rondom de platformeconomie? Of op zoek naar een spreker over de platformeconomie voor een online of offline event?

Neem gerust contact op via een reply op deze nieuwsbrief, via mail ([email protected]) of telefoon (06-50244596).

Bezoek ook mijn YouTube kanaal met ruim 300 interviews over de platformeconomie en mijn persoonlijke website waar ik regelmatig blogs deel over de platformeconomie. En lees mijn boek ‘Platformrevolutie – Van Amazon tot Zalando, de impact van platformen op hoe wij werken en leven’.

Er is ook een Engelstalige nieuwsbrief, welke iedere twee weken wordt verstuurd.

Goedemorgen! Zo in de laatste weken van het jaar zit ik middenin een eindsprint. Vorige week een presentatie voor een groep beleggers, coaching van een corporate innovatie team met een platform propositie en onderzoek naar de provincie als platform. En een paper ingediend mbt de verschillen tussen freelance- en uitzendplatformen in de 2B markt. In januari volgt de blog over dit onderzoek.

En dan ook nog omgaan met die deprimerende lockdown. Ik merk dat ik het lastig vindt om daarin de energie te managen. Het ene moment het gevoel van boosheid/frustratie over alles dat mis gaat (you had one job…) en ongerustheid (hoe verschillen groeien en wat gaat er veel stuk) en het andere moment een gevoel van berusting (focus je op waar je wél invloed op hebt). En intussen een eigen bedrijf en een gezin met 3 jonge kinderen (2,5,7) ‘draaiend’ houden. Wat mij ook weer de nodige rust geeft. Daarnaast helpt de jaaropleiding filosofie die ik volg om het e.e.a. in een ander perspectief te plaatsen en heb ik de ambitie om in 2021 mijn hobby fotograferen naar een hoger niveau te tillen.

Dit is de een-na-laatste editie van 2020. Rond oud en nieuw ben ik een paar dagen offline. Maar voordat dat zover is ontvang je vandaag de 234ste editie van deze nieuwsbrief met weer een paar mooie artikelen. Deze nieuwsbrief gaat intussen naar alweer bijna 1.000 abonnees. Het zou mooi zijn om ergens de komende weken die mijlpaal te kunnen bereiken. Dus heb je deze nieuwsbrief doorgestuurd gekregen of ken je iemand die deze nieuwsbrief ook echt moet lezen? Aanmelden kan hier! Fijne week en fijne kerstdagen!

Grootscheepse ingreep in betaalsysteem iDeal | FD

Er wordt al jaren door velen de wens uitgesproken om eigen platformen vanuit de sector te lanceren. Funda is daar het meest bekende voorbeeld van waar makelaars proactief een eigen platform hebben opgericht. Het welbekende iDeal is ook een prachtig voorbeeld, al is het verhaal hierachter voor velen niet bekend.

Het probleem met veel platformen die door een sector (of door gebruikers) wordt opgezet, is dat het geen vanzelfsprekendheid is dat zo’n platform een betere oplossing is.

In het paper “Zijn platformcoöperaties levensvatbaar?” dat ik in 2018 samen met Koen Frenken publiceerde zeggen we daar het volgende over: “Meer in het algemeen blijft de vraag of, en zo ja, onder welke voorwaarden platformcoöperaties tot betere uitkomsten leiden voor betrokkenen en voor de samenleving als geheel. Zo zijn alle platformcoöperaties, op een enkele uitzondering na, ‘single stakeholder’ organisaties, waarbij men zich richt op de belangen van één groep (de aanbieders). Daarnaast zijn coöperaties niet per se heel open. Wanneer platformwerkers een gecentraliseerde coöperatie oprichten, zouden ze een prikkel kunnen hebben om nieuwkomers te weren om de concurrentie voor klussen te beperken (Rey en Tirole, 2007). Tenslotte kan een platformcoop natuurlijk zelf ook uitgroeien tot een monopolist, met alle mogelijke nadelen van dien voor de consument.”

Hetzelfde zag je bij Funda gebeuren: er moest een rechter aan te pas komen voordat het platform ook niet-NVM makelaars op het platform toeliet. En jarenlang is veel innovatie in het platform tegengehouden doordat de makelaars dit niet wilden. Immers: veel innovatie was goed voor de klant, maar maakt de positie van de makelaar minder sterk.

Een zelfde verhaal lees je in dit FD artikel over iDeal, die je ook als een single stakeholder initiatief zou kunnen omschrijven. Goed en slim proactief een eigen product en samenwerking neergezet, maar vervolgens geen urgentie om door te ontwikkelen. Dat gaat een tijd goed, maar uiteindelijk brengt dat het bestaansrecht in gevaar. En dan is het maar de vraag of het lukt om op tijd het tij te keren en ook de organisatie in een andere mindset te krijgen. En waar Funda maar één grote aandeelhouder (NVM) had, zitten achter iDeal een stuk meer grote (en logge) stakeholders. Ik ben benieuwd of het ze lukt, maar het zal een (hele) grote uitdaging worden. En sowieso zonde dat de banken hun kansen hebben laten liggen met zo’n prachtige voorsprong.

Europe fit for the Digital Age: Commission proposes new rules for digital platforms | European Commission

“The Commission has proposed today an ambitious reform of the digital space, a comprehensive set of new rules for all digital services, including social media, online market places, and other online platforms that operate in the European Union: the Digital Services Act and the Digital Markets Act.”

Een mooie mijlpaal in een strijd om publieke waarden te borgen in de platformeconomie. Het betreft twee verschillende ‘acts’.

Laten we beginnen met de eerste: de Digital Services Act. “Under the Digital Services Act, binding EU-wide obligations will apply to all digital services that connect consumers to goods, services, or content, including new procedures for faster removal of illegal content as well as comprehensive protection for users’ fundamental rights online. The new framework will rebalance the rights and responsibilities of users, intermediary platforms, and public authorities and is based on European values – including the respect of human rights, freedom, democracy, equality and the rule of law.”

Voor de DSA wordt onderscheid gemaakt voor 4 type platformen:

• Intermediary services offering network infrastructure: Internet access providers, domain name registrars, including also:
• Hosting services such as cloud and webhosting services, including also:
• Online platforms bringing together sellers and consumers such as online marketplaces, app stores, collaborative economy platforms and social media platforms.
• Very large online platforms pose particular risks in the dissemination of illegal content and societal harms. Specific rules are foreseen for platforms reaching more than 10% of 450 million consumers in Europe.

Dan de Digital Markets Act: “The Digital Markets Act addresses the negative consequences arising from certain behaviours by platforms acting as digital “gatekeepers” to the single market. These are platforms that have a significant impact on the internal market, serve as an important gateway for business users to reach their customers, and which enjoy, or will foreseeably enjoy, an entrenched and durable position. This can grant them the power to act as private rule-makers and to function as bottlenecks between businesses and consumers.”

De DMA moet ervoor zorgen voor een sterkere positie van bedrijven die afhankelijk zijn van deze ‘gatekeepers’ om hun klanten te bereiken, meer concurrentie (ook voor startups) en meer keuze en betere dienstverlening voor de consument. Als laatst moet de DMA ervoor zorgen dat de huidige ‘gatekeepers’ ook scherp blijven en blijven innoveren. De maatregelen moeten ervoor zorgen dat zij niet achterover kunnen hangen en hun verworden rechten verdedigen, zonder zich in te zetten voor de gebruikers.

Mooi dat er vanuit Europa zoveel aandacht is voor dit onderwerp. Waar enerzijds wordt geprobeerd om de publieke (Europese) waarden te borgen in de digitale platformeconomie en anderzijds platformen worden gedwongen hun verantwoordelijkheid te pakken. Ik ben nog niet heel diep in deze twee acts gedoken, maar de eerste vraag die altijd bij mij naar boven komt is: hoe zit het met de handhaving? Ja: er worden af en toe fikse boetes uitgedeeld, maar het landschap is zo breed en divers, dat ik erg benieuwd ben hoe de handhaving van al deze mooie regels eruit zal komen te zien. Daarnaast ben ik ook erg benieuwd wanneer dit soort vraagstukken ook op onze nationale politieke agenda zullen komen te staan. Ik heb daar een vrij hard hoofd in dat dit binnen afzienbare tijd zal gebeuren. En dat is echt een gemiste kans.

A Third Way to Classify Workers Gains Momentum – Small Business Labs

Via Twitter kwam dit stuk over de ‘3rd category workers’ voorbij. Dit naar aanleiding van de Prop22 wetgeving in California waar met een 200 miljoen kostende lobby campagne een aparte categorie ‘workers’ is gecreëerd voor bezorgers via platformen.

Ik vond vooral het volgende fragment opmerkelijk: “We’re concerned that a 3rd way to classify workers will lead to more workers losing out on the benefits and protections that come with traditional employment status.” But because we don’t trust institutions “to fit gig work into our current laws we now think a 3rd way to classify workers is the best way to move forward.”

Je zou het woord opmerkelijk natuurlijk prima kunnen vervangen voor schandalig. Mijn reactie op Twitter was dan ook: “OMG, in this perspective Prop22 is the tradeoff of a complete lack of ambition and decisiveness. This sounds extremely weak and sad. And to be honest…. it is.”

Fietskoeriers.nl gaat winkeliers in lockdown helpen | De Ondernemer

Waar delivery diensten als Deliveroo vooral met grote klanten samenwerken voor het bezorgen van goederen en boodschappen in steden, richt fietskoeriersplatform Fietskoeriers.nl zich juist op de lokale ondernemers.

In mijn boek Platformrevolutie schreef ik het volgende over dit platform:

“Fietskoeriers.nl in 2016 opgezet door Cycloon, een groene en sociale bezorgexpert in Nederland. Cycloon en enkele branchegenoten zagen met de opkomst van de platformeconomie een groeiende vraag naar duurzame stadslogistiek. Inmiddels worden met 19 professionele fietskoeriersbedrijven en meer dan 700 fietskoeriers in ruim 30 steden dagelijks 10.000 pakketten bezorgd via het platform Fietskoeriers. Alles op de fiets. Het platform faciliteert samenwerking tussen fietskoeriersbedrijven in verschillende steden. Door schaalvoordelen en een landelijke dekking worden de fietskoeriers daarmee ook voor grotere organisaties interessant. Zo bezorgt het platform voor onder andere H&M en Decathlon, klanten die een individuele aanbieder nooit zou kunnen bedienen. Zo’n 40 procent van de pakketjes komt van grotere webshopklanten. De overige 60 procent komt van fietskoeriersbedrijven die via het platform pakketjes uitzetten naar andere steden, wat bezorging op individueel niveau interessanter maakt voor eigen klanten. Naast de planningssoftware, waarin de klant eenvoudig nieuwe bezorgingen kan invoeren, wordt op het platform veel kennis gedeeld over fietsen, contracten en verzekeringen.”

In dit artikel: “De duurzame pakketbezorger Fietskoeriers.nl gaat winkeliers helpen om tijdens deze harde lockdown hun winkels draaiende te houden. Dat gebeurt door middel van een speciale bezorgdienst: ship-from-store. In meer dan dertig steden halen fietskoeriers pakketten bij de winkels op om deze de volgende dag coronaproof te bezorgen.” Het gaat hier om winkeliers die veelal al een eigen webshop hebben. Zij zetten de verzendingen in het online verzendportaal van Fietskoeriers.nl.

Mooi om te zien hoe dit soort samenwerkingen ook flexibel in kunnen springen op dit soort crisis situaties. Afgelopen week stuitte ik ook op een concurrent van Fietskoeriers.nl: Packaly. Een vergelijkbaar platform dat werkt met freelancers. Ik heb ze gelijk toegevoegd met een eigen profiel op Platformwerk.nl.

FNV daagt Uber voor de rechter vanwege schijnzelfstandigheid chauffeurs | NU.nl

Het bericht waarvan je wist dat het zou komen: FNV maakte vorige week bekend Uber voor de rechter te dagen om een eind te maken aan de schijnconstructies waarmee het vervoersplatform volgen
s de vakbond werkt. Ook wil FNV dat Uber zich aan de taxi-cao gaat houden en een eind maakt aan de naar eigen zegge oneerlijke concurrentie in de taxiwereld.

Hugo-Jan Ruts, hoofdredacteur van ZiPconomy, vatte de zaak goed op Twitter samen: “Via rechtszaken – casus gerichte – probleem sectoren aanpakken is wellicht ook een betere weg dan generiek beleid, waarbij onvermijdelijk lijkt dat er ook groepen zelfstandigen geraakt worden die je eigenlijk met rust wil laten.”

Natuurlijk is het ook een zwakte bod: als het beleid duidelijker was geweest, dan was er ook minder discussie. Maar bij gebrek aan goed beleid en gebrek aan vertrouwen dat er op een schappelijke termijn goed beleid komt, is een rechtszaak een prima oplossing. Al betwijfel ik of deze snel tot duidelijkheid zal leiden. Die realiteitszin moeten we dan ook wel weer hebben… Want, zoals Mathijs Bouman het onlangs mooi verwoordde: “De arbeidsmarkt in niet uit balans, onze sociale zekerheid is uit balans (te veel aandacht voor vast).”

Ook gelezen

• Worstelende start-up Peerby haalt opnieuw geld op – Leen-app Peerby was jarenlang de belofte onder start-ups in de ‘deeleconomie’, maar bracht nooit geld op. Het bedrijf van Daan Weddepohl vond opnieuw een investeerder. > respect voor het doorzettingsvermogen van Daan!
• Facebook ruziet met Apple over maatregel die dataverzamelen kan beperken
• EU gives Google a Christmas gift, clears Fitbit deal – Brussels green-lit the merger, raising doubts about its pledge to tame Big Tech.

In de media

#4 Het Gelijke Speelveld – bol.com | Microphone Media | Podcast on Spotify

In de 4e aflevering van de podcast serie ‘Platformania’ staat het vraagstuk ‘het gelijke speelveld’ centraal. “In deze aflevering maken we de balans op. Is het speelveld wel gelijk? Of hebben de platforms te veel macht? Antwoord op die vragen hoor je van schoenenverkoper Rober Brink van Brink Shoes, platformexpert Martijn Arets en Wijnand Jongen, directeur van Thuiswinkel.org – je weet wel van dat kubusje onderaan webwinkels.”

Contact

Inspiratie opgedaan en advies of onderzoek nodig bij vraagstukken rondom de platformeconomie? Of op zoek naar een spreker over de platformeconomie voor een online of offline event?

Neem gerust contact op via een reply op deze nieuwsbrief, via mail ([email protected]) of telefoon (06-50244596).

Bezoek ook mijn YouTube kanaal met ruim 300 interviews over de platformeconomie en mijn persoonlijke website waar ik regelmatig blogs deel over de platformeconomie. En lees mijn boek ‘Platformrevolutie – Van Amazon tot Zalando, de impact van platformen op hoe wij werken en leven’.

Er is ook een Engelstalige nieuwsbrief, welke iedere twee weken wordt verstuurd.

Goedemorgen! Vorige week heb ik mijzelf ondergedompeld in het onderwerp GaaP. En nee, dat is niet iets slaapverwekkends 😉 GaaP staat voor Government as a Platform. In mijn boek heb ik hier de nodige aandacht aanbesteedt, vooral met de input van mijn bezoeken aan Estland. Nu is het tijd om verder de diepte in te gaan. Met overheden en platformen spreek ik altijd over 3 stappen: grip, bestaande processen optimaliseren via platformen en vervolgens echt een overheid als platform. In de verkenning die ik nu doe gaat het echt om die laatste stap. Over overheden en platformen gesproken: een platform die vooral in de discussie rondom ‘grip’ blijft hangen ging vorige week naar de beurs: Airbnb. Voor een item op 1Vandaag mocht ik de nodige duiding geven. Weer erg leuk om te doen. Komende week nog 3 presentaties staan en daarna eveb rustig aan rondom de kerst. In eigen huis en land natuurlijk, nog ‘even’ volhouden… Fijne week!

p.s. heb je deze nieuwsbrief doorgestuurd gekregen? Aanmelden kan hier! Op zoek naar een spreker over platformen voor jouw (online) event of sessie? Reply dan op deze mail.

Airbnb gaat naar de beurs: boze steden, maar blije beleggers – NRC

Je kon er deze week eigenlijk niet omheen: Airbnb ging naar de beurs. De beursgang was geen verrassing: er is lang naartoe gewerkt. Natuurlijk kun je denken: waarom midden in een pandemie naar de beurs? Goede vraag, maar dan is de tegenvraag: is de timing over een jaar beter? Mwha. Misschien zitten we dan echt diep in een recessie en zou de timing nog slechter zijn.

Dan nog even de vraag over de waarom. Nou:

1. Nu is geen goed moment, maar wanneer dan wel?
2. Airbnb heeft in Q3 voor het eerst winst gemaakt, dat geeft vertrouwen
3. Op de beurs is echt geld en vertrouwen teveel: de Amerikaanse UberEats concurrent Doordash ging een dag voor Airbnb naar de beurs en de beurswaarde steeg met 92% in één dag tijd. De beurs is verliesgevende platformen goedgezind 😉
4. Airbnb had aan het begin van de crisis een lening van 2 miljard met 11% rente afgesloten. Dat is duur geld;
5. Veel medewerkers hadden aandelen waarvan de geldigheid begin 2021 zou verlopen. Oftewel: ook vanuit intern was er de nodige druk.

Het aandeel begon de dag op 68 dollar en sloot de eerste dag af op 146 dollar. Het bedrijf is dus in één dag tijd 2x zoveel waard geworden: ruim 100 miljard dollar. En dat voor een bedrijf waar investeerders bij de start echt geen vertrouwen in hadden. Lees ook deze blog van Brian Chesky waar hij 7 ‘rejection letters’ deelt.

De vraag die ik onder andere in een interview voor 1Vandaag kreeg was: wat gaat er nu veranderen? Heeft de beursgang impact op de strategie van het platform? Ik denk dat de beursgang op korte termijn niet voor veel verandering zal zorgen. Op lange termijn zou het kunnen dat aandeelhouders druk kunnen uitoefenen om groeicijfers en winst te laten groeien door bijvoorbeeld commissies te verhogen.

Het grootste effect hebben we denk ik al voor de beursgang gezien. Het bedrijf heeft Covid aangegrepen om:

• 1/3 van het personeel te ontslaan
• verlieslatende projecten te schrappen
• meer controle over de regels van het platform naar zich toe te trekken: in de eerste weken van covid hebben zij bijvoorbeeld de annuleringsvoorwaarden voor alle hosts overruled.

Wat kunnen we de komende tijd van Airbnb verwachten? Ik verwacht dat het platform nog meer focus zal leggen op de veelverhuurders. Immers: zij leveren een constant aanbod en constante kwaliteit waar de gast op zit te wachten. In dit artikel staat hier het volgende over:

“Airbnb began with hosts renting out air mattresses in their homes. A former Airbnb host acquisition specialist told Reuters “individual hosts are good for PR.” But hosts managing hundreds or thousands of properties drive an outsized portion of revenue. As of end-September, 10 percent of Airbnb’s hosts were professional managers, and they accounted for 28 percent of nights booked, according to Airbnb’s IPO filings”

Er liggen natuurlijk nog wel een paar gevaren op de loer:

• Met een focus op meer professionele host is er ook een gevaar dat de aanbod kant minder trouw blijft (want: economisch gedreven en schaal) en het aanbod ook op andere platformen zal plaatsen;
• Regulering: zeker op het moment dat dit nationaal wordt geregeld en wanneer grote steden internationaal gaan samenwerken. Platformmacht is macht bij gratie van een gefragmenteerde markt, maar wanneer beleidsmakers elkaar weten te vinden dan kan dit negatief uitpakken voor Airbnb;
• Airbnb heeft net als Booking baat bij internationale netwerkeffecten. Waar klanten en aanbieders zich in andere landen (of nog beter: op andere continenten) bevinden. Op het moment dat toerisme meer nationaal en lokaal wordt, dan krijgt het concurrentie van lokale platformen en is er groter gevaar voor nieuwe nationale spelers.

Dus ondanks die +100 miljard beurswaarde is de strijd nog (lang) niet gestreden en zijn de schaapjes nog (lang) niet op het droge. Ik blijf de ontwikkelingen volgen…

The age of platform regulation is finally here – Platforms, AI, and the Economics of BigTech

Het zal je als lezer van deze nieuwsbrief niet verrassen: er zal de komende tijd veel aandacht worden besteed aan vraagstukken rondom regulering en platformen. De tijden dat platformen als ‘private regulator’ kunnen doen wat zij doen zijn hopelijk over een paar jaar voorbij. Ik zeg bewust ‘over een paar jaar’, omdat het echt nogwel even zal duren voordat regelgeving én handhaving definitief zijn. Hoewel er de laatste tijd voldoende aandacht is, zal het echt nog wel even duren voordat de maatregelen serieuze impact hebben. En daardoor mag het goede nieuws van ‘ze zijn op de goede weg’ niet zorgen voor naïviteit en achterover hangen. Op een schaal van 0 – 100 zijn er nu wanneer ik mijn roze bril opzet bij 8.

Sangeet Paul Chaudary, een collega platform expert die al jarenlang waanzinnig interessante en scherpe content deelt mbt platform strategie, publiceerde vorige week  een blog ‘The age of platform regulation is finally here’. In zijn blog besteedt hij aandacht aan de volgende 4 onderwerpen:

1. The dark side of platform dominance
2. How moving fast and breaking things combined with archaic antitrust laws have let BigTech run unchecked far too long
3. Four schools of thought on platform regulation
4. Design principles for platform regulation and unintended consequences of over-regulation

Vooral het stuk ‘Crafting regulatory responses’ is interessant om te lezen. Hij schrijft over ‘An expandable and effective regulatory framework for platforms must be centred around the regulation of data.’. De 4 hoofdingrediënten volgens Chaudary:

1. Decreasing information asymmetry between platform and ecosystem actors
2. Reducing ecosystem dependency driven by proprietary data that locks-in users
3. Regulating through open data
4. Enabling alternate regulatory structures on the data

Voldoende interessante en relevante food4thought…

Uber didn’t sell its self-driving dream — it’s just outsourcing the hard work

Een goede en slimme zet van Uber om de ambities van de ontwikkeling van een eigen zelfrijdende auto aan de kant te schuiven. Die hele ontwikkeling duurt natuurlijk veel langer dan menig tech-optimist (daarom kun je ook beter een realist zijn) had voorspeld.

Daarnaast is het voor Uber ook niet handig om een eigen auto te ontwikkelen. Er zijn andere spelers op de markt met nog diepere zakken en betere kaarten. Daarnaast is het voor Uber ook niet handig om van 1 type / merk auto afhankelijk te zijn, ook al is het een eigen merk. Als platform werk je immers het best als verbinden van alle type aanbieders. De unieke waarde die Uber heeft is het klantcontact en dat is iets dat geen enkele bouwer van auto’s heeft.

Dus nu heeft Uber de divisie die bezig was met een eigen zelfrijdende auto verkocht en kan het nog meer de focus leggen op de eigen kern: het platform. Uber heeft ook een belang genomen in het bedrijf waar het de divisie aan heeft verkocht. Zo houdt het alsnog een vinger aan de pols én kan het eventueel met Uber data deze organisatie een stapje verder brengen. Eigenlijk voor Uber dus een ‘best of both worlds’ scenario. Slim.

RIBW Overijssel: regie bij de cliënt dankzij nieuw platform – FWG Progressional People

Een mooi voorbeeld hoe platform technologie de gebruiker in plaats van het proces centraal stelt. Roamer timmert druk aan de weg met Roamler Care en ontving vorige week een HR Zorg Award voor de volgende case:

“Met MijnRIBW heeft de cliënt volledig regie over zijn zorgvragen. Hij stelt via de app een vraag, die vervolgens wordt uitgezet bij een netwerk van begeleiders en mantelzorgers. In principe bepaalt de cliënt hoe dat netwerk eruitziet, maar in deze crisistijd kunnen alle cliënten gekoppeld worden aan alle medewerkers. De cliënt geeft aan hoe (telefonisch, beeldbellen, face to face op locatie) en wanneer hij begeleiding wil. Wie tijd heeft, accepteert de vraag – en heeft direct een afspraak met de cliënt staan. Zo wordt de zorg slimmer verdeeld over de medewerkers, en houdt RIBW Overijssel zicht op alle cliënten, zonder onnodige administratie en overdracht.”

Tweet van de week

Met de bouw van Platformwerk.nl heb in de nodige algemene voorwaarden van platformen gelezen. Ik kwam daar genoeg opmerkelijke voorwaarden tegen. Deze week kwam deze tweet van de WorkerInfoExchange voorbij, waar Uber in de algemene voorwaarden aangeeft gebruikers via de app te informeren met nieuws over ‘elections, ballots, referenda, and other political and nitice processes that relate to ouyr services’. Je mag je natuurlijk best afvragen of dit wenselijk is. (spoiler alert: nee).

Ook gelezen

• Hoe het collectieve geheugen van de Tweede Kamer steeds verder wordt aangetast – een zorgelijke trend: de materie en het speelveld zullen de komende jaren alleen maar complexer worden.
• Alibaba Runs Into Europe’s Great Wall of Culture and Competition
• DoorDash Closes First Day Of Trading with $72B Valuation
• Appwinkel Cydia klaagt Apple aan voor monopolie met App Store op iPhones
• Tired of Big Tech, Co-ops Appeal to Delivery Workers Burned by Gigs
• A working definition of Government as a Platform
• Restaurants fight back against Deliveroo fees – Often charged more commission than the big chains, small-time restaurateurs are fighting back.

In de media

Item 1Vandaag beursgang Airbnb

Op 11 December ging Airbnb naar de beurs. Actualiteitenprogramma 1Vandaag maakte een item om op deze gebeurtenis in te gaan en ik mocht voor dit item de nodige duiding geven.

MaaS als platform: welke lessen zijn er voor regionale overheden? – VerkeersNetVerkeersNet

Voor dit artikel werd de nodige input uit mijn boek gebruikt. Leuk om terug te lezen!

Contact

Inspiratie opgedaan en advies of onderzoek nodig bij vraagstukken rondom de platformeconomie? Of op zoek naar een spreker over de platformeconomie voor een online of offline event?

Neem gerust contact op via een reply op deze nieuwsbrief, via mail ([email protected]) of telefoon (06-50244596).

Bezoek ook mijn YouTube kanaal met ruim 300 interviews over de platformeconomie en mijn persoonlijke website waar ik regelmatig blogs deel over de platformeconomie. En lees mijn boek ‘Platformrevolutie – Van Amazon tot Zalando, de impact van platformen op hoe wij werken en leven’.

Er is ook een Engelstalige nieuwsbrief, welke iedere twee weken wordt verstuurd.

Goedemorgen! Misschien is het je niet opgevallen, maar deze wekelijkse nieuwsbrief tikt met 985 abonnees bijna de 1.000 abonnees aan. Wat ik vooral tof vind om te zien is hoe divers de groep is die deze nieuwsbrief iedere week weer leest. Een mooie verzameling publiek, privaat, ondernemers, beleidsmakers, belangenvertegenwoordigers en ga zo nog maar even door. Een mix professionals en professies waarvan je zou hopen dat die ook zo divers zou zijn in het publieke debat. (hint! ;-)).

Vorige week weer flinke stappen gezet met het blog + paper over de overeenkomsten en verschillen tussen freelance- en uitzendplatformen die ik samen met Jeroen Meijerink schrijf. Voor dit onderzoek hebben we diverse interviews gedaan. Echt interessante materie (al zeg ik het zelf). Begin van het nieuwe jaar kan ik de blog met jullie delen. Voor een nieuwe opdracht denk ik ook na over het concept van de provincie als platform. Dat is erg interessant om over na te denken, omdat een provincie enerzijds met de voeten in de klei staat en anderzijds ook nog net genoeg afstand heeft om het grotere plaatje te kunnen bekijken. Mocht je hier zelf ideeën over hebben: geef gerust een gil.

Voor deze editie weer een aantal interessante stukken verzameld. Hij is wat lang geworden, maar dat ben je hopelijk intussen wel van mij gewend. Fijne week!

p.s. heb je deze nieuwsbrief doorgestuurd gekregen? Aanmelden kan hier! Op zoek naar een spreker over platformen voor jouw (online) event of sessie? Reply dan op deze mail.

Uber officially completes Postmates acquisition – TechCrunch

Uber heeft vorige week bekendgemaakt de Amerikaanse concurrent Postmates over te nemen. 2,65 Miljard had Uber daar voor over. Geen cash, maar in aandelen. En zo blijven er in de Amerikaanse markt steeds minder spelers over, waarvan het de vraag is of dit goed of slecht nieuws is. Ik denk dat het enige juiste antwoord hierop is: ‘het ligt er aan voor wie’. De consument zal blij zijn (lage prijs en gemak), degenen wiens waar moet worden vervoerd in eerste instantie ook blij (city logistics as a service) en de koeriers… dat is maar de vraag.

In veel discussies en publicaties in Nederland worden Uber(Eats), Deliveroo en Thuisbezorgd/TakeAway op één hoop gegooid. Zeer onterecht. Daarom gebruik ik het bericht van de overname van Postmates als haakje om te laten zien hoe verschillend deze bedrijven zijn en dat dit verschil in de (nabije) toekomst alleen maar groter en groter zal worden.

Om te beginnen: TakeAway. Dit platform met Nederlandse roots is een website en een app om eten te bestellen. Je zou het een verkoop platform kunnen noemen. De nadruk ligt dus bij… het verkopen van maaltijden. Bezorgen is een bijzaak: minder dan 5% van de maaltijden die via het platform worden verkocht worden door eigen TakeAway koeriers bezorgd. De reden dat zij bezorgen is puur marketing (= zichtbaarheid op straat) en het aansluiten van restaurants zonder eigen bezorging (en daarmee het assortiment uitbreiden). De overnames van TakeAway betreft allemaal vergelijkbare verkoop platformen.

Dan UberEats en Deliveroo. Dit zijn bezorg platformen, waar je in eerste instantie alleen eten kon/kunt bestellen. Nagenoeg alle via het platform verkochte maaltijden worden door de ‘eigen’ koeriers bezorgd. Het is ook mogelijk om besteld eten op te halen of voor restaurants eigen koeriers in te zetten, maar dit is meer extra, geen kern. Net als dat bezorgen bij TakeAsway geen kernactiviteit is.

Nu zul je misschien zeggen: boeiend, wat moet ik met die informatie? Nou. Het wordt pas echt interessant wanneer je kijkt welk effect deze verschillen zullen hebben op de ontwikkeling van deze platformen naar de toekomst. TakeAway zal altijd maaltijd blijven. Zij hebben nagenoeg geen eigen bezorgers, waardoor zij altijd afhankelijk zullen zijn van bezorgers van de aanbieders op hun platform. In theorie kunnen zij wel actief worden in andere sectoren, maar dat vraagt erg veel en de vraag is wat hun concurrentievoordeel dan is ten opzichte van andere verkoop platformen. Waarschijnlijk minimaal en daarmee niet de moeite waard om een uitstapje te nemen. De ontwikkeling van TakeAway zal dus voornamelijk zijn in het vergroten van de markt, nieuwe gebruikers aansluiten en de frequentie van gebruik verhogen. Daarnaast zal TakeAway proberen steeds meer aanvullende diensten aan de aanbieders aan te bieden. Immers: zij verenigen een gefragmenteerd aanbod en kunnen meer met die schaalvoordelen. Zo hebben zij een shop platform voor restauranthouders. Daar lees je: “Bespaar tijd en geld op je restaurantinkopen – Bestel nu duizenden producten voor de scherpste prijs. Gratis bezorgd bij jouw restaurant!”. Een platform voor de aanbieders op het platform. Slim natuurlijk en ik verwacht dat zij meer van dit soort dienstverlening los zullen proberen te laten op hun aanbieders. Maar ook dan: het blijft binnen food sector.

Uber(Eats) en Deliveroo kiezen als bezorgplatformen een heel andere route. Beiden begonnen zij met maaltijden. Mij is eens verteld dat dit een goede start is: dit is zo complex (vers, warm, ligt snel door elkaar, etc.) dat wanneer je dat spelletje doorhebt, alles daarna een koud kunstje is. De corona crisis was voor beide platformen een versneller voor de doorontwikkeling naar een logistiek platform. “Focusing on the needs of its merchant population is doubly important, given the current global pandemic, which has seen Uber Eats emerge as even more of a key infrastructure component in the food service and grocery industries as people seek more delivery options in order to better comply with stay-at-home orders and other public safety recommendations.” Deliveroo sloot samenwerkingen af met veel retailers in de UK zoals de Lidl. Uber ging nog harder en chef Uber sprak onlangs nog de volgende quote uit: “Any place you want to go or anything you want to get. We are getting into groceries, getting into pharmacies, getting into a host of adjacencies, anything you want to get to your house in the next hour.” Wat hij hier eigenlijk zegt is dat het zijn ambitie is om ondernemers in steden een platform te bieden voor ‘on demand’ logistiek van… alles. Uber wordt daarmee een vloot van (freelance) koeriers die kunnen worden ingezet voor de bezorging van alles wat je maar kunt bedenken, zolang het maar ‘on demand’ en dus snel moet gebeuren binnen een stad. Als je dat beseft, dan snap je de link met Uber Freight ook beter. Transport met vrachtwagens in combinatie met taxi’s is wat onlogisch, maar vrachtwagens gecombineerd met last mile transport per fiets is wel heel logisch. Nu kennen we deze platformen vooral van het bezorgen van maaltijden, maar zij kunnen natuurlijk ook zo heel eenvoudig in andere sectoren intappen. Waar zij in sommige sectoren ook daadwerkelijk spullen via de eigen app gaan verkopen en in andere sectoren meer een bezorgservice kunnen worden voor andere (lokale) ondernemers. En daarmee een concurrent kunnen worden van Picnic, PostNL, fietskoerierbedrijven en ga zo nog maar even door.

Bottom line is de groeipotentie van een bezorgplatform dus vele malen groter dan die van een maaltijd verkoop platform. Is TakeAway dan daarmee niet meer interessant? Ik denk het zeker niet: de markt is groot en er is nog voldoende ruimte voor groei. En het grote voordeel van TakeAway is dat het een relatief veilige en daarmee stabiele business is. Juist omdat het het stukje logistiek níet organiseert. Iedereen weet dat er flink wat rommelt met de omstandigheden van koeriers in dienst van restaurants, maar dat is niet een zorg van TakeAway. Bezorgplatformen hebben daarentegen een veel interessanter groeipotentieel, maar het risico is simpelweg groter. Want of die bezorgers freelancers kunnen blijven in alle landen is nog zeker geen gelopen zaak. En als dat voor hun mis gaat, dan heeft dat grote gevolgen voor de toekomst van de business. Het is dus maar net de vraag hoeveel risico je wilt nemen. En dan is het misschien niet zo heel gek dat TakeAway Nederlandse en Uber Amerikaanse roots heeft.

Vuistregels Online platformen – Supplement bij de Leidraad bescherming online consument. Grenzen aan Online Beïnvloeding | ACM

Een van de grote vraagstukken mbt beleid en platformen zal gaan rondom de vraag over de verantwoordelijkheid van platformen als bemiddelaar tussen vraag en aanbod. Waar platformen nu nog redelijk weinig verantwoordelijkheid hebben en zich in sommige (steeds minder) gevallen positioneren als een prikbord, verwacht ik dat er de komende jaren vooral veel verantwoordelijkheden bij zullen komen. Een goede zaak, al moet wel goed worden gekeken hoe dit niet kan leiden tot een oneerlijk concurrentievoordeel voor bestaande (gevestigde) platformen die hebben kunnen groeien en leren zonder deze verplichtingen. Iets waar bij de ‘platform to business’ verordening wel goed rekening mee is gehouden.

De ACM publiceerde onlangs dit document met vuistregels. Op de eerste pagina wordt gelijk duidelijk gemaakt dat de tijd van vrijblijvendheid voorbij is: “Aanbieders van online platformdiensten spelen een cruciale rol bij het waarborgen van de rechten van consumenten en het naleven van toepasselijke verplichtingen voor professionele partijen. Dit supplement bevat een kader waaraan aanbieders van online platformdiensten moeten voldoen”.

Ook wordt het snel duidelijk dat het woord platform vrij breed wordt gezien: “Online platformdiensten komen in veel verschillende vormen voor. Online platformdiensten die zich (onder meer) op consumenten richten zijn bijvoorbeeld marktplaatsen, appstores, deelplatformen, zoek- en vergelijkingsplatformen, platformen voor groepsaankopen, beoordelingsplatformen en social media platformen”

In de vuistregels wordt gesproken over zowel informatie- als transparantieverplichtingen. De informatieverplichtingen zijn interessant om eens door te nemen, maar niet heel schokkend. De controleverplichtingen daarentegen hebben wel een flinke impact:

• niet zo maar iedere professionele gebruiker toe te laten op het platform. Zo kunt u de voorwaarden van deze gebruikers controleren voordat u ze toelaat;
• alleen professionele gebruikers toe te laten die zich houden aan de consumentenregels;
• professionele gebruikers die zich niet houden aan het consumentenrecht hierop aan te spreken en sancties op te leggen als zij hun gedrag niet aanpassen.

Ook wordt er gesproken over “een aantal van de vuistregels als meer gespecificeerde informatieverplichtingen voor aanbieders van online marktplaatsen.” die per 28 mei 2022 van kracht zullen gaan:

• de belangrijkste parameters die de rangschikking bepalen van de aanbiedingen die aan de consument worden gepresenteerd als gevolg van de zoekopdracht. En het relatieve belang van die parameters ten opzichte van andere parameters.
• wat voor soort gebruiker via uw dienst producten aanbiedt. Maak duidelijk of het al dan niet een handelaar is. Dit kunt u baseren op de verklaring van de gebruiker. Is het geen handelaar? Geef dan aan dat het EU-consumentenrecht niet van toepassing is op de overeenkomst tussen de consument en die gebruiker.
• de wijze waarop de verplichtingen op grond van het consumentenrecht tussen u en de professionele gebruiker zijn verdeeld. Zo moet voor de consument duidelijk worden bij welke partij hij terecht kan met problemen.

Nu er steeds meer verplichtingen aan zitten te komen, lijkt het mij verstandig wanneer bijvoorbeeld EZK een duidelijk overzicht zou maken van alle verplichtingen (inclusief toelichting op uitvoerbaarheid) die eraan zitten te komen. Dit omdat ik nu al af en toe door de bomen het bos niet meer zie en er de komende jaren nog flink wat bomen bij zullen worden geplant.

Daarnaast ben ik, net als bij de platform 2 business verordening, ook erg benieuwd naar de handhaving. Hoe wordt dit vormgegeven? Is dit alleen bedoeld als iets dat consumenten die een klacht hebben kunnen gebruiken om een platform te wijzen op de verantwoordelijkheid, of wordt er ook (pro)actief gecontroleerd en gehandhaafd? En zo ja: hoe wordt dit vormgegeven en wat zijn de consequenties. Ik ben ook erg benieuwd in hoeverre ACM ‘het veld’ bij dit soort vuistregels betrekt. Ik heb het gevoel dat dit echt te weinig gebeurt, waardoor je straks zit met mooie theoretische richtlijnen die in de praktijk niet werken of niet optimaal werken. En dat is een gemiste kans. Ook ben in benieuwd hoe het zit met de legitimiteit van dit soort maatregelen: in hoeverre kan ACM zelfstandig regels bedenken en hoe wenselijk is dat? Nog genoeg vragen die in mijn ogen cruciaal zijn in de ontwikkeling van de platformeconomie.

For China’s Overburdened Delivery Workers, The Customer — And App — Is Always Right : NPR

Een algoritme en app als baas. Een onderwerp dat in veel rechtszaken voorbij komt: in hoeverre ben je vrij als werkende wanneer je wordt aangestuurd door een app? Via Ed Sander, hij weet ontzettend veel van platformen in China, kwam ik bij dit bericht terecht dat een behoorlijk extreme variant laat zien van hoe ver dit kan gaan.

“He had accidentally delivered a package to a neighbor of mine who took it and would not give it back. Now, trembling, he wanted to personally reimburse me for the lost item. I refused to take his money, but for two days, he called me nonstop to apologize. At the time, I did not understand why he was so repentant. Then I found out how closely monitored — and severely punished — delivery workers like him are.”

Een indrukwekkend, maar ook afschrikwekkend verhaal. Een aantal passages:

• The delivery workers described grueling routines: 12-hour days, six days a week, under the automated and watchful eye of mobile apps that track how and when they deliver hundreds of packages a d
  ay.
• Good customer reviews earn delivery workers virtual points in the app, which serve as a buffer against deductions. In the case of a late package or a three-out-of-five-star review, the app will knock off points. Too few points, and a worker gets fined. If Wang fails to garner at least one five-star review a month, he gets slapped with an $8 pay deduction. If someone complains by email, Wang is fined about $300, nearly a week’s wages. Lesser offenses can carry fines of about $30 to $80.
• “Misplace a package because the customer wrote the address wrong? That does not matter — it is always our mistake,” says Zhang.
• Then there are the more arbitrary rules Zhang has to remember. For example, he is not paid for packages delivered outside the preferred time window. Customers who sign up for his employer’s VIP courier service must be called when their package is delivered; Zhang’s mobile app tracks whether he makes the calls and fines him $8 if he does not.

Can a New Regulation Fix China’s ‘Big Data Backstabbing’ Problem?

En niet alleen de aanbieders hebben wat te vrezen: ook de klanten zelf. En daar wil de regering in China iets aan doen:

“Earlier this month, just a day before the annual “Double Eleven” Nov. 11 shopping extravaganza, China’s State Administration for Market Supervision quietly dropped a bombshell on the country’s e-commerce industry. The draft “New Anti-Monopoly Guidelines for the Platform Economy,” not only confirms the applicability of basic anti-monopoly systems and analytical frameworks to e-commerce and digital platforms, it also takes aim at certain business practices that have raised regulator and consumer hackles — including the much-maligned phenomenon known as “big data backstabbing.”

“Big data backstabbing” — dashuju shashu — refers to the increasingly common practice of using big data to compile user profiles, then leveraging that information to market the same product at various prices to different users, usually in the form of charging higher prices to older users. This behavior is hardly new or unique to China: As early as 2000, Amazon was offering DVDs at a lower price to new users more than older ones; in 2012, office supply store Staples came under fire for offering consumers different prices based on their unique IP addresses.”

Het is interessant om te lezen dat de Chinese overheid een actieve rol speelt om dit soort zaken te voorkomen. Voor mij als niet China kenner opmerkelijk, gezien de reputatie van het land.

Een fragment: “Much of this can be attributed to the inherent complexity of regulating tech. Previous attempts to address big data backstabbing include 2019’s “E-Commerce Law,” which placed limits on the use of big data to set differential prices “based on characteristics such as consumers’ interests, habits, and more.” Last October, the Ministry of Culture and Tourism issued new regulations to curb the practice in the online travel industry, while a draft Personal Information Protection Act promises individual users greater control over their personal information in an effort to cut big data backstabbing at the source.”

Interessant om te blijven volgen… (en lees dan ook gelijk het stuk ‘China drafts rules on mobile apps’ collection of personal data’)

Tweet

Interessant Twitter-draadje over deze uitspraak. Klik op de tweet om het hele verhaal te lezen.

In de media

Zij nemen het op tegen Booking.com: ‘Techgiganten hebben ongekend diepe zakken’ | NU.nl

Voor een artikel over het initiatief Beter Boeken werd ik gevraagd om input en commentaar te geven.

Ook gelezen

• Gevecht om de thuiswerker: Slack in handen van Salesforce
• Dashboard online advertenties politieke partijen
• Why Cargo bikes? An empirical analysis of the Pedal Me fleet – A short introduction to the future of urban mobility.
• Make Big Tech accountable, Austria says in Digital Services Act recommendations
• How the EU plans to rewrite the rules for the internet
• The gig economy is here to stay. Now let’s humanise it.
• Tony Hsieh’s American Tragedy: The Self-Destructive Last Months Of The Zappos Visionary – wat een triest verhaal…
• We read the paper that forced Timnit Gebru out of Google. Here’s what it says – The company’s star ethics researcher highlighted the risks of large language models, which are key to Google’s business.
• Uber asks U.S. CDC to consider ride-hail drivers essential for COVID-19 vaccine distribution – hoe een platform zichzelf neerzet als een onmisbaar onderdeel van de (publieke) infrastructuur.

Contact

Inspiratie opgedaan en advies of onderzoek nodig bij vraagstukken rondom de platformeconomie? Of op zoek naar een spreker over de platformeconomie voor een online of offline event?

Neem gerust contact op via een reply op deze nieuwsbrief, via mail ([email protected]) of telefoon (06-50244596).

Bezoek ook mijn YouTube kanaal met ruim 300 interviews over de platformeconomie en mijn persoonlijke website waar ik regelmatig blogs deel over de platformeconomie. En lees mijn boek ‘Platformrevolutie – Van Amazon tot Zalando, de impact van platformen op hoe wij werken en leven’.

Er is ook een Engelstalige nieuwsbrief, welke iedere twee weken wordt verstuurd.

Goedemorgen! Afgelopen week was een mooie week, met onder andere de lancering van Platformwerk.nl middels een mooi interview bij ZiPconomy. De reacties waren bijzonder positief en de eerste platformen die nog niet in de lijst stonden maar wel graag willen worden toegevoegd hebben zich gemeld. Afgelopen week was ook de bekendmaking van de winnaar voor de ‘Marketing Literatuur Prijs 2020’ waar mijn boek Platformrevolutie voor was genomineerd. Helaas heb ik niet gewonnen, maar het was een eer om mij tussen al die mooie titels te mogen vertoeven. En dat is ook zeker wat waard. Verder ontvang ik steeds meer aanvragen voor (online) presentaties en coaching / begeleiding bij platform vraagstukken. Fijn dat steeds meer mensen uit de ‘survival’ modus komen en weer vooruit gaan kijken. Voor deze week ook weer een paar mooie artikelen verzameld en voorzien van mijn duiding en commentaar. Mooie week!

Grote sterren lokken hun fans weg van Facebook en Instagram | FD

Het is natuurlijk al even bekend dat op het moment dat je als (persoonlijk) merk ambassadeurs via social media aan jou verbindt, dat je vervolgens moet betalen om deze te bereiken. Die discussies lopen al jaren. Het is dan ook niet heel verrassend dat steeds meer bekendheden een eigen app (laten) bouwen om het contact met de fans geheel in eigen beheer te houden. Een ontwikkeling die vermoed ik door corona een flinke boost heeft gekregen: artiesten hebben tijd over én zijn op zoek naar nieuwe manieren om fans te betrekken én om hier geld aan te verdienen door bijv. online concerten. En dat werkt natuurlijk het best wanneer je de communicatiekanalen in eigen beheer hebt.

Dat is dan ook waar dit artikel over gaat. Het krijgen van geen toegang tot de fans wordt in dit artikel als ‘gijzelen’ omschreven, en daar ben ik het wel mee eens. “De muziekproducent schat in dat hij met een bericht op sociale media nu 2% à 3% van zijn volgers bereikt. ‘Als ik de rest ook wil bereiken, zal ik een advertentiecampagne moeten inzetten. Dat vind ik vreemd. Je fans worden gegijzeld door de sociale media die met een tolhuisje gaan staan tussen mij en mijn fans.’”

Dit verhaal is een mooi voorbeeld van wat ik in mijn boek noem: laat jij een platform voor jou werken of werk jij voor een platform. Oftewel: bedenk goed op welke vlakken een platform voor jou waarde toevoegt. Ben je hotelier: gebruik platformen als Booking om nieuwe gasten binnen te halen. Zijn ze eenmaal binnen? Zorg er dan voor dat ze bij een volgende vakantie weten wie je bent (contentmarketing) en dat als ze bij jou willen boeken, dit ook een beetje eenvoudig kan worden geregeld. Ook in dit stuk maken de artiesten deze keuze: “de rol van sociale media verandert wel. Het wordt een bron van verkeer dat je zo snel mogelijk moet converteren naar een eigen platform.” Dat betekent dus ook dat je je eigen kanalen goed op orde moet hebben en hier flink in moet investeren. Daar ontkom je niet aan en dat hoort er nu eenmaal bij. En op lange termijn werpt dit zijn vruchten af. Zoals dit voorbeeld van een vertegenwoordiger van grote DJ’s: “De waarde zit voor mij in de data. Als ik wil draaien in Amerika en ik kan al duizend fans aanleveren in New York, dan zullen ze mij eerder boeken.”

Bedenk dus goed hoe je jouw klanten, ambassadeurs of fans kunt aantrekken en behouden en hoe je het contact in handen houdt. Want dat is waar het in de platformeconomie veelal om draait: het klantcontact.

En het mooie is: door de opkomst van gratis en goedkope tools is dit tegenwoordig niet alleen weggelegd voor partijen met hele diepe zakken. Mooi voorbeeld dat ook in het FD wordt aangehaald is de popband Pip Blom. “Pip Blom was dit jaar de eerste Nederlandse popband met een eigen platform met muziek, achter-de-schermenfilmpjes en snelle releases van nieuwe nummers. Een online plek waar muzikanten zonder de tussenkomst van YouTube, Instagram of Facebook met hun fans kunnen praten.” In de nieuwsbrieven van haar vader Erwin Blom (o.a. oprichter Fast Moving Targets) heeft hij meerdere malen omschreven hoe hij met slimme tooltjes dit platform / deze app in elkaar heeft gezet. Via Twitter vat hij kort samen wat ze doen: “Het platform hebben we zelf met Glide gemaakt, inclusief koppeling met Memberful en Petje.af voor betalende leden. Iedere week maken we content voor member. Free members krijgen mooie waar, betalende premium members krijgen exclusieve digitale waar (magazines, posters, demo’s, etc) en ook fysieke spullen thuis.” Op de site van Pip Blom lees je er meer over. Met zijn dienst ‘Productschool‘ helpt hij anderen hetzelfde te doen: slimme dingen bouwen door gebruik te maken van slimme tooltjes. En laat hij zien dat dit soort oplossingen in principe voor iedereen zijn weggelegd.

Deze nieuwsbrief is voor mij overigens een manier om via een eigen kanaal waar ik alle controle over heb te communiceren, intussen met bijna 1.000 abonnees. Rond de kerstdagen ga ik eens nadenken hoe ik hier mee mee kan. Dus heb je ideeën, heb je behoefte aan meer of andere vormen van content of begeleiding? Laat het weten in een reply op deze mail.

Uber considers letting drivers set prices

Het is een eeuwige discussie: zijn Uber chauffeurs nu wel of geen ondernemers? Ja: er zijn veel vrijheden, maar die vrijheid is in veel gevallen ook erg relatief. Je kunt werken wanneer je wilt, maar uiteindelijk is er natuurlijk alleen werk wanneer er vraag is naar ritjes. Buiten die tijden kun je prima inloggen, maar zul je geen euro verdienen. Een van de zaken waar de ondernemende chauffeurs geen invloed op hebben is het tarief. Dat is vanuit het perspectief van de ondernemer gek: als ondernemer bepaal jij jouw eigen tarief. Maar vanuit het perspectief van de klant is het logisch: het proces wordt er niet makkelijker op wanneer je prijzen moet gaan vergelijken of moet bieden. Het gaat immers om een ritje van A naar B, niet om een nieuw huis.

Toch moet er een middenweg zijn en die wil Uber in Australië gaan verkennen. Het is overigens niet de eerste keer dat Uber het probeert: chauffeurs het eigen tarief laten bepalen, maar toch. “Uber is set to decide whether to roll out a trial to Australia to let drivers bid for rides and set their own prices, in a move that would cement their status as independent contractors.”

Op zich is dit natuurlijk een interessant experiment. Niet alleen voor Uber, maar ook platformeconomie breed. Er zijn vanaf het begin al veel verwachtingen dat platformen ook de pricing veel dynamischer gaat maken, maar in de praktijk komt dit nog erg weinig voor. Dus wie weet dat we hier weer iets van kunnen leren.

Wat natuurlijk lastig is, is dat prijs zetten altijd een kwestie is van vraag en aanbod. Is het aanbod schaars: dan heeft aanbod meer in de melk te brokkelen. Is er overvloed in aanbod? Dan heb je als aanbieder weinig over de prijs te zeggen en ontstaat er een reëel risico naar een race to the bottom. Wat natuurlijk kan worden opgevangen door in te stellen dat chauffeurs alleen naar boven mogen bieden, nooit naar beneden. Bottom line is het belang van het platform en de klant natuurlijk wel betaalbare (lees: met de markt concurrerende) tarieven. En aangezien het platform de toevoerskraan van nieuwe aanbieders op ieder moment open kan draaien waardoor er overvloed ontstaat is het maar zeer de vraag of dit soort systemen impact zullen hebben op de gemiddelde verdiensten van de chauffeur. Mijn idee: het zal vooral incidenteel iets kunnen uitmaken, maar over het algemeen weinig tot geen impact hebben op de gemiddelde verdiensten. Maar een experiment hierin is natuurlijk helemaal prima.

Dan nog een interessante quote in het stuk: “Any place you want to go or anything you want to get. We are getting into groceries, getting into pharmacies, getting into a host of adjacencies, anything you want to get to your house in the next hour.” Dit geeft goed de ambities weer van deze bezorgdiensten. Beginnen met maaltijden en vanuit daar uitbreiden naar bezorging van andere goederen. Hier zie ik de laatste tijd, zeker vanuit de UK, veel updates over voorbij komen, maar het is wel prettig om dit ook even zo in één quote samengevat te zien worden.

Taxi-app Bolt in Nederland: in alles zoals Uber, maar ‘beter voor chauffeurs’? | door Rens Lieman, schrijver en journalist

Taxi-app Bolt is sinds maand ook in Nederland actief. In vrijwel alles lijkt het op grote concurrent Uber, maar Bolt belooft lucratiever te zijn voor chauffeurs. ‘Daar is in Nederland behoefte aan.’

Wat gaat Bolt, dat toegeeft voor 95% hetzelfde te werken als Uber, nu voor een verschil maken? Om te beginnen: concurrentie kan natuurlijk nooit kwaad. Zeker in sectoren waar de ‘switching costs’ voor zowel vraag als aanbod bijzonder laag zijn. Als je eenmaal de papieren en materialen hebt om taxi te mogen rijden, kun je heel eenvoudig van Uber naar Bolt switchen. Ook voor de klant is dit het geval. Dat maakt dat je als app continu het beste aanbod en de beste voorwaarden moet hebben voor de klanten van jouw marktplaats.

Bolt richt zich duidelijk op de aanbieder: de chauffeur. “Medewerkers van onze support-afdeling hebben veel verantwoordelijkheid gekregen zodat ze problemen van chauffeurs snel kunnen oplossen. We willen chauffeurs op termijn voordelen bieden, zoals korting aan de pomp of op een verzekering. En het belangrijkste: we willen dat ze via onze app beter verdienen. Het klopt dat onze ritprijzen hetzelfde zijn als bij Uber, maar door chauffeurs een lagere commissie te rekenen, houden ze meer over. We verwachten dat chauffeurs via onze app met meer plezier hun werk doen, wat ook tot een fijnere rit voor de passagier zal leiden.”

In deze quote uit het artikel van Rens Lieman laat de directeur van Bolt Nederland mooi zien hoe platformen met de schaalvoordelen die zij creëren ook iets kunnen doen voor de aanbieders. De vraag is alleen: is dat genoeg om de loyaliteit te winnen? Ik denk dat dat tegenvalt: uiteindelijk gaat het om de inkomsten en op het moment dat er via Bolt geen ritjes zijn, zullen chauffeurs binnen enkele seconden overschakelen naar Uber, de centrale of wat dan ook.

Dan die commissie. Bolt rekent 15 procent, dat is aanzienlijk minder dan Uber. Bolt denkt ook hiermee uit de kosten te komen, omdat de organisatie naar eigen zegge efficiënter is ingericht en daarmee de kosten van de organisatie lager. Op de vraag van Rens of ze van plan zijn om de commissie op termijn te verhogen (hij geeft ook aan dat in andere landen deze al baar 20% is verhoogd) antwoord de directeur: ‘Nee, dat staat op dit moment niet op onze tijdlijn. We hebben niet eens over zo’n scenario gesproken.’

Als ik een chauffeur, of voor een vakbond die chauffeurs vertegenwoordigd, was, dan zou ik hier garanties over willen krijgen. Het is namelijk een bekende platform strategie om met lage commissies en veel extra voordelen een kritieke massa op te bouwen, om vervolgens de voorwaarden te versoberen. Dat is natuurlijk heel slim, maar als aanbieder zou ik hier garanties over willen krijgen. Natuurlijk kan het zijn dat de commissie omhoog gaat, maar je kunt altijd afspreken dat deze met maximaal X% per jaar mag stijgen. Daar valt vast over te praten.

En als laatst: hoe zit het met die andere kant van de marktplaats die ook tevreden moet worden gehouden: de consument die de taxi besteld? Los van de gedachte dat blijere chauffeurs voor een betere ervaring zorgen wordt je daar uit dit interview niet wijzer van. Hij geeft aan dat de app voor 95% hetzelfde werkt als die van Uber en dat de prijzen gelijk zijn. Ben ik dus benieuwd waarom ik als consument van Bolt gebruik zou moeten maken.

Opmerkelijk

In een Tweet van Rogier de Langhe zag ik deze voorbij komen: Amazon-reviews van geurkaarsen in Covid-tijden. Bj reviews wordt al vaak de context niet meegenomen in de beoordeling, in dit geval is dat niet anders. Maar wel een opmerkelijk en actueel voorbeeld.

Ook gelezen

• How Do We Solve a Problem Like Amazon?
• Uber, Lyft Win $810 Mln Worth Federal Transportation Contract
• Gig Companies Spend Millions on Anti-Labor PACs In Illinois and New York – In the wake of Prop 22 passing in California, gig companies are gearing up for fights nationwide and fostering ties with Democrats.
• Essay: De overheid in tijden van crisis – Tegen de uitholling. In 2018 pu
  bliceerde Herman Tjeenk Willink Groter denken, kleiner doen. De kernboodschap van het boek luidt: de wijze waarop de overheid nu functioneert holt de democratische rechtsorde uit. Wat valt daaraan te doen? De coronacrisis heeft die vraag nog urgenter gemaakt.
• Autofabrikanten volgen bestuurders overal en verkopen wat ze over hen te weten komen – ‘Een auto weet wie je bent en kent je dagelijkse patronen’
• Secret Amazon Reports Expose the Company’s Surveillance of Labor and Environmental Groups – Dozens of leaked documents from Amazon’s Global Security Operations Center reveal the company’s reliance on Pinkerton operatives to spy on warehouse workers and the extensive monitoring of labor unions, environmental activists, and other social movements.
• How Biden administration could upend Prop. 22 and make Uber, Lyft drivers employees.

In de media

#1 Een Kleine Geschiedenis van het Platform – bol.com | Microphone Media | Podcast on Spotify

Afgelopen week verscheen de eerste aflevering van de zesdelige serie Platformania waar ik als geïnterviewde aan heb meegewerkt. In deze eerste aflevering hoor je hoe de platformeconomie is ontstaan en hoe platformen zich nu en in de toekomst gaan ontwikkelen. De serie is ontwikkeld in opdracht van bol.com.

Contact

Inspiratie opgedaan en advies of onderzoek nodig bij vraagstukken rondom de platformeconomie? Of op zoek naar een spreker over de platformeconomie voor een online of offline event?

Neem gerust contact op via een reply op deze nieuwsbrief, via mail ([email protected]) of telefoon (06-50244596).

Bezoek ook mijn YouTube kanaal met ruim 300 interviews over de platformeconomie en mijn persoonlijke website waar ik regelmatig blogs deel over de platformeconomie. En lees mijn boek ‘Platformrevolutie – Van Amazon tot Zalando, de impact van platformen op hoe wij werken en leven’.

Er is ook een Engelstalige nieuwsbrief, welke iedere twee weken wordt verstuurd.

Goedemiddag! Dat is even schrikken: een nieuwsbrief op de donderdag rond lunchtijd. Bij deze ontvang je een ‘special edition’ van mijn nieuwsbrief, waarin ik een mooi nieuw initiatief aankondig. Het leek mij goed om dit met jou te delen. Vandaag lanceerde ik een nieuw initiatief: Platformwerk.nl. Een overzicht van alle platformen in de kluseconomie die actief zijn op de Nederlandse markt. De website werd ontwikkeld door Freshheads: zij leenden een van hun teams twee weken ‘aan mij uit’ om de website te realiseren, waarvoor dank! Journaliste Claartje Vogel van ZiPconomy interviewde mij over dit nieuwe initiatief en schreef daar een mooi stuk over. Je leest het hier onder, of via deze link op ZiPconomy. Mooie dag!

Wie is wie in de kluseconomie? Platformwerk.nl geeft een overzicht – ZiPconomy

Hoe ziet de kluseconomie in Nederland eruit? Welke platformen bestaan er en wat zijn de verschillen en overeenkomsten? Platformexpert Martijn Arets brengt het in kaart op Platformwerk.nl.

De nieuwe website Platformwerk.nl geeft een overzicht van alle platformen in de kluseconomie die actief zijn op de Nederlandse markt. Platformexpert Martijn Arets verzamelt hier alle online marktplaatsen die vraag en aanbod van arbeid bij elkaar brengen.

Die kluseconomie is namelijk hard gegroeid en overzicht ontbrak, vertelt hij. “Er zijn veel meer aanbieders dan Uber en Deliveroo, maar toch zijn dat de voorbeelden die in de media en het politieke debat telkens terugkomen”, zegt Arets. Hij onderzoekt sinds 2012 de opkomst van de platformeconomie en de impact op de samenleving. “In veel discussies wordt vergeten hoe omvangrijk de kluseconomie is. Daar wil ik iets aan doen.”

Verschillen zichtbaar maken

Op de nieuwe website Platformwerk.nl zie je dat er grote verschillen zijn tussen de platformen. “Ze hebben ieder hun eigen manier om matches te maken, vergoedingen te bepalen en ieder heeft zijn eigen reputatiesysteem”, vertelt Arets. “Je ziet ook dat lang niet alle platformen werken met freelancers. Er staan platformen op die werken met zzp’ers en partijen die uitzenden, zoals Youbahn en NowJobs. Zo’n verschil is nogal belangrijk als je onderzoek doet naar de partijen.”

In de database staan trouwens geen cijfers over omzet, aantal gebruikers of matches. “Dat soort gegevens delen ondernemers liever niet. En als ze ze al delen, moet je het vaak met een flinke korrel zout nemen. In de database staat alleen feitelijke informatie.”

Nut voor de markt

Op moment van schrijven staan er 80 platformen op Platformwerk.nl. “De profielen zijn ingevuld door de platformen zelf”, zegt Arets. “Op dit moment zijn er 15 volledig gevalideerd, de rest van de platformen ga ik aanschrijven om de vragenlijst in te vullen.”

De meeste platformeigenaren werken graag mee, vertelt hij. “Ze vinden het fijn dat er overzicht is. En als ze zien dat andere platformen meedoen, willen ze zelf natuurlijk niet achterblijven. Het scheelt ook dat ik veel ondernemers persoonlijk ken.”

Arets bouwde de database samen met Freshheads, een partij die gespecialiseerd is in de bouw van online marktplaatsen. Directeur Wout Withagen: “Het is een ontzettend interessante markt. Wij kunnen het weten, want we hebben ooit zelf Werkspot.nl opgezet en recentelijk YoungOnes geholpen om te bouwen. We willen graag onze kennis delen.”

Withagen verwacht dat de platformwereld veel heeft aan deze database. “Dit wordt een plek waar alle informatie bij elkaar staat. Welke platformen zijn er, hoe werken ze, wat is hun model? Daar kun je als ondernemer je voordeel mee doen.”

Korte klussen die offline uitgevoerd worden

Op het Platformwerk.nl staan vooralsnog alleen marktplaatsen waarbij het werk ‘offline’ gedaan wordt. Denk aan schoonmaakwerk, horecapersoneel en logistiek medewerkers. De focus ligt daarbij op korte klussen (per dag of per uur) en transactionele marktplaatsen. Dat laatste betekent dat de betaling verloopt via het platform. “Ik moest een grens trekken”, verklaart Arets. “Daarom staan bijvoorbeeld Jellow, Freelance.nl en Fiverr er niet bij.”

Wie op zoek is naar platformen voor lange opdrachten, kan terecht in de ZiParena. Met de filter ‘freelance selfsourcing tools’ vind je een overzicht van jobboards, talentpools en marktplaatsen. Ook vind je tooling om eigen platformen te bouwen als opdrachtgever.

Bijdragen aan debat en onderzoek

Er zit trouwens geen verdienmodel achter Platformwerk.nl. De nieuwe website is bedoeld als een voedingsbodem voor debat en onderzoek. De Sociaal Economische Raad (SER) en TNO hebben voor hun recente rapporten zelfs al gebruikgemaakt van de database.

De data is voor iedereen toegankelijk. Met één druk op de knop download je een excel-bestand met daarin de gegevens van alle profielen. Arets: “Er wordt steeds meer onderzoek gedaan naar platformen voor arbeidsbemiddeling, onder andere vanuit de overheid. Wat is bijvoorbeeld de impact? Wat maakt zo’n platform anders dan andere vormen van bemiddeling? Momenteel zie ik meer meningen dan feiten in het debat. Hopelijk leidt meer onderzoek naar betere conclusies. En draagt deze database daaraan bij.”

Contact

Mocht je vragen hebben over het nieuwe initiatief? Stuur dan een reply op deze mail of mail naar [email protected].

Goedemorgen! Afgelopen week weer 3 presentaties (waarvan 1 offline) gegeven, maar ook zelf de nodige webinars en 1 offline presentatie bijgewoond. En weer mooie inzichten opgedaan. Zo was ik te gast bij een bijeenkomst van nlgroeit met een ‘collegetour’ sessie met Pieter Zwart van Coolblue. Mijn conclusie: Coolblue is juist zo succesvol omdat het géén platform is. Uiteindelijk is het zijn van een platform ook een keuze. en toch aan het eind van de laatste sessie Pieter mijn boek overhandigd, je weet maar nooit. Ook weer twee corporate innovatie teams die met platform proposities bezig zijn geholpen in een sessie van ieder 4 uur. Iets dat ik de laatste tijd steeds vaker doe en erg leuk en leerzaam is (voor beide kanten) om te doen. Deze week staat de eerste sessie met 6 klusplatformen op het programma waar we geen kijken hoe we de opgedane ervaring van platformwerkers kunnen doorzetten naar een digitaal CV. Dat zou echt een mijlpaal zijn. Daarnaast lanceer ik deze week ook iets anders tofs, maar dat lees je volgende week maandag pas, nog even geduld. In deze editie weer een aantal mooie stukken over de platformeconomie. Fijne week!

Too Good To Go turns food waste into business: ‘It really is a win-win-win concept’

In deze nieuwsbrief aandacht voor het platform Too Good To Go. Niet als haakje mbt een actualiteit, maar simpelweg omdat ik het een mooi voorbeeld van hoe een platform laagdrempelig vraag een aanbod met elkaar kan verbinden, transactiekosten kan verlagen en een nieuwe markt creëert.

Dit AD artikel geeft een goed overzicht van wat het platform doet. “Wat we doen is voedselbedrijven die produceren of voedsel verkopen in contact brengen met consumenten als ze dat eten niet kunnen verkopen voordat de houdbaarheid verloopt. Consumenten betalen er een redelijke prijs voor en zo redden we voedsel dat anders weggegooid had moeten worden. -…- Veel mensen maken gebruik van onze Magic Box. Daarin stoppen ondernemers producten waarvan de houdbaarheid in zicht is. Omdat ze niet vooraf weten om welke producten het gaat, is het een verrassing voor de consumenten wat het is.”

Voor een Magic Box betaal je doorgaans 3, 4 of 5 euro. Mijn vriendin is aardig verslaafd aan deze app en daardoor heb ik ook flink wat ervaring met dit platform. En fiets ik minstens twee keer per week naar de bakker, Lidl of Makro voor een verrassingsdoos. De Makro is mijn favoriet, al is het soms ook creatief recepten bedenken wanneer je 1 kilo gesneden uit of 3 zakken spinazie in de Magic Box aantreft.

Too Good To Go groeit hard in Nederland: in 2,5 jaar hebben ze al ruim 4 miljoen maaltijden gered, 4.530 aanbieders aan het platform verbonden en de app is 1,7 miljoen keer gedownload. Een ongekend aantal. In totaal heeft het platform 25 miljoen gebruikers. Dit kan ook alleen maar met een flink team. Alleen in Nederland al werken zeker 40 mensen voor Too Good To Go, internationaal zijn dit er 600: 250 meer dan een jaar geleden. Het platform heeft in totaal 13,3 miljoen aan investeringen opgehaald en is in zeker 13 landen actief.

De reden dat zij snel willen groeien is volgens mij duidelijk: op het moment dat er 1 platform in het systeem van de bedrijven en klanten zit, zal er niet snel ruimte zijn voor een tweede. Daarnaast is er voor een dienst als deze schaal nodig om de hoge kosten te kunnen verantwoorden en kan de schaal worden ingezet om andere activiteiten rondom ‘food waste’ te ontplooien.

Blokker gaat ‘blokjes’ aandelen uitdelen aan klanten

Deze week interessant nieuws van de kwakkelende winkelketen Blokker: “Blokker introduceert binnenkort een loyaliteitsprogramma waarmee shoppers mede-eigenaar kunnen worden van het retailconcern. Het is nog onduidelijk of de certificaten in de toekomst verhandelbaar zullen zijn.”

Als klant van Blokker krijg je dus ‘zegeltjes’ die een aandeel in het bedrijf vertegenwoordigen. Daar betaal je niets voor, die krijg je. Het gaat dus duidelijk om een loyaliteitsprogramma. Natuurlijk kun je cynisch zijn: het gaat Blokker niet voor de wind, de toekomst is onzeker en daardoor weet je ook niet of de certificaten ooit iets waard zullen worden.

Als je deze pragmatische blik los laat en deze case wat breder bekijkt is het wel een heel erg interessant experiment. Zeker wanneer een platformbedrijf dit gedachtegoed zal overnemen. Platformen leren en groeien op rekening van de gebruiker. Niet alleen verzamelt het platform data van de gebruiker, ook draaien zij 24/7 experimenten met de gebruikers om te ontdekken wat wel en wat niet werkt. Zonder deze ervaring kan geen enkel platform groeien en succesvol worden. De gedachte dat de gebruikers dus ook profiteren van de waarde die door die zelfde gebruikers wordt gecreëerd is dus lang niet gek en ook niet nieuw. Het hele concept van platform coöperaties (waar de gebruikers naast eigenaarschap ook invloed hebben op het bestuur van het platform) is een behoorlijk rigoreuze stap voor een platformorganisatie. De stap van een loyaliteitsprogramma lijkt een stuk minder ingrijpend. Het zou mooi zijn wanneer een platformbedrijf et aan zou durven om een deel van het aandelenkapitaal, zeg 10 procent, te reserveren voor ‘zegeltjes’ voor de gebruikers. Hoe meer je gebruikt, hoe groter deel van de taart je als gebruiker ontvangt. Een idee dat ook in veel blockchain concepten voorkomt, maar naar mijn weten nog niet van de grond is gekomen. Door het te ‘verkopen’ als een loyaliteitsprogramma zou het een breder publieken moeten kunnen aanspreken.

Hoe we zorgen dat hosts een stem krijgen – Airbnb

Naast Blokker werkt ook Airbnb aan een loyaliteitsprogramma. Via een van de lezers van deze nieuwsbrief werd ik gewezen op een mailing naar hosts hierover. Op deze pagina wordt meer informatie gedeeld over de adviesraad voor Airbnb-hosts en het schenkingsfonds voor deze zelfde Airbnb.

De adviesraad van Airbnb-hosts moet een diverse groep hosts samenbrengen die “regelmatig namens alle hosts overlegt met het management van Airbnb om ervoor te zorgen dat hun ideeën worden gehoord.” Ook zet Airbnb een fonds op voor de hosts “dat we nu en in de toekomst gaan gebruiken om in de ideeën van hosts te investeren en dat we in eerste instantie uit 9,2 miljoen Airbnb-aandelen financieren.”

Worden hosts dan ook mede-eigenaar van Airbnb? Nee. Airbnb stopt aandelen in het fonds en wanneer de waarde van deze aandelen 1 miljard dollar waard zijn, dan zal de rente of groei van die hoofdsom worden gebruikt om activiteiten voor hosts te financieren. In het nieuwsbericht geeft Airbnb een aantal voorbeelden waar dit geld voor kan worden gebruikt:

• noodfondsen voor hosts in tijden van crisis
• investeringen in nieuwe producten die het succes van hosts ondersteunen
• een jaarlijkse uitbetaling aan een klein groepje hosts dat zich hard maakt voor de missie van Airbnb
• subsidieprogramma’s voor de onderwijskosten voor hosts en hun gezinnen

Het is dus niet dat Airbnb 1 miljard in het fonds stopt: het zet aandelen apart en op het moment dat deze 1 miljard waard zijn, dan wordt de rente of de groei die boven die miljard wordt gerealiseerd in de activiteiten geïnvesteerd. Tot die tijd “blijven we feedback en voorstellen van de community verzamelen en financieren zoals we dat nu ook doen.”

Het verhaal rondom het fonds is nog wat vaag. Wat is de waarde van die 9,2 miljoen Airbnb aandelen? En hoe lang duurt het tot deze 1 miljard waard zijn? Hoe groot is de kans dat deze überhaupt 1 miljard waard worden? En dan nog: wat gaat er precies met die overwaarde gebeuren (de hosts lijken nooit toegang te krijgen tot die miljard, alleen tot de rente of de waarde boven die miljard) en hoe komt dit bij de hosts terecht?

Wat deze stap wel duidelijk maakt is dat waar Airbnb in het begin de hosts heeft laten vallen als een baksteen (het platform paste eenzijdig de annuleringsvoorwaarden voor de hosts aan, wat een grote impact had op de verhuurders) het platform nu hard bezig is om deze groep te verbinden aan het platform. Daarnaast is het ook duidelijk dat ‘superhosts’, verhuurders die met grote regelmaat en goed volgens de Airbnb standaarden verhuren, een steeds belangrijk wordende doelgroep van het platform aan het worden is. Niet gek: uiteindelijk willen huurders ook steeds meer zekerheden en een meer uniforme dienstverlening. Dat lukt alleen met de meer professionele aanbieders. Dat is geen rocket science en een te verwachte ontwikkeling, zeker met een beursgang voor de deur.

DoorDash Says Its Own Pay Model Is a Risk to Its Business in Public Filing

Het leuke van beursgenoteerde platformen als Uber en TakeAway is dat zij verplicht zijn om ieder kwartaal de laatste inzichten en resultaten te publiceren. Ik luister zelf ook regelmatig de ‘investor calls’ terug. Dit zijn openbare audio bestanden van telefoongesprekken naar aanleiding van het publiceren van nieuwe cijfers tussen grote investeerders en de board van het platform. Dat is super leerzaam. Je hoort welke vragen en zorgen er spelen bij de investeerders (die doorgaans goed geïnformeerd zijn in de markt) en de antwoorden van de leden van de board.

Ook zijn er op dit moment een aantal platformen die op weg zijn naar een beursgang, zoals Airbnb en DoorDash. Een van de stappen naar een beursgang is het publiceren van het S-1 document. Een document met ontzettend veel inzichten van organisaties die daarvoor vaak extreem gesloten waren over wat er achter de voordeur plaatsvond. Zo kwamen in de S-1 documenten van WeWork behoorlijk wat lijken uit de kast, wat ervoor zorgde dat de waarde van het bedrijf kelderde. De beursgang zelf werd uiteindelijk afgeblazen.

Deze blog gaat over de S-1 van DoorDash, waar een aantal interessante zaken in voorkomen. “In its S-1, DoorDash lays out why it’s its own worst enemy and warns it may never be profitable. -…- In its S-1 filing with the Securities and Exchanges Commission, there’s little to no evidence DoorDash can achieve let alone sustain profitability (in fact, that it may never be profitable is another “risk”), and lots of evidence that its business model is largely based on taking advantage of both restaurants and drivers. “

“That’s a mouthful, but says that DoorDash’s pay model for delivery drivers is algorithmic, which leads to an “inconsistency in earnings” which is likely to piss off both its workforce and its customers to the point where it may be challenged both in court and by regulators, and reported on in the media. This problem is even worse when you consider the labor patterns of gig companies: they require a large reserve of idle labor to keep wait times low and to fight extremely high turnover rates, but they also rely on a core of full-time gig workers to do the vast majority of work. As a result, the workers hurt the most by this “inconsistency in earnings” are the most precarious and vulnerable workers who rely on DoorDash to make ends meet.”

Geen verhaal waar ik als investeerder blij van zou worden. En overigens niet alleen als investeerder.

Voor wie zich verveelt: de S-1 van Airbnb is hier terug te lezen.

Apple Halves Its App Store Fee for the Smaller Companies – The New York Times

Er is al even gedoe rondom de Apple App store en de commissie die de store vraagt (vragen klinkt overigens iets te vrijblijvend). Vanuit verschillende instanties wordt er momenteel naar deze situatie gekeken. Om wat positief in het nieuws te komen heeft Apple besloten dat app ontwikkelaars die minder dan 1 miljoen omzetten via hun app geen 30, maar 15 procent commissie betalen.

Dat klinkt natuurlijk super sympathiek. Zeker als je in dit stuk leest dat 98% van de bedrijven die aan Apple commissie betalen hierdoor minder commissie betalen. Alleen als je dan vervolgens leest da
t deze groep ontwikkelaars verantwoordelijk waren voor minder dan 5 procent van de omzet van de store, dan weet je ook gelijk dat de impact op de omzet van Apple minimaal zal zijn. En die omzet, die is enorm. “In June 2017, Apple announced that App Store had generated over $70 billion in revenue for developers since its 2008 launch. By 2020, this had increased to $155 billion.” Neem daar 30 procent van en tel uit je winst…

Boekrecensie

De donkere kant van platformen – Frankwatching

Afgelopen week verscheen op Frankwatching een boekrecensie van mijn boek Platformrevolutie:

“Aan inspiratie voor nieuwe platformen zit het boek in ieder geval vol. Ook aan voorbeelden is geen gebrek. Daarbij horen uiteraard de meest bekende voorbeelden, maar Arets schudt ook talloze andere casussen uit zijn mouw die doorgaans minder vaak de revue passeren. Met name de case over Country as a Service, Estland, is een inspirerend verhaal dat laat zien dat overheden best in staat zijn om voor te lopen in de digitale wereld. Er worden ook B2B-casussen besproken, al had dit van mij een groter aandeel mogen krijgen. Van B2B-voorbeelden zijn er echter simpelweg minder. De voorspelling is gelukkig dat dit nog een vlucht gaat nemen. Of zoals de schrijver zegt: “De echte revolutie moet nog komen.”

Al met al is het boek interessant voor iedereen die de wereld in de gaten wil houden. Van startende ondernemers tot doorgewinterde CEO’s. Van marketeers tot beleidsmedewerkers. En van mensen met een uitgedokterd idee, tot diegene die zit te wachten op een eureka-moment.”

Ook gelezen

• Internetpionier Dirk-Willem van Gulik: “Ik ben hoopvol” Mooi interview dat de nodige context geeft aan de opkomst van het internet.
• FNV begint rechtszaak tegen Uber: ‘Chauffeurs zijn werknemers’ – Vakbond FNV sommeert Uber vandaag om chauffeurs in dienst te nemen en de taxi-cao na te leven. Voor beide partijen is dat een principekwestie. Een langdurige rechtszaak lijkt onvermijdelijk
• ‘Vriendenaandeel’ voor versterken eigen vermogen mkb
• Crowdfunding en collectief eigendom voor broedplaats nieuwe stijl
• It’s Not All About Venture Capital: Tech Startups Eye Debt Raises – founders and entrepreneurs look for ways to raise capital without diluting ownership
• Essay: De overheid in tijden van crisis – Tegen de uitholling. In 2018 publiceerde Herman Tjeenk Willink Groter denken, kleiner doen. De kernboodschap van het boek luidt: de wijze waarop de overheid nu functioneert holt de democratische rechtsorde uit. Wat valt daaraan te doen? De coronacrisis heeft die vraag nog urgenter gemaakt.
• UWV: Uber mag werknemers niet ontslaan. Uber ontsloeg in juni tweehonderd werknemers in Amsterdam, die deels zelf voor vertrek tekenden. Het UWV oordeelt nu dat er geen grond was voor ontslag. Terwijl in Nederland hele technische afdelingen werden ontmanteld, maakte Uber in oktober bekend 225 nieuwe software-ontwikkelaars in India te werven.

Food4thought

De twee kanten van Stephen Fry – De Wereld Draait Door – BNNVARA

“Als we iets hebben dat volmaakt lijkt, schuilt daarin onvermijdelijk ook het tegengestelde”. Mooie kijk van Stephen Fry op internet en technologie. Check het fragment 10:23-13:33. Of beter: 7:14-13:33. Of nóg beter: de volle 30 minuten. Wat een mooi gesprek.

Als je denkt: “hoe komt ie daar nu weer bij??”. Om mijn blik te verbreden ben ik een (online) jaaropleiding Grote Denkers gestart: over de belangrijkste denkers uit de westerse en oosterse filosofie, de politieke theorie, sociologie en psychologie en uit de kunst en literatuur. Een toffe en laagdrempelige manier om mijn blik te verbreden.

Contact

Inspiratie opgedaan en advies of onderzoek nodig bij vraagstukken rondom de platformeconomie? Of op zoek naar een spreker over de platformeconomie voor een online of offline event?

Neem gerust contact op via een reply op deze nieuwsbrief, via mail ([email protected]) of telefoon (06-50244596).

Bezoek ook mijn YouTube kanaal met ruim 300 interviews over de platformeconomie en mijn persoonlijke website waar ik regelmatig blogs deel over de platformeconomie. En lees mijn boek ‘Platformrevolutie – Van Amazon tot Zalando, de impact van platformen op hoe wij werken en leven’.

Er is ook een Engelstalige nieuwsbrief, welke iedere twee weken wordt verstuurd.

Goedemorgen! Afgelopen week weer twee mooie sessies mogen doen. Een online sessie in samenwerking met de Zweedse UWV met deelnemers uit Zweden rondom het vraagstuk van portabiliteit van reputatiedata voor platformwerkers. De video vind je hier. En een ronde tafel online workshop (de tafeldiscussie was offline, de andere deelnemers online) tijdens INNOvember over de platformeconomie en de strijd om publieke waarden. Deze video vind je hier. Komende week weer een volle agenda. Ik krijg steeds vaker de vraag ‘waar kan ik jou voor inhuren’? Ik werk aan een overzicht en zal deze ergens de komende weken hier delen. Heb je een vraag: stuur een mail of reply op deze nieuwsbrief. Voor deze editie weer wat mooie stukken bij elkaar gevonden. Veel leesplezier en mooie week!

[Opinion] California’s new ‘gig worker’ law – why EU must say No

Vorige week besteedde ik al aandacht aan de uitzondering op de AB5 wetgeving in California voor ‘app workers’: de Proposition 22. De wet / uitzondering met de twijfelachtige eer van recordhouder van de wet waar de meeste lobby kosten ooit voor zijn gemaakt in de staat California.

Dit weekend weer de nodige stukken en reacties gelezen, zoals dit opiniestuk. Het was een slimme zet van de platformen om genoeg stemmen te verzamelen om het zelfgeschreven wetsvoorstel op het stembiljet te krijgen. Om vervolgens ruim 200 miljoen dollar te besteden om reclame te maken voor dit eigen wetsvoorstel. Nu het voorstel door de inwoners van California is aangenomen, gebruikt Uber dit als blauwdruk om in andere staten en landen de lobby te starten voor een vergelijkbaar scenario. In dit artikel vond ik een quote van de huidige CEO van Uber als reactie op de winst van Prop22: ““Going forward, you will see us more loudly advocate for new laws like Prop 22, which we believe strike the balance between preserving the flexibility that drivers value so much, while adding protections that all gig workers deserve,” Khosrowshahi said, adding that “it’s a priority for us to work with governments across the U.S. and the world to make this a reality.” Niet verrassend, maar die investering van 200 miljoen gaat natuurlijk verder dan alleen 1 staat.

De vraag die ik vorige week al stelde was: wisten mensen in California waar ze voor stemden? Om daar wat meer inzicht in te krijgen heb ik wat promotiematerialen van de platformen bekeken, zoals deze advertentie video van Lyft. Wat ik daar zag, bevestigde mijn gevoel: ze hadden geen idee. In de video wordt aangegeven dat de chauffeurs er met Prop22 op vooruit zullen gaan. Dat zou het geval zijn wanneer de chauffeurs als freelancer zouden worden geclassificeerd, maar de rechter in California had net daarvoor de uitspraak gedaan dat de chauffeurs werknemers waren. Met het invoeren van Prop22 leveren ze dus een hoop in. Of zoals de auteur van het opiniestuk het mooi verwoord: “Should Big Tech and gig platforms push for a policy similar to Proposition 22 in Europe, workers’ rights could quickly become a ceiling rather than a floor.”.

Valerio De Stefano, Professor of Labour Law, omschreef de situatie in zijn blog pakkend met de volgende anekdote: “The story goes that, during a Lent fast that must have felt very long for French king Louis XIV, his chief minister Cardinal Giulio Mazzarino decided to offer some relief to the impatient sovereign. Put in front of a superb truffle-stuffed pigeon, the Cardinal blessed the fowl by saying: “I now pronounce you a fish”. Fish was acceptable meal during fasts, so problem solved – and pigeon eaten.” Naast deze mooie intro is zijn blog ook zeker het lezen waard.

Waar wil ik met dit stuk heen? Ik ben er zelf ook nog niet helemaal achter. Wat ik belangrijk vind is om aandacht te vragen voor de feiten, niet voor de duurbetaalde lobby verhalen. En dat je niet mooie klinkende ideeën gaat echo-en, maar ook zelf kritisch na blijft denken en jezelf blijft informeren. Ja, ik ben van mening dat ons arbeidsstelsel aan een grondig herdesign toe is, maar dan wel een nieuw design waar de zekerheden voor iedereen goed geregeld zijn en de feiten leidend. Dat is broodnodig: technologische ontwikkelingen als platformisering zorgen ervoor dat de transactiekosten voor het organiseren van werk (of beter gezegd: het inrichten van werk rondom het individu, niet persé rondom een bepaald type arbeidsrelatie) zullen dalen. Dat is goed nieuws, tenzij het leidt tot meer kwetsbaarheid bij een doelgroep die die kwetsbaarheid juist niet kan gebruiken. Het een hoeft het ander niet uit te sluiten. Flexibiliteit hoeft niet ten koste te gaan van zekerheid. En we hebben alle stakeholders nodig om dit goed in te richten. Een dan niet vanuit een positie van ‘hakken in het zand en vasthouden aan verworden / verdorven rechten’, want daar komen we al jaren niets verder mee. Dat moge intussen wel duidelijk zijn: wie dat ontkent die is af.

Antitrust: Commission sends Statement of Objections to Amazon for the use of non-public independent seller data and opens second investigation into its e-commerce business practices | European Commission

Een van de grote vraagstukken rondom e-commerce platformen is die van de dubbele rol die het platform heeft waarbij het zowel als marktmeester (beheerder van de marktplaats die als ‘private regulator’ de regels van het spel bepaalt en toegang heeft tot alle data) als aanbieder op de eigen marktplaats is.

Vorige week startte een belangrijke en interessante zaak vanuit de EU tegen Amazon. Uit het persbericht:

“The European Commission has informed Amazon of its preliminary view that it has breached EU antitrust rules by distorting competition in online retail markets. The Commission takes issue with Amazon systematically relying on non-public business data of independent sellers who sell on its marketplace, to the benefit of Amazon’s own retail business, which directly competes with those third party sellers.

The Commission also opened a second formal antitrust investigation into the possible preferential treatment of Amazon’s own retail offers and those of marketplace sellers that use Amazon’s logistics and delivery services. “

Waarbij Margrethe Vestager het heeft over de dubbelrol zoals hierboven omschreven: “We must ensure that dual role platforms with market power, such as Amazon, do not distort competition. Data on the activity of third party sellers should not be used to the benefit of Amazon when it acts as a competitor to these sellers.”

Verder in het stuk wordt ook goed omschreven wat de risico’s en in dit geval concurrentievoordelen zijn van deze situatie: “the use of non-public marketplace seller data allows Amazon to avoid the normal risks of retail competition and to leverage its dominance in the market for the provision of marketplace services.” Daarnaast is het natuurlijk het vraagstuk dat het platform de macht heeft om succesvolle concurrenten op het eigen platform minder goed vindbaar te maken. Iets dat Amazon altijd heeft ontkend (en zal blijven ontkennen), maar waar al enkele voorbeelden uit de praktijk bekend zijn.

OII | How workers learn skills in the online platform economy, and how platforms, policies, and learning providers can support them — Oxford Internet Institute

Een blog over een interessant onderzoek rondom het vraagstuk hoe aanbieders in de online gig economy (met meer specifieke skills, geen clickwork) leren en hoe platformen hier een bijdrage aan kunnen leveren.

Er wordt onder andere gesproken over de ’21 century skills’ die mensen nodig hebben om in de online kluseconomie aan het werk te gaan: “Our study revealed that self-regulatory learning skills are a fundamental skillset in crowdwork, as they are increasingly in all 21st-century jobs. Such skills include the ability to understand and identify changing skill requirements; to be proactive in seeking feed­back; and to be self-reflective and capable of changing one’s learning strategies when they are not working. Such skills are best developed before entering work­ing life. Therefore, even in the age of remote and platform-based work, both initial and continuing voca­tional education and training should focus on de­veloping peoples’ self-regulatory learning skills and capabilities.”

Interessant is ook het stuk onder de titel “Platform work is not a silver bullet for labour market integration”. Hier wordt het volgende over gezegd:

“Platform-based work is often seen as a tool for labour market integration. For example, almost a third of online freelance workers surveyed in our study reported having an immigrant background. Yet newcomers to online work report having difficulties in getting started, because they lack a record of feedback from previous clients, which is the most important way of signalling skills and trustwor­thiness in platform-based work.

To address this barrier, we propose that policymakers and platforms could collaborate to experiment with subsidised ‘micro-internships’, in which clients are offered a discounted rate on new and untested workers in exchange for providing high-quality feedback on and to them.”

In de praktijk zie ik dat veel nieuwkomers zonder ’track record’ zich vooral op prijs onderscheiden. Daarnaast zou portabiliteit van reputatiedata voor diegenen die al een keer via een ander platform hebben gewerkt bij kunnen dragen aan dit probleem. Portabiliteit zou overigens ook de drempel voor hen zonder enige ervaring kunnen verhogen: een onbedoeld bijeffect dat niet over het hoofd mag worden gezien.

The Antitrust Case for Gig Worker Rights | Revue

Voor wie nog niet is uitgelezen over mededinging en platformen hier nog een heel interessant stuk.

Online studio

De laatste tijd geef ik steeds meer online presentaties en workshops. Omdat dit de komende tijd nog wel even zo zal blijven en ik ook verwacht dat dit in de toekomst zal blijven heb ik flink geïnvesteerd in een professionele setup. Bovenstaande opstelling is van de sessie met de Zweedse UWV. Op dit moment wordt mijn kantoor verbouwd naar een permanente setup. Zodat ik eenvoudig een presentatie kan geven met 1 of 2 professionele camera’s, goed licht en professionele audio. Dat in combinatie met razendsnel internet zorgt er voor dat ik laagdrempelig online de wereld over kan gaan met mijn verhaal en mijn kennis kan delen. Dat hele covid brengt dan ook wel weer goede dingen met zich mee…

Terugkijken

Afgelopen week nam ik deel aan de workshop “”Platformbedrijven en de strijd om publieke waarden” als onderdeel van de INNOvember. Dat was erg leuk om te doen en we hebben mooie discussies gevoerd. De video van de workshop is vanaf nu online terug te bekijken. Omschrijving sessie:

Grote internationale platformbedrijven zijn onmiskenbare aanjagers van veel innovaties en hebben een grote impact op de manier waarop wij werken, organiseren en leven. Ieder departement heeft wel direct of indirect met ze te maken en stoeit wel met vragen over hoe beleidsmatig het beste kan worden omgegaan met de problematiek die ze veroorzaken.

In deze workshop bespreek ik de context van de platformbedrijven en brengt ik de voor- en nadelen aan het licht. Om vervolgens in te gaan hoe we het beste de publieke waarden kunnen borgen in een steeds meer platformgedreven samenleving. Vervolgens laten Anko van Hoepen (vicevoorzitter PO-raad) en Willem-Jan van Elk (strategisch adviseur leeromgevingen Kennisnet) vanuit de casus onderwijs zien hoe je door te organiseren een gelijk(er) speelveld kunt creëren. En hoe besturen een visie kunnen en moeten ontwikkelen op de rol van digitalisering van het onderwijs.

Afsluitend volgt een debat waar ook Frits Bussemaker (voorzitter IADA) aansluit en waar aan de hand van stellingen en vragen van het publiek wordt besproken hoe publieke waarden kunnen worden geborgd in de platformeconomie en de rol van de overheid in dit geheel.

Ook gelezen

• The gig economy is here to stay. Now let’s humanise it – We must reshape our laws so the major employers of the future are forced to treat workers with respect
• Coolblue opent private webshops voor werkgevers – Werknemers kunnen shoppen voor artikelen om thuis te werken en de rekening gaat direct naar de werkgever. Slim!
• Misstanden bij koeriers zijn eerder regel dan uitzondering – Werklozen rijden in bezorgbussen en er wordt geld weggesluisd, constateert de Inspectie na tachtig bedrijven te hebben onderzocht.
• Platform work, a booming economy of unknown scale // Agnieszka Piasna
• Met medewerkersparticipatie sterker uit de crisis: hoe een medewerkersparticipatie-regeling, waarbij medewerkers nu mede het risico delen, maar later ook mee kunnen profiteren van positieve rendementen een oplossing kan zijn voor de vraagstukken in deze tijd.
• Switzerland says Uber’s an employer, sends social security bill

Contact

Inspiratie opgedaan en advies of onderzoek nodig bij vraagstukken rondom de platformeconomie? Of op zoek naar een spreker over de platformeconomie voor een online of offline event?

Neem gerust contact op via een reply op deze nieuwsbrief, via mail ([email protected]) of telefoon (06-50244596).

Bezoek ook mijn YouTube kanaal met ruim 300 interviews over de platformeconomie en mijn persoonlijke website waar ik regelmatig blogs deel over de platformeconomie. En lees mijn boek ‘Platformrevolutie – Van Amazon tot Zalando, de impact van platformen op hoe wij werken en leven’.

Er is ook een Engelstalige nieuwsbrief, welke iedere twee weken wordt verstuurd.