Naast de discussie of ‘gig economy’ platformen als Uber wel of geen werkgever zijn, wordt er ook veel gesproken over de classificatie van platformen. Is een platform een ’tech bedrijf’ die puur vraag en aanbod met elkaar in contact brengt, of is er meer? In dit stuk: “Taxidienst Uber hoopt in de Europese Unie de classificatie van ‘digitale dienst’ te krijgen. Daarmee zou de onderneming strenge regelgeving voor reguliere transportbedrijven kunnen omzeilen.”
In mijn ogen is de uitkomst helder: hoewel een bedrijf als Uber zonder technologie niets voorstelt, kun je niet spreken van een open platform die vraag en aanbod van ritjes bij elkaar brengt. Een paar punten:
- Uber werft actief chauffeurs en klanten voor hun dienst, dit is geen organisch proces;
- Uber bouwt aan een sterk merk waar mensen in vertrouwen. Mensen kiezen voor Uber vanwege Uber, niet vanwege de individuele chauffeurs;
- Er is geen transparantie in de vraag en het aanbod: het algoritme maakt de match en je hebt geen mogelijkheid om hier vanaf te wijken, je kunt geen voorkeuren aangeven en als chauffeur bouw je ook geen klantenkring op;
Koen Frenken reageerde op dit stuk: “In december 2014 bepaalde de Nederlandse rechter overigens dat het een transportbedrijf is, omdat Uber per uitgevoerde rit zijn geld verdient” en verwees naar het stuk ‘Uber in landmark court battle on Tuesday to escape strict rules‘ van Reuters. Ik vermoed dat het vraagstuk wel of geen werkgever en wel of geen taxibedrijf de komende jaren nog vele malen ter discussie zal worden gesteld. Vanuit de business gezien logisch: aangezien beide vraagstukken het exponentiële groeimodel van platformen in gevaar brengt. Met een reden.
