Goedemorgen! Als je dit bericht ontvangt ben ik op weg naar Brussel om een presentatie te geven over platform coöperaties. Waarna ik door zal gaan naar Estland om een presentatie te geven, maar ook om weer veel te leren van dit meest digitale land ter wereld. Mooie week!
Private companies want to replace public transport. Should we let them? | The Guardian
Interessant stuk met mooie voorbeelden, zoals Citymapper: “a solution for dynamic shared transportation in cities. Essentially, it’s a cross between a taxi and a bus.”
Hoewel de voorbeelden mooi zijn, geeft het stuk eigenlijk helemaal geen antwoord of suggesties op de vraag die het zichzelf in de kop stelt. De vraag of we public companies basis infrastructuur van een samenleving moeten willen laten overnemen is volgens mij relevanter dan ooit.
Op zich is het volgens mij gene probleem wanneer bedrijven stukken van de basis infrastructuur die wij hebben als samenleving overnemen, maar moeten er wel belangrijke voorwaarden en spelregels worden gesteld. Hier onder een drietal:
- inclusiviteit by design: voor een organisatie met winstoogmerk is het logisch om voor de grote vissen / het laaghangende fruit te gaan. Immers: met minimale inspanningen een maximaal rendement halen is voor iedere organisatie interessant. Maar niet voor een samenleving. Bij het maken van afspraken zou ook moeten worden vastgelegd dat ook de minder interessante, en in sommige gevallen ook verliesgevende, doelgroepen bediend zouden moeten worden.
- privacy by design: klinkt logisch, maar is niet altijd even logisch. Vandaar in deze lijst meegenomen.
- exit by design: wat gebeurt er wanneer een organisatie besluit een gebied te verlaten of -al dan niet gedwongen- haar deuren te sluiten? Op een moment dat een samenleving op je rekent, is het onverantwoord om opeens de deur achter je dicht te slaan. Dit is iets dat bij het opzetten al over moet worden nagedacht.
In het kader van deze discussie is het ook interessant om het artikel in De Correspondent ‘We hebben een groot probleem met Facebook. En dat gaat verder dan privacy’ te lezen.
Coolblue gaat pakketjes bezorgen met de fiets | AD.nl
Het moet de nachtmerrie van iedere ondernemer zijn: je besteedt kapitalen om de customer journey te optimaliseren, maar het laatste belangrijke stuk ligt (nagenoeg) geheel buiten jouw controle. En als iedereen nu tevreden was over die laatste stap: ok. Maar helaas is de customer journey bij een pakketbezorger niet geheel vlekkeloos.
Coolblue besloot een tijd geleden al om haar witgoed zelf te gaan bezorgen. Immers: alles voor een glimlach. Deze week maakten zij bekend ook in steden zelf pakketjes met de fiets te gaan bezorgen.
De techniek lijkt nog redelijk primitief lijkt: je geeft een tijdvak van 1 uur aan en krijgt 15 minuten vooraf een sms met de exacte bezorgtijd. Ook het gegeven dat het niet same day delivery betreft, maar je een dag vooraf moet bestellen maakt deze mededeling niet wereldschokkend.
Wat is er dan wél interessant aan dit bericht? Echt interessant is dat Coolblue de koeriers ziet als onderdeel van hun merkbeleving en laatste station van de customer journey. Zo belangrijk dat zij kiezen om de koeriers zelf in dienst te nemen en te behandelen als volwaardige leden van de Coolblue familie. Geen subcontractors, geen freelancers, maar echte werknemers.
Op het moment dat je de bezorgers als uitdragers van je merk ziet, kijk je ook een heel stuk anders tegen het prijsmodel aan. Dan hoeven de bezorgers niet alleen op prijs te concurreren met de concurrent. Dan mag eigen bezorging best een stuk duurder zijn. Omdat de bezorger degene is die het laatste stukje van de klantreis doet en het enige ‘live’ contact is van de webshop. Een bezorger als merkambassadeur mag dan ook prima wat meer kosten: omdat deze kosten niet puur uit het potje bezorging hoeft te komen.
En die techniek en same day delivery? Ach. Dit is een eerste stap. Wedden dat ze over een jaar of 2 same day delivery in een strakke app hebben waarin je de koerier real time kunt volgen? Want uiteindelijk: de technologie is nooit uniek. De totaal executie wel.
Rijk en gemeenten werken samen voor aanpak illegale vakantieverhuur | NU.nl
“Het Rijk, gemeenten en verhuurplatforms zoals Airbnb slaan de handen ineen om illegale vakantieverhuur van woningen te bestrijden.”
Een mooie stap: hoewel het heel goed is dat Amsterdam ervaring heeft opgedaan met de vraag ‘hoe je als overheid omgaat met een platform’, was het tijd om de strategie naar een nationaal niveau te trekken. Interessant om te zien dat Airbnb (weer) als eerste vooraan staat om met een dergelijke samenwerking te experimenteren. Uiteraard heeft het platform ook het meest te verliezen, maar ik ben er van overtuigd dat deze bijdrage aan een nationale oplossing waardevol zal zijn.
Het krediet van de massa – VPRO Podcast
Via een tweet van Marco Derksen kwam ik terecht bij deze zeer interessante podcast aflevering van Tegenlicht waarin je in 30 minuten meer context krijgt over de ontwikkelingen van de ‘social credit’ systemen in China. Luistertip! Ook de andere Tegenlicht podcasts zijn overigens zeker de moeite van het beluisteren waard. Ik heb ze intussen aan mijn favorieten toegevoegd.
Workshop
CFP: Workshop (April 18 2018) Sharing Economy Platforms in Resilient Neighborhoods | The Mobile City
Mooie workshop op 18 april in Amsterdam waar ik mede organisator van ben:
One of the promises of the emerging sharing or platform economy is that it could make neighborhoods more resilient: Platforms can provide new economic opportunities for citizens; contribute to social capital formation; empower citizens in democratic processes; and they could play a role in a more efficient management of resources and overall sustainability. At the same time critics have pointed out that platforms could also undermine some of these aspects: they could induce a precarization of labour, lead to social exclusion based on cultural capital, cause social fragmentation, or increase rather than decrease the use of resources.
In this workshop we want to further discuss / explore the relations between the rise of a platform economy in relation to the organization of resilient (social inclusive, sustainable) neighborhoods. What contexts, policies, design principles and governance models of digital platforms could contribute to more resilient neighborhoods? In particular, we would want to shift the debate from a focus on the major international platforms such as Airbnb and Uber, and explore the opportunities for locally organized platforms in relation to resilient neighborhoods.
Contact
Inspiratie opgedaan en advies of onderzoek nodig bij vraagstukken rondom de platformeconomie?
Neem gerust contact op via een reply op deze nieuwsbrief, via mail ([email protected]) of telefoon (06-50244596).
