Goedemorgen! Afgelopen week mocht ik gelijk weer vol aan de bak met een gastcollege voor de post HBO opleiding ‘Digital Business Transformation van de HAN en een keynote bij Amsterdam Horizon ’19 in het Rijksmuseum over de impact van platformen op arbeid en tijd. In diezelfde week ook tickets geboekt voor het congres ‘Who Owns the World? The State of Platform Cooperativism’ dat 7-9 November in New York plaats zal vinden. Deze week vlieg ik naar Barcelona om deel te nemen aan een panel over platformen en publieke waarden tijdens een bijeenkomst van het ‘European Young Leaders‘ netwerk waar ik al een paar jaar deel van uitmaak. De vakantie is nu echt voorbij 😉 Ook deze week weer een selectie gemaakt van 5 artikelen en deze voorzien van mijn duiding en commentaar. Fijne week!
California advances bill that would ‘lead the world’ on gig worker rights | Technology | The Guardian
Weer een nieuw hoofdstuk in het ‘gevecht’ rondom de status van onder andere platformwerkers in California. Een nieuwe wet zou het makkelijker maken om platformwerkers als werknemer te classificeren.
“a company will have to complete an “ABC test” to classify a worker as a contractor, proving they are (a) free from the company’s control, (b) doing work that isn’t central to the company’s business, and (c) have an independent business in that industry.”
Nagenoeg ieder platform die ik spreek geeft aan dat de werknemerstatus de flexibiliteit waar de platformwerker zich in onderscheidt onmogelijk maakt. Uber stelde als reactie op de nieuwe wet dan ook het volgende voor: “Uber proposed a policy it said would pay drivers a minimum wage of $21 per hour and provide workplace protections including sick leave and compensation for injuries while driving. Drivers say the minimum wage, which applies to time after a trip is accepted, would affect 40-60% of a driver’s time on the road and would not adequately address complaints.”
Het is een interessant spel van water bij de wijn doen om aan de maatschappelijke wensen tegemoet te kunnen komen. En hoewel de belangen groot zijn, valt er voor beide kanten iets te zeggen.
En dat de belangen groot zijn, dat is duidelijk. Uber en Lyft vroegen hun aanbieders via de app om tegen een vergoeding tussen de 25 en 100 dollar deel te nemen aan een betoging tegen de wet. De 2 platformen hebben samen met Doordash een ‘oorlogskas’ van 90 miljoen dollar (!!) bijeengebracht gezamenlijk alles te doen om deze wet te blokkeren.
Al met al zal er de komende jaren nog veel worden gesproken over dit onderwerp. En nog veel onduidelijkheid blijven. De belangen zijn groot, omdat een verandering in één land of staat de ‘default’ kan worden voor anderen. Een soort dominobaan die in beweging wordt gezet. We gaan het meemaken. Wat ik vooral hoop is dat alle stakeholders nu eens duidelijk de belangen van alle partijen op een rij zetten en met een meer open blik naar de toekomst kijken. Uiteindelijk heeft iedere partij wel iets nuttigs bij te dragen en is ook de behoefte uit de markt voor meer flexibiliteit, dat terwijl er ook een collectief belang moet worden geborgd. Nog een mooie puzzel…
The ‘ghost work’ powering tech magic – BBC Worklife
“Armies of workers help power the technological wizardry that is reshaping our lives – but they are invisible and their jobs are precarious.”
Tijdens mijn vakantie las ik het boek ‘Ghost Work‘ van auteurs Mary Gray en Siddharth Suri. Een absolute aanrader, al kan het best zijn dat je er niet echt veel vrolijker van wordt. De auteurs geven in het boek een heel interessant en uitgebreid kijkje achter de schermen van de online klus economie, ook wel crowdwork genoemd.
“Any project or task that can be, at least in part, sourced, scheduled, managed and shipped through a web platform can now be performed by people on contract anywhere they can access the internet”
Via deze voor velen onbekende en voor iedereen onzichtbare platformen voeren duizenden mensen over heel de wereld verspreidt vele kleine klusjes uit. Veel klusjes bestaan uit het ‘oplossen’ van vraagstukken waar kunstmatige intelligentie (AI) niet uit komt. Een voorbeeld van het boek is de verificatie van de Uber chauffeur. Chauffeur X heeft een profiel met foto met baard. Hij scheert zijn baard af en logt in, waar het systeem hem niet herkent. In een split second bepaald iemand aan de andere kant van de wereld voor een paar cent of deze chauffeur dezelfde man is als die met baard in het systeem en of hij de volgende rit, die al in de wacht staat, mag uitvoeren. De imperfectie van het systeem wordt opgevangen door duizenden, tienduizenden en waarschijnlijk zelfs honderdduizenden mensen die per micro job betaald worden.
Los van de kwetsbare positie van de aanbieders, je kunt je afvragen of we moeten willen dat mensen in westerse landen (met westerse lasten) onder deze omstandigheden voor dit soort platformen moeten werken, heeft dit boek mij geleerd dat het nog echt wel even duurt (en de vraag is of dat ooit gaat komen) voordat AI waterdicht is en tot die tijd crowdworkers AI overeind zullen houden.
Wat daarin ook zorgelijk is, is dat zij dit zonder enige training en begeleiding doen, onder tijdsdruk staan en slecht (ok: waardeloos) worden betaald. En dat is dan wel weer de data die de AI en algoritmes traint om in het vervolg zelf de ‘juiste’ keuze te kunnen maken. Ik voorzie een soort van hele zorgwekkende spiraal.
Wat dat betreft heeft Amazon een geweldige naam voor het Amazon crowdwork platform gekozen. De Mechanical Turk was een schaakmachine die eind 18e eeuw enkele grote namen versloeg. Uiteindelijk bleek de machine een hoax: er zat gewoon iemand onder in de machine. Een betere metafoor voor de zogenaamde kunstmatige intelligentie kan ik niet bedenken.
DoorDash Launches Dasher Community Council
Bij gebrek aan vakbonden, freelancers mogen zich juridisch gezien ook niet verenigen, lanceren steeds meer platformen een zogenaamde ‘community council’ die wordt betrokken bij belangrijke beslissingen binnen het bedrijf en tegelijkertijd een spreekbuis zijn voor de collega’s. Hoewel dit een goede stap is, ben ik nog wel wat sceptisch. Dit omdat dit natuurlijk ook prima valt te formaliseren in een OR.
Dit sluit overigens ook prima aan bij het stuk van Nathan Schneider die ik vorige week besprak waar een werkerscoöperatie (zie ook deze paper) ook afgevaardigden kan sturen vanuit de aanbieders.
Cooking Eggs in the Morning and Shucking Oysters at Night, Thanks to an App – The New York Times
“Facing a labor shortage, restaurants are turning to on-demand services for line cooks, dishwashers and other trained workers.”
Een stuk in de New York Times dat prima 1-op-1 is te vertalen naar de Nederlandse markt en platform Temper. Enorme schaarste aan horeca personeel en een markt met veel pieken en dalen aan de vraagzijde.
Een vraag waar ik al een tijdje mee zit is of dit soort platformen ook werken in een laagconjunctuur. Wanneer de vraag terugvalt en de tarieven dalen (en de verzekeringen die je als freelancer zelf moet regelen niet betaald kunnen worden), is het de vraag of dit model blijft werken. We gaan het (vast een keer) meemaken. Wat wel duidelijk is, is dat er zeker een groep aanbieders en klanten erg tevreden is met deze flexibele manier van werken en matchen.
Uitbaters Domino’s Pizzarestaurants in opstand tegen hoofdkantoor: ‘Ze graaien mijn winst weg’ | De Volkskrant
“Middenstanders die voor eigen rekening de formule van een grote keten uitbaten, zogeheten franchisenemers, zijn bij conflict vaak overgeleverd aan de grillen van het moederbedrijf. Het kabinet wil wetgeving om de machtsbalans te herstellen. Een opstand van restaurantuitbaters tegen ’s werelds grootste pizzaketen laat zien waarom.”
Goed stuk over de spanningen tussen de franchise uitbaters van Domino’s restaurants en de Domino’s holding. Ik heb eens goed naar het franchise model gekeken en ik zou durven beweren dat de kluseconomie een soort van franchise 2.0 is. Of beter: microfranchise. Waarbij de franchisenemer tegen een lagere drempel dan ooit zijn eigen ‘micro onderneming’ kan beginnen, gebruik kan maken van het concept, marketing en sales van het platform om daarmee een eigen business te runnen. Het voordeel van de microfranchise is dat de drempel om te starten én te stoppen extreem laag is en dat de commissie structuur een stuk eenvoudiger is dan die in de afbeelding van dit artikel. Nadeel is dat de afhankelijkheid een stuk groter is (niet direct klantcontact en veelal geen repeterende transactie). Ik ben benieuwd wat de juridische verschillen zijn. Ik hoor het graag.
Event!
Event: The Future Is Legal – Vrijdag 15 November
Op vrijdag 15 November geef ik een presentatie over de impact van platformen op de arbeidsmarkt op het congres ‘The Future is Legal’. Tijdens dit congres zijn er 15 talks die gaan over de toekomst van technologie en recht. Ik zal er de gehele dag aanwezig zijn, er zitten genoeg mooie sessies bij die ik wil en zal bezoeken. Kaarten zijn hier te koop.
Contact
Inspiratie opgedaan en advies of onderzoek nodig bij vraagstukken rondom de platformeconomie? Of op zoek naar een spreker over de platformeconomie?
Neem gerust contact op via een reply op deze nieuwsbrief, via mail ([email protected]) of telefoon (06-50244596).
Bezoek ook mijn YouTube kanaal met ruim 400 interviews over de platformeconomie en mijn persoonlijke website waar ik regelmatig blogs deel over de platformeconomie.
