“Je denkt als 16-jarige een leuk bijbaantje te hebben, maar in werkelijkheid ben je zelfstandig ondernemer. Het overkomt bezorgers van UberEats, die boos zijn dat het bedrijf hen slecht heeft ingelicht. “Heel asociaal”, vindt minister Asscher van Werkgelegenheid, die een onderzoek instelt.” Mee eens, maar volgens mij gebeurt er tegenwoordig wel een hoop ‘heel asociaals’ in de flexmarkt. Tijd om ook eens hand in eigen boezem te steken? Daarnaast, even los van dat we dit als maatschappij niet moeten willen, valt het wel op dat weer Uber de partij is die als voorbeeld er uit wordt gepikt.
RTLZ zette de aanmeld procedures (herinner je je deze nog over UberEats?) en soort arbeidsrelatie van de diverse on-demand food delivery diensten op een rijtje:
“Norway is leading the charge in figuring out how to preserve the flexibility of this model, while mandating certain labor and quality standards.” De hele aanpak komt op mij wat naïef over, zo ook deze passage: “Its recommendations also include settling the legal status of companies working in the sharing economy, thereby bringing them into the tax system without compromising on safety standards. By doing this, the commission hopes to use the potential of the sharing economy to lower fares and support fairer competition, which would ultimately benefit the consumer.” Misschien iets meer focus op ‘benefit the society’?
Ook vermakelijk: “The commission believes that companies like Uber can open up the Norwegian taxi industry and bring much-needed competition to the sector.” Als ik naar Nederland kijk dan is de hele taxi markt nog geen meter veranderd in het voordeel van de klant. Ik zie deze markt in de executie nog geen (centi)meter veranderd. Zelfde strategie, klant niet centraal, technologie niet gebruiken om efficiency te verhogen en klant beter van dienst te kunnen zijn, etc. Bizar.
Deze week stond in één van mijn tweets: “een ochtendje waarin de uitspraak ‘ik vind Belasting een reuze interessant onderwerp’ welgemeend uit mijn mond kwam”. Een expeditie in de platformeconomie doet rare dingen met een mens 😉 Deze uitspraak deed ik tijdens een vooroverleg voor een sessie met een aantal topambtenaren bij het Ministerie van Financiën. Interessante discussies over belasting via platformen, het berekenen van kostprijs van een belasting transactie (en korting geven wanneer deze omlaag gaat) en hoe je belasting kunt gebruiken als sturend ipv volgend instrument.
Ook deze week voorzag ik weer 5 artikelen van mijn commentaar. En nog een mooi Uber nieuwtje als afsluiter. Fijne week!
“De overheid, bedrijven en burgers doen te weinig om grondrechten in de digitale wereld te beschermen. Dat zegt het Rathenau Instituut in het donderdag verschenen rapport Opwaarderen – borgen van publieke waarden in de digitale samenleving.”
Must read welke bijdraagt aan de bewustwording van de ontwikkeling dat we eigenlijk geen idee hebben op basis van welke algoritmes tech bedrijven keuzes voor ons maken en ons leven beïnvloeden. En de wet overtreden.
Deze week lanceerde Nationale Nederlanden een app waarmee je jouw auto verzekerd en zonder tussenkomst van een platform aan anderen kunt uitlenen. Ongeacht of er wel of niet een vergoeding tegenover staat.
De laatste tijd zie ik steeds meer verzekeraars hun pijlen op het verzekeren van het uitlenen van jouw auto zonder tussenkomst van een platform. Centraal Beheer heeft een pilot lopen in de basis verzekering, Ohra timmert met Clixx al een tijdje aan de weg en nu dus ook Nationale Nederlanden.
Dit wordt ook een uitdaging voor de peer2peer auto deel platformen als SnappCar. Verzekering is een belangrijke toegevoegde waarde van het platform (waarom zou je anders een tweede keer nog via het platform boeken en commissie betalen?), dat nu dus direct naar de consument verschuift.
Om eerlijk te zijn denk ik trouwens dat de autodeel platformen voor verzekeraars helemaal niet het meest interessant zijn. De grootste markt zit hem namelijk in het ‘grijze’ circuit. De cijfers van peer2peer autodelen vallen in het niet bij de cijfers van hoe vaak auto’s onder vrienden en bekenden worden uitgeleend. Wanneer je die doelgroep bewust maakt van de risico’s (bijvoorbeeld dat degene waar je de auto van hebt geleend zijn no-claim kwijtraakt wanneer jij een ongeluk maakt) dan heb je een gouden business case. Immers: 5 euro per dag voor een autoverzekering zijn, op het moment dat je de processen automatiseert, een potentiële goudmijn.
“Autofabrikant Ford investeert 1 miljard dollar in de startup Argo AI. Dit bedrijf is gespecialiseerd in kunstmatige intelligentie (AI) die gebruikt kan worden voor zelfrijdende auto’s.” Interessante move van een auto producent die zijn toekomst aan het verkennen is.
Ook interessant: “Medio vorig jaar maakte Ford bekend dat het bedrijf verwacht in 2021 op grote schaal een zelfrijdende auto te kunnen fabriceren voor chauffeurloze taxidiensten.” Hardware, software en platform (met kritieke massa) worden de belangrijkste assets voor mobiliteit in de toekomst. En het is duidelijk dat de auto producenten dat intussen ook door hebben.
“Je denkt als 16-jarige een leuk bijbaantje te hebben, maar in werkelijkheid ben je zelfstandig ondernemer. Het overkomt bezorgers van UberEats, die boos zijn dat het bedrijf hen slecht heeft ingelicht. “Heel asociaal”, vindt minister Asscher van Werkgelegenheid, die een onderzoek instelt.” Mee eens, maar volgens mij gebeurt er tegenwoordig wel een hoop ‘heel asociaals’ in de flexmarkt. Tijd om ook eens hand in eigen boezem te steken? Daarnaast, even los van dat we dit als maatschappij niet moeten willen, valt het wel op dat weer Uber de partij is die als voorbeeld er uit wordt gepikt.
RTLZ zette de aanmeld procedures (herinner je je deze nog over UberEats?) en soort arbeidsrelatie van de diverse on-demand food delivery diensten op een rijtje:
“Norway is leading the charge in figuring out how to preserve the flexibility of this model, while mandating certain labor and quality standards.” De hele aanpak komt op mij wat naïef over, zo ook deze passage: “Its recommendations also include settling the legal status of companies working in the sharing economy, thereby bringing them into the tax system without compromising on safety standards. By doing this, the commission hopes to use the potential of the sharing economy to lower fares and support fairer competition, which would ultimately benefit the consumer.” Misschien iets meer focus op ‘benefit the society’?
Ook vermakelijk: “The commission believes that companies like Uber can open up the Norwegian taxi industry and bring much-needed competition to the sector.” Als ik naar Nederland kijk dan is de hele taxi markt nog geen meter veranderd in het voordeel van de klant. Ik zie deze markt in de executie nog geen (centi)meter veranderd. Zelfde strategie, klant niet centraal, technologie niet gebruiken om efficiency te verhogen en klant beter van dienst te kunnen zijn, etc. Bizar.
“Een Franse zakenman eist een schadevergoedig van 45 miljoen euro van Uber. Zijn scheiding zou zijn veroorzaakt door een bug die ervoor zorgde dat zijn vrouw op de hoogte bleef van zijn geheime taxiritten.” Je zou toch zeggen dat als hij de waarde van zijn (voormalige) relatie 45 miljoen euro waard vindt, dat hij wellicht iets beter had moeten nadenken toen hij besloot om vreemd te gaan 😉 (even los van het feit dat het weer een slordigheidje is in het beheer van persoonsgegevens en privacy…)
Onze Zuiderburen zijn voortvarend aan de slag gegaan om de deeleconomie in een wettelijk en fiscaal kader te plaatsen. Per jaar mag je 5.000euro bijverdienen in de deeleconomie, hier wordt een 10% voorheffing over geheven, welke door de platformen zelf zullen worden ingehouden.
“Concreet zullen onlineplatformen zich kunnen registreren bij de belastingadministratie om gebruik te maken van het gunstregime voor de deeleconomie. Platformen met een erkenning zullen dan zelf de bedrijfsvoorheffing inhouden voor hun gebruikers, doorstorten aan de fiscus en ook jaarlijks een overzicht opstellen van de inkomsten voor zowel de belastingadministratie als de bijverdiener.”
Interessant aan deze stap is dat:
er duidelijkheid is over bijverdienen in de deeleconomie;
het een voorheffing is: dus geen gedoe met aan het eind van het jaar verrekenen, je weet dus direct waar je aan toe bent;
je naast bijvoorbeeld een uitkering bij mag verdienen (wat ook weer effect kan hebben op reintegratie).
Discutabel / interessant is:
een transactie online nu ineens anders wordt belast dan die zelfde transactie offline (zie deze discussie);
dit in een land gebeurt waar veel verzet is tegen de gig economy (arbeid via platformen), terwijl dit juist de markt is met de grootste (financiële) impact en potentie;
áls dit succesvol is, dan kan dit ook een kwaliteitskeurmerk worden voor platformen (extra service en zekerheid richting deelnemers).
Mijn vraagtekens:
ik ben heel benieuwd hoe ze dit in de praktijk willen uitvoeren: welke data moet een platform geven, welke impact heeft dit op identiteit verificatie van platformen, komt er een onafhankelijke tussenpartij die de betrouwbaarheid van de data controleert, hoe zit dit wbt privacy aangezien de meeste grote platformen niet in België gevestigd zijn, etc.;
het doelbedrag om jaarlijks op te halen is 20 miljoen euro. Dit betekend dat de platformen die zijn aangesloten een jaaromzet in België moeten hebben van 250 miljoen euro (250 miljoen -/- 20% commissie = 200mln en daar 10% van = 20mln). Dat lijkt mij erg enthousiast, zeker omdat Uber in België alleen in Brussel actief is, Airbnb onder een ander bestuursniveau valt en daardoor afvalt en er dan niet heel veel over blijft….
In het kader van deze discussie is het wel interessant om eens (al filosoferend) te kijken naar wat nu precies de kosten per transactie voor de Belastingdienst zijn. Wanneer platformen namens de Belastingdienst automatisch belastingen gaan innen, dan wordt de kostprijs voor de transactiekosten voor de Belastingdienst verlaagd, wat zij dan weer door kunnen berekenen in het tarief….
Schikt het? Een klassieke grap uit een theatershow van Bert Visser. Nou, Uber weet wel hoe je moet schikken: “Taxibedrijf Uber heeft in een Amerikaanse rechtszaak een schikking van 20 miljoen dollar (19 miljoen euro) betaald, nadat chauffeurs claimden dat ze werden misleid door de firma.”
Vorig jaar kwam de Europese Commissie met een rapport waarin zij een visie deelden ‘hoe om te gaan met de collaborative economy’. Het was een interessant stuk, maar wat ik zelf vooral miste was de vraag ‘welke verantwoordelijkheden mag je verwachten van een collaborative economy platform?’.
Afgelopen week deelde Neal Gorenflo in een blog de ‘key takeaways’ van het rapport:
Avoid regulatory fragmentation across the EU, but do so for the benefit of the public rather than just to spur economic growth
Form a collaborative economy forum for cities to help exchange knowledge
Conduct a rigorous local impact assessment as the collaborative economy is based in and spans localities
Tackle cross-cutting issues within the Urban Agenda for the EU, particularly that which relates to the digital transition
Take a holistic approach that considers the economic, social, and environmental assets of systems for sharing goods and services
Make sure that the collaborative economy doesn’t worsen the digital divide
Create an environment in which local services have a chance to thrive in local and world markets in context of a market often dominated by U.S. businesses
“‘Helft autobezitters wil straks geen auto meer, dat is de mening van driekwart van de managers in de Britse auto-industrie, blijkt uit een onderzoek van KPMG.” Hoewel ik benieuwd ben naar de exacte vraagstelling, is dit toch een opmerkelijk (in de positieve zin van het woord) uitkomst. Dat de auto-industrie de transformatie naar zelfrijdende auto’s serieus neemt, dat was al duidelijk. Dit onderzoek toont aan HOE serieus.
Het zat er al even aan te komen, maar Helpling heeft officieel aangekondigd om naast het schoonmaken zich ook op andere markten rondom ‘klusjes rondom het huis’ te gaan storten. Ik sprak Floyd, de eindverantwoordelijke van Nederland, ergens vorig jaar en hij was toen al duidelijk over hun toekomst ambities: “als we ons alleen op schoonmaak zouden richten, dan hadden we het bedrijf wel Cleanling genoemd’. Meest interessant aan de move is dat zij in Duitsland, het land waar zij de uitbreiding als eerst doorvoeren, niet puur het peer2peer model gaan hanteren, maar ook gaan samenwerken met bestaande bedrijven die meer mensen in dienst hebben. Dit is toch een opmerkelijke move in de strategie. En bewijst dat wanneer je een platform snel wil laten groeien, het peer2peer model niet in alle gevallen de beste keuze is.
2017 Wordt het jaar van de defaults: crowdfundingcampagnes die succesvol zijn gefund, maar die hun belofte niet waar kunnen maken. De belangrijkste discussie zal, naast die van transparantie, gaan over verantwoordelijkheden. Wie is waar verantwoordelijk voor en wie kun je waar op aanspreken wanneer er iets fout gaat. In dit stuk een interessante praktijkcase. Bij het FD moet je inloggen (met gratis account. Te veel gedoe? Download dan de PDF.
Over transparantie en verantwoordelijkheid gesproken: het is interessant om de komende dagen de crowdfunding campagne van ‘Voetbalshop’ op Collin Crowdfund in de gaten te houden. En dan vooral de vragen van de crowd en de antwoorden van de ondernemers onderaan inzake constructie (lees: kerstboom van bedrijven en participaties), verschillende leningen tegen verschillende tarieven en zekerheden, waarde vs marktwaarde, etc. En stel je zelf dan de vraag of je nog snapt wat er gebeurt (en of hier niet iets van gevonden moet worden).
“Airbnb made its first profit in the second half of 2016 and expects to remain profitable this year”. Het viel mij op hoe verbaast men op Twitter op dit bericht reageerde en hoe vaak de vergelijking met Uber werd gemaakt: een bedrijf dat nog jaarlijks vele miljarden verbrand.
Waarom is het geen verrassing dat Airbnb winst maakt en Uber niet?
Hoewel Uber meer transacties maakt, is het gemiddelde bedrag bij Airbnb vele malen hoger van bij Uber. En dus ook de commissie per transactie;
Hoewel Airbnb nog genoeg plannen heeft voor de toekomst wat betreft groei en uitbreiding in andere domeinen (local experience, hele reis ervaring en de breedte in), is het Airbnb model wel een beetje ‘af’. Bij Uber is dit verre van. Taxi’s met menselijke chauffeurs zal altijd een lastige markt blijven. Hoewel de bezetting hoger is dan een ‘normale’ taxi, zijn de tarieven lager. Ubers einddoel is de zelfrijdende auto, of in ieder geval een belangrijke speler in het zelfrijdende auto ecosysteem. Dat vraagt veel investeringen én risico;
Hoewel Airbnb genoeg gedoe heeft met overheid, staat dat in schril contrast met Uber. Naast het legaal krijgen van hun huidige activiteiten zullen zij ook een flinke legal strijd moeten voeren rondom hun toekomstige activiteiten;